به گزارش مشرق به نقل از مهر، "اخراجي‌ها" به کارگرداني مسعود ده‌نمکي از معدود کمدي‌هاي پرفروش و رکوردشکن اين سال‌هاي سينماي ايران، اکبر عبدي را دوباره به سينماي کمدي بازگرداند، يکي از استعدادهاي تکرارنشدني اين سينما که از جعبه جادو به سينما آمد در دهه 80 نتوانست موفقيت روزهاي اوج خود را تکرار کند.

عبدي بازيگري را از اواخر دهه 50 و با تئاتر شروع کرد، محبوبيت و شهرت او از اوايل دهه 60 و با بازي در مجموعه‌هاي "بازم مدرسه‌ام دير شد" و "محله بر و بيا" و "محله بهداشت" شروع شد، اين ستاره که سيمايي کودکانه و معصوم داشت خيلي زود و در غيبت ستاره‌هاي سينماي ايران در سال‌هاي پيش از پيروزي انقلاب اسلامي به سينما آمد.

اکبر عبدي در سينما هم به پرکاري رسيد و طبيعي بود که فروش خوب فيلم‌هايش باعث شود اغلب فيلمنامه‌هاي آن سال‌ها به دست او برسد، کارنامه عبدي را که نگاهي بيندازيم پر از تناقض‌هاي عجيب و غريب است، بازيگري که کارش را در سينما با "جنجال بزرگ" و "مردي که موش شد" شروع کرد، توانست در ميانه راه بخت همکاري با کارگردان‌هاي بزرگ سينماي ايران را به دست بياورد و اتفاقا نشان بدهند که بازيگري منعطف و با قابليت‌هاي فراوان است، بازيگري که نمي‌توان قابليت‌هايش را فقط محدود به تقليد صدا و تيپ سازي دانست.

دهه 60 تعداد توليدات باارزش سينماي ايران بيشتر بود و کارگردان‌هاي مطرح و شاخص حضوري پررنگ در بطن سينماي حرفه‌اي داشتند، طبيعي بود که سهم ستاره‌اي مانند اکبر عبدي که روي فروش فيلم‌ها تاثير داشت از اين فيلم‌ها بيشتر باشد، همکاري با ناصر تقوايي در "اي ايران"، داريوش مهرجويي در "اجاره‌نشين‌ها" و علي حاتمي در "دلشدگان" و "مادر" فرصت‌هايي حرفه‌اي بود که به نقاطي درخشان در کارنامه عبدي تبديل شدند و موقعيت او را به عنوان ستاره- بازيگر تثبيت کردند.

خورشيد بخت عبدي در سينما، در دهه 70 افول کرد، جوانان به سينما آمدند و فيلم‌هاي جوان‌پسند با ستاره‌هاي خوش سيما و موضوع‌هاي اجتماعي بيش از کمدي‌ها مورد توجه قرار گرفتند، اکبر عبدي البته همچنان بازيگري با قابليت‌هاي فراوان بود، اما هر چه زمان مي‌گذشت تعداد فيلم‌هاي تجاري کارنامه‌اش بيشتر مي‌شد. نقطه عطف کارنامه عبدي در دهه 70 "آدم برفي" بود که مشکل نمايش پيدا کرد و دير اکران عمومي شد، "هنرپيشه" هم يکي از بهترين فيلم‌هاي عبدي در اين دوره است.

دهه 70 و 80 عبدي گاهي به تلويزيون آمد اما حاصل کار اعتباري ويژه برايش نداشت، فيلم‌هاي کمدي که او بازي مي‌کرد بيشتر انرژي‌شان را از اين بازيگر مي‌گرفتند، بازيگري که حضورش در هر فيلمي مي‌توانست خنده را به لب تماشاگر بياورد حتي اگر قصه و کارگرداني ضعف‌هاي فاحش داشتند، در اين سال‌ها عبدي زينت‌دهنده فيلم‌هايي بود که در قواره استعدادش نبودند اما از نظر مالي او را تامين مي‌کردند.

تجربه نقش‌هاي جدي در فيلم‌هاي "دلشکسته" يا "کلاغ پر" هم چيزي به کارنامه عبدي نيفزود، او با "اخراجي‌ها" دوباره احيا شد، نقش بايرام در اين سه‌گانه جاي کار زيادي ندارد، اما پتانسيلي را در اختيار عبدي مي‌گذاشت تا کارهايي را که دوست دارد مقابل دوربين انجام بدهد، ميميک چهره‌اش را عوض کند، با لهجه حرف بزند و بداهه‌گويي کند.

در "اخراجي‌ها 3" که اين روزها فروش ميلياردي دارد، بايرام مثل ديگر شخصيت‌هاي "اخراجي‌ها" مسن‌تر شده اما کاراکترش تغيير نکرده و همان سلوک را دارد! عبدي بازهم آزاد است تا هر کاري دوست دارد مقابل دوربين انجام بدهد، فيلم مانند ديگر بخش‌هاي اين سه‌گانه به تلاش فردي بازيگرانش متکي است و عبدي با مزه‌پراني‌هايش سعي مي‌کند خودش را ميان انبوه بازيگران نشان بدهد.

نگاهي اجمالي به کارنامه عبدي وضعيت سينماي کمدي ايران در دهه‌هاي مختلف را نشان مي‌‌دهد، کمديني محبوب که فرصت شکستن کليشه بازيگري‌اش را داشت اين روزها در دام سينماگراني افتاده که کمترين خلاقيتي دارند و به دنبال استفاده مجدد از تجربه‌هايي هستند که نمره قبولي گرفته‌اند.

عبدي "اجاره‌نشين‌ها"، "آدم برفي"، "هنرپيشه"، "روز فرشته"، "نان، عشق و موتور 1000" و... در اين سال‌ها به "افراطي‌ها"، "زمهرير"، "چشمک" و... رسيده است.