به گزارش گروه فرهنگی مشرق، نشست نقد و بررسی کتاب «جلسه شعر» سروده اسماعیل امینی عصر روز دوشنبه 4 شهریور ماه در خبرگزاری فارس برگزار شد.
در این مراسم سعید بیابانکی شاعر و ترانه‌سرا در سخنانی اظهار داشت: آشنایی من با آقای امینی به سال 82 باز می‌گردد که فرهنگسرای خاوران تازه افتتاح شده بود و من سرباز بودم. در آن سال در آنجا یک کانون ادبی راه‌اندازی کرده بودیم که بعدا پاتوق مهمی در حوزه شعر شد و آقای امینی از همان سال ها یکی از مشتریان جدی آن بود. می‌آمد و گوشه‌ای می‌نشست و هیچ هم نمی‌گفت.
وی در ادامه به کتاب «جلسه شعر» اشاره کرد و گفت: چنین متن آموزشی در خصوص شعر در کشور ما بسیار کم نوشته شده است. من هم فرم این کتاب و هم مطالب آن را دوست دارم. چون به شکل یادداشت است و می‌توان برخی را خواند و باقی را نیز گذاشت برای بعد. به اعتقاد من هر کسی که شعر می‌گوید و یا معلم شعر است باید این کتاب را بخواند. این اثر حاصل تجربیات سالیان دراز آقای امینی در حوزه شعر است و می‌تواندبا توجه به مدارج علمی طی شده توسط آقای امینی، مرجعی باشد برای همه آنهایی که تازه در ابتدای کار شعر هستند.
بیابانکی همچنین به تنوع مطالب مندرج در این کتاب اشاره کرد و گفت: هیچ گفته‌ای در مورد شعر نیست که در این کتاب وجود نداشته باشد. من خودم مشغول نوشتن کتابی در این موضوع بودم ولی وقتی این اثر را خواندم نگارش را نیمه کاره گذاشتم چون حس کردم حرف تازه ناگفته‌ای وجود ندارد که آقای امینی عنوان نکرده باشد. از سوی دیگر کتاب حاوی زبانی طنز آلود است که در متون مشابه با آن وجود ندارد و این از توانایی‌های آقای امینی است که چنین متنی را خلق کرده‌اند.
مدیر دفتر ترانه حوزه هنری در ادامه به برگزاری جلسات شعر در سال‌های اخیر اشاره کرد و گفت: جلسات شعر این روزها دیگر هیچ ریش‌سفیدی ندارد و تنها پاتوقی است برای حضور برخی آدم‌های هم رده و چیزی بیشتر از یک دور همی ادبی نیست و همین مساله است که آفت این جلسات نیز شده است. انجمن‌های ادبی که ما از گذشته می‌شناختیم در یک موضوع مشترک بوده‌اند و آن داشتن فردی به عنوان ریش‌سفید و محور انجمن است. امروز اگر آن را نمی‌بینیم یکی از دلایلش دنیای مجازی است که امکان عرضه راحت افراد را فراهم کرده است. یعنی اگر قبلا شاعری برای عرضه شعرش به تایید چندین نفر نیاز داشت این روزها دیگر اینطور نیست و همین مساله شعر را منحط کرده است.
وی تاکید کرد: وجود جلسات شعری با یک محور و فرد صاحب نام امروز نیاز جامعه شعر کشور است، البته اگر پیدا کردید؛ چون خودم دوست دارم مشتری‌اش باشم اما پیدا نمی‌کنم.
در ادامه این نشست مصطفی محدثی خراسانی نیز در سخنانی عنوان داشت: انسان‌هایی مانند آقای امینی که با دارا بودن فضیلت معلمی به کار شعر مشغول هستند بسیار انگشت شمارند و باید هر اثر و کاری از آنها را ارج شمرد. کتاب جلسه شعر نیز در همین راستا حاصل تجربیات آقای امینی است که در آن تجربیات خودش را به نگارش درآورده است و جمله جمله‌اش حاوی لحظاتی است که امینی به شخصه تجربه کرده و در تعامل با نسل جدید آن را اندوخته است.
وی ادامه داد: هر کدام از مقاله‌های این کتاب یک معضل جدی در شعر جوان کشور را مطرح می‌کند و حاکی از دردی است که باید به آن پرداخته شود و البته شیرازه همه این مطالب نیز چیزی جز اخلاق و اعتدال نیست.
