گاردین در ابتدای این گفتوگو نوشت: "وقتی در سن پایین هستی، آرزوی چنین لحظاتی را داری.110 هزار نفر در استادیوم حضور دارند. این مسابقه بسیار مهمی است و ما به پیروزی رسیدهایم. شما اطراف را نگاه میکنید و میبینید مردم در حال گریه هستند و این اشک به خاطر شادی است. این مساله به خاطر شماست. آنجا ایستادهاید و موهای بدنتان سیخ میشود. این مانند یک رویاست که به واقعیت پیوسته است.
ایران در راه صعود به جام جهانی ابتدا در زمین ازبکستان به پیروزی ارزشمندی رسید. تساوی مقابل قطر و باخت ناامیدکننده برابر لبنان شاگردان کیروش را در وضعیت خطرناکی قرار داده بود. دیدار سرنوشتساز برابر کرهجنوبی که به نوعی مهمترین رقیب ایران در گروه به حساب میآمد، خیلی از معادلات گروه را تعیین میکرد.
باخت به ازبکستان در تهران بار دیگر کار ایران را برای صعود به جام جهانی به اما و اگر کشاند. از آبان تا خرداد، فوتبال ایران چند ماه پراضطراب را تجربه کرد تا ماه سرنوشت فرا برسد. مصدومیت شدید اشکان دژاگه در فروردین هم بر نگرانیهای فوتبالدوستان افزوده بود و همه چیز در یکی، دو ماه آخر با حساسیت بیشتری دنبال میشد.
سه هفته هیجان انگیز و سرنوشتساز بالاخره فرا رسید. گام نخست مقابل قطری بود که رد پایش در پرونده تبانی با لبنان دیده میشد و همچون دیگر تیمهای حوزه خلیجفارس برای خود نفرتی در دل ایرانیها به وجود آورده بود. تک گل رضا قوچاننژاد سه امتیاز شیرین آن بازی را به حساب ایران واریز کرد تا شاگردان کیروش با روحیه بالاتری به دو مصاف بعد چشم بدوزند. موقعیت شناسی و جایگیری بینفص "گوچی" در زدن گل سه امتیازی ایران نقش بسزایی داشت.
لبنان حریف به نسبت آسانتری بود. بار دیگر ورزشگاه خاطرهساز ایران نزدیک به صدهزار نفر را به خود دید و ایران با 4 گل حریفش را در هم کوبید تا در آستانه صعود مستقیم به جام جهانی قرار بگیرد. قوچاننژاد باز هم در این پیروزی سهم داشت و گل سوم را به ثمر رساند.
بازی آخر اما دیدار با کرهجنوبی بود. کرهای که با حرفهای مربیاش پیش از بازی نفرتی شبیه نفرت از تیمهای عربی را برای ایرانیها زنده کرده بود. شرایط سخت شهر اولسان و در نظر گرفتن شهری کاملا شرجی برای آخرین دیدار گروه، حساسیتها را بالاتر برده بود. ایران با یک امتیاز دیگر به احتمال فراوان صعود خود را قطعی میکرد و نیم نگاهی هم به دیدار ازبکستان و قطر داشت. بازی در اختیار کرهایها بود اما تاکتیک بازی مستقیم آنها مقابل دفاع پرتعداد و البته بابرنامه ایران نتیجه نمیداد. دقیقه 60 بود و جریان بازی کماکان ثابت بود. یک لحظه غفلت اما کافی بود تا پسر طلایی فوتبال ایران بار دیگر زهر خود را بریزد. رضا با تیزهوشی توپ را از مدافع نگونبخت کره گرفت و با قدرت تمامکنندگی مثالزدنیاش تک گل سه امتیازی ایران را به ثمر رساند تا به تنهایی نقش پررنگی در رزرو کردن بلیت برزیل داشته باشد."
اینها صحبتهای رضا قوچان نژاد درباره اولین بازی خود با چارلتون نیست. او در واقع به اولین بازی ملی خود با پیراهن ایران اشاره میکند. وقتی رضا قوچاننژاد به تیم ملی ایران دعوت شد شانس صعود ایران به جام جهانی کم بود و این تیم وضعیت خوبی نداشت اما گلهای این بازیکن در 3 بازی پیاپی برابر قطر، لبنان و کره جنوبی باعث شد ایران به عنوان تیم نخست به جام جهانی راه یابد.
مهاجم ایرانی چارلتون درباره اولین بازی ملی خود با پیراهن ایران برابر کرهجنوبی در تهران گفت: فشاری را در آن جو احساس نمیکردم. این به خاطر این است که شما باید فوتبال بازی کنید. چیزهای دیگر مانند پول و مسائل دیگر مهم هستند اما در دوران کودکی همیشه آرزو داشتم که در حضور تماشاگران زیاد بازی کنم.به همین دلیل از حضور در آن مسابقه به شدت خوشحال بودم و هیچ فشاری را احساس نکردم.
قوچان نژاد وقتی 8 ساله بود همراه با والدین خود به هلند مهاجرت کرد و در مدرسه فوتبالی در این کشور مراحل رشد و پیشرفت را گذراند.
او بعدها با مارک اوفرمارس، ستاره هلندی دوستی پیدا کرد؛ مسالهای که هم اکنون از آن یاد میکند.گوچی میگوید: "رابطه خیلی خوبی با اوفرمارس داشتم. من در تیم هیرنفین بازی کردم.19 سال یا 20 سال سن داشتم و در آن مقطع دچار آسیب دیدگی شدیدی شدم. به دلیل مصدومیت رباط یکی، دو سال از فوتبال دور شدم."
قوچان نژاد درباره بازی در چارلتون هم میگوید: "اگر در لیگ باقی بمانیم انگار لیگ قهرمانان اروپا را فتح کردهایم. راه سختی داریم و باید با قدرت پیش برویم و فقط فکر جمع آوری امتیاز باشیم. حریفان ما رقابت سختی برای بقا در لیگ دارند و کار ما نیز در بازیهای آخر خصوصا بازی با بلکبرن در هفته آینده سخت و دشوار است."
مهاجم ایرانی درباره تفاوتهای بازی در انگلیس و بلژیک میگوید: "اینجا بازیها بسیار فیزیکی و قدرتی انجام میشود. در حالی که در سایر لیگها فضای بیشتری در اختیار مهاجمان است اما اینجا مدافعان نیز هم اندازه مهاجمان در کار هجومی شرکت میکنند."
مهاجم ایرانی چارلتون درباره برنامه ریزی تیم ملی برای مسابقات دوستانه قبل از جام جهانی میگوید: "برخی کشورها هستند که میخواستیم با آنها بازی کنیم اما این تیمها برنامه ریزی قبلی داشتند و این اتفاق نیفتاد."
قوچاننژاد درباره شکست تیم ملی مقابل گینه در یک بازی دوستانه گفت: "گینه حریف قدرتمندی بود. ما در این بازی خوب کار نکردیم اما درسهای زیادی گرفتیم."
گوچی درباره وضعیت تیم ملی گفت: "ما تیم باتجربهای هستیم و بازیکنانی داریم که سالها در لالیگا یا لیگهای بزرگ دیگر بازی کردهاند.در جام جهانی هم در گروه دشواری هستیم. آرژانتین مدعی نخست گروه ماست. آنها به طور حتم به عنوان تیم نخست راهی مرحله بعد میشوند اما سه تیم دیگر برای رتبه دوم میجنگند. تیم ملی ایران میتواند تیم دومی باشد که از گروه صعود میکند چون از نیجریه و بوسنی چیزی کم نداریم."