این سخنان هاشمی در حالی است که وی در سال 76 در حالی که رئیس جمهور بود در مصاحبه با شبکه سی بی اس آمریکا
موضعی خلاف موضع امروز خود اتخاذ کرده بود. هاشمی در پاسخ به این سوال که
چرا استفاده از ماهواره در قانون منع شده؟ آیا علت آن نگرانی از علاقه مند
شدن جوانان به سبک زندگی غربی است می گوید: «به هرحال آنهایی که به این
قانون رای داده اند فکر می کنند که محدود کنند زیرا
می دانند که از طریق آن سیستم های ارتباطی افکاری در ذهن جوانان وارد می
شود که ما نمی پسندیم. در بقیه کشورها هم شما می بینید که این اقدامها وجود
دارد. الان در خیلی کشورهای اروپایی هم از تهاجم فرهنگی آمریکا و برنامه
های شما نگرانی دارند.»
هاشمی همچنین ادامه می دهد: «شما هم باید قبول کنید که این گونه برنامه ها جوانان را دچار مشکل می کند، بنیاد خانواده را تضعیف می کند،
مشکلاتی که الان در غرب وجود دارد. شما امسال نزدیک به 16 میلیارد دلار
برای مبارزه با موادمخدر تخصیص دادید. بالاخره همین موارد عامل این کارهای
بد است. من شنیده ام باید 400 میلیارد دلار در ظرف 10 سال خرج کنید. آمار
زنان بی سرپرست و بچه های بی پدر در غرب بسیار وحشتناک است. ایدز اکنون
وبای قرن ماست که خب همین کارها مربوط می شود. به هرحال حفاظت اخلاقی اقدام درستی برای حکومت هاست.»
با این حساب مشخص نیست آیا باید بر طبق
مواضع امروز آقای هاشمی، دفاع آن روزهای او از ممنوعیت ماهواره را ناشی از
«دل نکندن از قدرت» و یا «ابدی و مادرزادی و ارث دانستن قدرت» بدانیم و یا
آنکه آنر از روی درد دین و اخلاق جامعه تلقی کنیم؟ طبیعی است که نه تقوی و
نه هیچ عقل سلیمی چنین حکم نمی کند، چرا که شاید مواضع سالیان گذشته هاشمی
به مذاق امروزش خوش نیاید، اما قطعا اقدامی صحیح و قانونی مثل ممنوعیت
ماهواره نه ریشه در حب قدرت هاشمی و مدافعان آن طرح، بلکه همانطور که او می
گوید ریشه در تعهدی که حاکمیت برای حفظ حریم اخلاق درجامعه به دوش می کشد
دارد.