به گزارش مشرق، در شرايطي که موسيقي فاخر و اصيل ايراني امروز به حاشيه رفته و دوران عزلت نشيني خود را سپري مي کند؛ سايت بالاموزيک وابسته به سايت ضد انقلابي بالاترين، براي ترويج هرچه بيشتر موسيقي زيرزميني راه اندازي شد.

گردانندگان بالاموزيک، در پيام آغازين خود، دليل راه اندازي اين سايت را عدم امکان برگزاري کنسرت هاي راک، متال، جاز، هيپ‌هاپ و رپ و همچنين عدم امکان دسترسي مخاطبان اين موسيقي ذکر کرده اند و گفته اند که بالاموزيک امکان حضور آنلاين را براي جوانان، در کنسرت‌هاي اين گروه‌ها به ويژه گروه‌هاي آلترناتيو ايراني از سراسر دنيا، فراهم مي کند.

آنها سعي مي کنند به مطالبات نسل تازه رسيده، که دنياي بهتري مي خواهند، با موسيقي زيرزميني پاسخ دهند.
هدف اصلي بالاموزيک برقراري ارتباط نزديک بين موسيقي‌دانها و طرفداران و مخاطبان آنها نيز ذکر شده است.
مسئول بالاموزيک عضو جديد تيم بالاترين، يعني خانم ملودي صفوي است. وي عضو گروه موسيقي زيرزميني آبجيز است و از سال 2006 در هلند و سوئد کنسرت اجرا مي کند. در طي حوادث پس از انتخابات رياست جمهوري دهم، گروه آبجيز براي تهييج اغتشاشگران، آهنگي به نام "بيا" را اجرا کرد و سپس بعد از حوادث عاشوراي 88، نماهنگ "من با تو هستم" را نيز ساختند.
به گفته يکي از کارشناسان فرهنگي کشور از کودک 5 ساله تا جوان 21ساله مخاطبان موسيقي رپ و متال زيرزميني هستند.
اولين بار بيش از سه سال پيش، کاربران بالاترين در لينکي درخواست ايجاد بالاموزيک را کردند. پس از آن هم به صورت يک قرار نانوشته کاربران علاقمند به موسيقي، لينکهاي خود را با تگ بالاموزيک به بالاترين ارسال کرده‌اند.
بالاموزيک به عنوان اولين اجرا، برنامه کنسرت چهارشنبه‌سوري در استکهلم را با حضور رپرهاي ايراني مثل هيچکس و سوگند پخش کرد.

موسيقي زيرزميني ايران در دهه هشتاد

در دهه هشتاد، جامعه جوان کشور با شيوع موسيقي پاپ و سپس موسيقي زيرزميني رپ مواجه شد و سپس در اواخر دهه هشتاد، موسيقي رپ جاي خود را به موسيقي متال داد. موسيقي متال امروزه همه بار ترويج شيطان پرستي را به دوش مي کشد و هرجا که پا مي گذارد مرزهاي شيطان پرستي را تا آنجا مي گسترد.
به گفته کارشناسان، موسيقي زيرزميني کنوني، زاينده افسردگي در نوجوانان و جوانان است و نشاط آور جامعه نيست؛ بلکه با طرح موجي از مشکلات روزمره، به افسردگي مخاطبان دامن مي زند؛ چرا که نت هاي آن فرو رونده است تا فرارونده.
شايد ديگر وقت آن به اتمام رسيده باشد که مديران فرهنگي کشور، با تبيين عوامل و زمينه هاي گسترش موسيقي زيرزميني در ايران و آسيب هاي ناشي از آن؛ به دور از روش هاي برخورد پليسي، شيوه مواجهه فرهنگي مناسبي را با موسيقي زيرزميني برگزينند و موسيقي فاخر و اصيل ايراني را به جايگاه اصلي خود بازگردانند.