ویژه نامه جام‌جهانی مشرق - همه ما حتما بارها این جمله را شنیده ایم که فوتبال ورزش غیرقابل پیش بینی است، اما کسانی که عاشق فوتبالند این جمله را به معنای واقعی درک کرده اند و به کرات به زیبایی ها و البته غیرقابل پیش بینی بودن دنیای توپ گرد و مستطیل جادویی سبز پی برده اند؛ همواره تاریخ ثابت کرده است که لا اقل در این ورزش مهیج قابل تکرار بوده و فرصت انتقام برای هر بازنده ای مهیاست.

پیروزی آرژانتین مقابل هلند در نیمه‌نهایی جام جهانی 2014 برزیل و راهیابی آلبی سلسته به فینال جام بیستم از این دست تکرار تاریخ‌های هیجانی است، چرا که موجب شد فینال تاریخی و به یادماندنی و البته دراماتیک جام جهانی 1990 ایتالیا بار دیگر تکرار شود. حالا باید دید این دیدار فرصتی برای انتقام گرفتن آرژانتین است یا ژرمن‌ها تراژدی دیگری برای نماینده قدرتمند آمریکای جنوبی رقم خواهند زد؟

آخرین فینالی که آلبی‌ سلسته در جام جهانی تجربه کرده، فینال سال 1990 بوده است. آرژانتینی که 4 سال قبل در مکزیک با برتری 3-2 برابر آلمان غربی جام قهرمانی را بالای سر برده بود و می‌خواست در ایتالیا هم قهرمان شود تا برای دومین بار پیاپی به این عنوان برسد، این‌ بار حریف همان آلمانی بود که با هدایت فرانتس بکن باوئر و با نسلی جدیدتر و بازیکنان تأثیرگذاری مانند ماتئوس، برمه، مولر، فولر و کلینزمن و ... قدرتمند ظاهر شد و در نهایت هم مارادونا و یارانش را شکست داد و انتقام شکست فینال جام 1986 را گرفت. هر چند پنالتی مشکوک و قضاوت داور مکزیکی همواره بحث اول مرور و یاداوری آن بازی بوده است!

البته مارادونا 4 سال قبل در یک چهارم نهایی جام جهانی 2010 می توانست انتقام بگیرد اما با شکست سنگین 4-0 نه تنها فرصت انتقام نیافت بلکه حسرت آلبی سلسته برای رسیدن به جمع 4 تیم را نیز 24 ساله کرد، اما شاید تقدیر این گونه بود که مسی با کمک یارانش 4 سال بعد در فینال برای این انتقام تاریخی بجنگند، هر چه باشد انتقام در فینال مزه دیگری دارد، البته این بازی روی دیگری هم دارد و ممکن است تراژدی دوباره تکرار شود!

حالا با گذشت 24 سال از فینالی که 8 جولای 1990 در ورزشگاه المپیک رم برگزار شد، آلمان و آرژانتین این بار در ورزشگاه ماراکانا رودرروی هم قرار خواهند گرفت. این بار نه خبری از بکن باوئر و ماتئوس است و نه مارادونایی که در پایان آن دیدار اشک‌هایش تاریخی شد. حالا ژرمن‌ها با فوتبالی شناور و جذاب و مهره‌هایی تأثیرگذار و پیروزی تاریخی 7-1 برابر میزبان مسابقات و پس از 2 دوره ناکامی در پای فینال، به مصاف آرژانتینی می‌روند که با تکیه بر فوق‌ستاره‌ای به‌نام مسی و فوتبالی محتاطانه به فینال رسیده است.

آلمان در فینال 1990 با شکست آرژانتین برای بار سوم قهرمان جهان شد تا فرانتس بکن باوئر دومین نفری باشد که در تاریخ فوتبال هم به‌عنوان مربی و هم به‌عنوان بازیکن افتخار قهرمانی جام جهانی فوتبال را به یدک می‌کشد. پیش از «قیصر» فوتبال آلمان ماریو زاگالو برزیلی این افتخار را کسب کرده بود.

24 سال از آن فینال خاطره انگیز (خصوصاً برای دهه شصتی های ایرانی) می گذرد و کودکان آن روز حالا با فرزندان خود به تماشای تاریخ خواهند نشست؛ دوباره آرژانتین و آلمان این‌ بار در قلب کشور فوتبال (برزیل) و در یک فینال جهانی دیگر به هم رسیدند تا مسی و یارانش فرصت این را داشته باشند انتقام مارادونای افسانه‌ای و عاشقان فوتبال آرژانتین را از ژرمن‌ها بگیرند و سومین ستاره را روی پیراهن آلبی سلسته حک کنند، البته یواخیم لو و شاگردانش هم بعد از ناکامی ژرمن‌ها در فینال جام جهانی 2002 کره جنوبی و ژاپن می‌توانند بار دیگر تاریخ‌ساز شوند و ستاره چهارم را هم با رقم زدن تراژدی دیگری برای آلبی سلسته روی پیراهن‌شان بنشانند، این بار در آمریکای جنوبی، جایی که تاکنون هیچ تیم غیر آمریکای جنوبی قهرمان نشده است!

فینال جام بیستم ساعت 23:30 روز 13 جولای (یک‌شنبه 22 تیر) یعنی 24 سال و 5 روز بعد از فینال 8 جولای (17 تیر 1369) 1990 در ورزشگاه ماراکانای شهر ریودوژانیرو برزیل بین تیمهای ملی آلمان و آرژانتین برگزار می‌شود.