در این مراسم سعید بیابانکی شاعر و ترانه‌سرا در سخنانی اظهار داشت: آشنایی من با آقای امینی به سال 82 باز می‌گردد که فرهنگسرای خاوران تازه افتتاح شده بود و من سرباز بودم. در آن سال در آنجا یک کانون ادبی راه‌اندازی کرده بودیم که بعدا پاتوق مهمی در حوزه شعر شد و آقای امینی از همان سال ها یکی از مشتریان جدی آن بود. می‌آمد و گوشه‌ای می‌نشست و هیچ هم نمی‌گفت.
وی در ادامه به کتاب «جلسه شعر» اشاره کرد و گفت: چنین متن آموزشی در خصوص شعر در کشور ما بسیار کم نوشته شده است. من هم فرم این کتاب و هم مطالب آن را دوست دارم. چون به شکل یادداشت است و می‌توان برخی را خواند و باقی را نیز گذاشت برای بعد. به اعتقاد من هر کسی که شعر می‌گوید و یا معلم شعر است باید این کتاب را بخواند. این اثر حاصل تجربیات سالیان دراز آقای امینی در حوزه شعر است و می‌تواندبا توجه به مدارج علمی طی شده توسط آقای امینی، مرجعی باشد برای همه آنهایی که تازه در ابتدای کار شعر هستند.
بیابانکی همچنین به تنوع مطالب مندرج در این کتاب اشاره کرد و گفت: هیچ گفته‌ای در مورد شعر نیست که در این کتاب وجود نداشته باشد. من خودم مشغول نوشتن کتابی در این موضوع بودم ولی وقتی این اثر را خواندم نگارش را نیمه کاره گذاشتم چون حس کردم حرف تازه ناگفته‌ای وجود ندارد که آقای امینی عنوان نکرده باشد. از سوی دیگر کتاب حاوی زبانی طنز آلود است که در متون مشابه با آن وجود ندارد و این از توانایی‌های آقای امینی است که چنین متنی را خلق کرده‌اند.
مدیر دفتر ترانه حوزه هنری در ادامه به برگزاری جلسات شعر در سال‌های اخیر اشاره کرد و گفت: جلسات شعر این روزها دیگر هیچ ریش‌سفیدی ندارد و تنها پاتوقی است برای حضور برخی آدم‌های هم رده و چیزی بیشتر از یک دور همی ادبی نیست و همین مساله است که آفت این جلسات نیز شده است. انجمن‌های ادبی که ما از گذشته می‌شناختیم در یک موضوع مشترک بوده‌اند و آن داشتن فردی به عنوان ریش‌سفید و محور انجمن است. امروز اگر آن را نمی‌بینیم یکی از دلایلش دنیای مجازی است که امکان عرضه راحت افراد را فراهم کرده است. یعنی اگر قبلا شاعری برای عرضه شعرش به تایید چندین نفر نیاز داشت این روزها دیگر اینطور نیست و همین مساله شعر را منحط کرده است.
وی تاکید کرد: وجود جلسات شعری با یک محور و فرد صاحب نام امروز نیاز جامعه شعر کشور است، البته اگر پیدا کردید؛ چون خودم دوست دارم مشتری‌اش باشم اما پیدا نمی‌کنم.
در ادامه این نشست مصطفی محدثی خراسانی نیز در سخنانی عنوان داشت: انسان‌هایی مانند آقای امینی که با دارا بودن فضیلت معلمی به کار شعر مشغول هستند بسیار انگشت شمارند و باید هر اثر و کاری از آنها را ارج شمرد. کتاب جلسه شعر نیز در همین راستا حاصل تجربیات آقای امینی است که در آن تجربیات خودش را به نگارش درآورده است و جمله جمله‌اش حاوی لحظاتی است که امینی به شخصه تجربه کرده و در تعامل با نسل جدید آن را اندوخته است.
وی ادامه داد: هر کدام از مقاله‌های این کتاب یک معضل جدی در شعر جوان کشور را مطرح می‌کند و حاکی از دردی است که باید به آن پرداخته شود و البته شیرازه همه این مطالب نیز چیزی جز اخلاق و اعتدال نیست.
