به گزارش مشرق، انفجار معدنی در شهر سوما که باعث کشته شدن نزدیک ٣٠٠ کارگر معدنچی شد، یکبار دیگر شعله اعتراضات علیه اردوغان و حزب عدالت و توسعه را برافروخته است. به نحوی که در اعتراض به این حادثه، اتحادیههای کارگری این کشور یک روز اعتصاب عمومی اعلام کردهاند و معترضان در شهرهای مختلف دست به تجمع و راهپیمایی زدهاند. از سوی دیگر پلیس ترکیه ناگزیر شده به منظور مقابله با معترضان، به استفاده از گاز اشکآور و ماشین آبپاش بپردازد. این در حالیست که مخالفان در شهرهای استانبول، آنکارا و ازمیر گفتهاند تا زمان آزاد شدن معترضان دستگیرشده به تجمع در مراکز شهر ادامه خواهند داد.
مخالفان معتقدند که دولت اردوغان، طرح تحقیق پیشنهاد شده در پارلمان برای بررسی ایمنی معادن را رد کرده است. این در حالیست که دولت اعتقاد دارد معدن سوما از سال ٢٠٠٩ به بعد ١١ بار بازرسی شده و تخلفی از مقررات ایمنی در آن به چشم نخورده بود.
تحولات روزهای اخیر ترکیه نشان داده که مخالفان اردوغان و حزب عدالت و توسعه از هر فرصتی برای ابراز مخالفت خود با دولت این کشور استفاده می کنند. بر این اساس در شرایطی که اردوغان خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می کند و قصد دارد اولین رئیس جمهور ترکیه باشد که با رای مستقیم مردم انتخاب می شود، انفجار مرگبار معدن ترکیه می تواند پیامدهای غیر قابل پیش بینی برای وی در بر داشته باشد. به خصوص که دولت اردوغان پیشتر با چالش های زیادی نظیر بحران فساد مالی، افشای شنود مقامات دولتی و اختلاف با جریان فتح الله گولن در داخل نیز مواجه بوده است.
اگر چه این چالش ها نتوانستند بر انتخابات محلی ترکیه تاثیر چندان زیادی داشته باشند و حزب عدالت و توسعه موفق شد موقعیت خود را در این انتخابات تثبیت کند، اما به نظر می رسد مخالفان اردواغان در پی بحران سازی دایمی برای وی هستند. به همین دلیل نیز از هر موقعیتی برای برپایی اعتراض نسبت به سیاست های دولت استفاده می کنند. از این رو انفجار معدن می تواند یکبار دیگر به تداوم اعتراضات خیابانی دامن بزند که اردوغان با زحمت زیادی توانسته بود جلوی آن را پس از تحولات پارک گزی و میدان تقسیم بگیرد.
در عین حال باید توجه داشت که مخالفان به چند دلیل موفق به مقابله با اردوغان نخواهند شد:
نخست آنکه دولت اردوغان در گذشته با چالش های مشابه زیادی مواجه بوده و توانسته تمام آنها را پشت سر بگذارد. نباید از یاد برد که پیش از این هم وقایع مختلفی در ترکیه اتفاق افتاده بود که قاغدتا باید از میزان آرای حزب حاکم میکاست، اما عملا چنین اتفاقی نیفتاد.
دوم آنکه حزب عدالت و توسعه دارای میزان نسبتا مشخصی هوادار است که تحت هر شرایطی به نامزد این حزب رای می دهند.
سوم آنکه حزب عدالت و توسعه دارای تجربهای طولانی در مهندسی رسانههای جمعی است و از این ظرفیت جهت تغییر افکار عمومی به نفع اردوغان استفاده خواهد کرد.
چهارم آنکه مخالفان اردوغان فقط تلاش میکنند میزان محبوبیت وی را کاهش دهند و خود برنامه ای جدی برای احراز مقام ریاست جمهوری ندارند. در واقع فقدان اتحاد مخالفان و همچنین فقدان وجود یک جایگزین مناسب برای اردوغان، ضریب انتخاب وی به سمت ریاست جمهوری را افزایش می دهد.
با این اوصاف به نظر می رسد علیرغم آنکه مخالفان اردوغان از هر فرصتی از جمله حوادث غیرمترقبه نیز برای کاهش محبوبیت وی استفاده می کنند، با این حال اردوغان همچنان از بخت بیشتری برای پیروزی در انتخابات آتی ریاست جمهوی ترکیه برخوردار است.