طبق این برنامه ها، کلیه اطلاعات رد و بدل شده در شبکه های اجتماعی، بلاگ ها، بازارهای مجازی و سایر شبکه های فعال در فضای سایبری همچون تلفن همراه، جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل فنی قرار می گیرد.

هدف از این پروژه های عظیم، پیش بینی وقوع بحران های سیاسی، اجتماعی و طبیعی عنوان شده است.

وزارت دفاع آمریکا برنامه رصدی خود را بر مبنای «الگوی تشخیص روندها در دریایی از اطلاعات بی ساختار» طراحی کرده که این سیستم هرگونه روندهای رو به افزایش بی ثباتی و ناآرامی را در عرصه سایبری شناسایی می کند. این برنامه، The Defense Department's Information Volume and Velocity نام دارد.

برنامه رصدی سازمان ملل نیز با هدف رصد آسیب پذیری های نوظهور طراحی شده تا مثلا از شوک های احتمالی علیه مردم، جلوگیری کند. این برنامه، The U.N.'s Global Pulse نام دارد.

برنامه سازمان جاسوسی آمریکا سیا نیز با هدف پیش بینی بحران های سیاسی، شیوع بیماری ها، بی ثباتی اقتصادی، کمبود منابع و سوانح طبیعی طراحی شده که The Open Source Indicators نامیده می شود.

کارکرد کلی این سه برنامه، رصد جریان های رو به رشد اطلاعات در حال تبادل در فضای سایبری با هدف تشخیص تغییرات مهم در سطوح مختلف مردم کشورهای جهان است.

پیشگیری از منازعات قومی و جنگ و کشتارهای داخلی در کشورها، یکی از اهداف جمع آوری اطلاعات گسترده از سوی نهادهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا اعلام شده است.

این کار نیازمند همکاری و تشریک مساعی متخصصان جمع آوری اطلاعات و متخصصان بحران است که در اجرای این فازها، شرکت های بسیار بزرگی مشغول به کار هستند.

جمع آوری اطلاعات کامل فضای سایبر در پروژه موسوم به بیگ دیتا از سوی سازمان ملل و آمریکا با توجه به نقش روزافزون ابزارهای اینترنتی و همراه اول در زندگی مردم سراسر جهان، نشان از اهداف پشت پرده این اقدام دارد.

گفتنی است در سال 2012، حدود 4/2 میلیارد از جمعیت دنیا (حدود 34 درصد) دسترسی مستقیم به اینترنت داشتند. رشد دسترسی مردم به اینترنت در این سال در مناطقی چون خاورمیانه و شمال آفریقا بیشتر از سایر نقاط جهان بوده است.

در زمینه مشترکان تلفن همراه نیز در سال 2013 تعداد مشترکان به تعداد جمعیت جهان رسید (البته با احتساب افرادی که چند سیم کارت دارند.)