به گزارش مشرق به نقل از کيهان، مجيد محمدي عضو متواري حلقه کيان ماه گذشته در مقاله اي صريح جاسوسي را شغلي شريف توصيف کرده بود. او در ادامه روند قبح زدايي از «جاسوسي» و «مزدوري»، قدرت هاي برپا کننده جنگ هاي خانمانسوز در خاورميانه و صاحبان شکنجه گاه هايي چون گوانتانامو و ابوغريب و بگرام را «کشورهاي دموکرات طرفدار حقوق بشر» توصيف مي کند و مي نويسد: نسل امروز اپوزيسيون تابوهايي مثل خيانت يا ضد ملي شمردن مصاحبه با شبکه هاي دولتي و غير دولتي راديويي و تلويزيوني خارجي همکاري با نهادهاي مدني کشورهاي اروپايي و آمريکايي و شرکت در جلسات سخنراني و گفتگو که توسط مؤسسات و نهادهاي دولتي و غير دولتي خارجي برگزار مي شود را پشت سر گذاشته است. اما هنوز تابوهايي در برابر برخي از اعضاي اين نسل بالاخص بعضي از نيروهاي کمونيست و ملي و مذهبي وجود دارد که مانع از حرکت هاي آنها براي کسب کمک و همکاري مي شود.
وي «همکاري با مقامات دولتي غربي، لابي با مقامات اين کشورها، دريافت کمک مالي و استخدام در مؤسسات دولتي خارجي و انتشار اطلاعات خود در مجامع دولتي غربي» را از جمله تابوهايي دانست که بايد شکسته شود و نوشت: برخي از مخالفان فکر مي کنند ملاقات با مقامات غربي تبديل شدن به عروسک آنهاست در حالي که اين مقامات در ديدارها و مذاکرات مذکور، دنبال منافع شخصي و ايدئولوژيک نيستند تا افراد را به استخدام درآورند و دنبال پيشبرد دموکراسي و حقوق بشرند. از سوي ديگر بسياري از افراد ايراني مقيم خارج اقامت دائمي يا تابعيت کشورهاي ديگر را کسب کرده اند و ملاقات با مقامات دولتي براي آنها جهت گرفتن کمک براي اعمال فشار به دولت جمهوري اسلامي در واقع ملاقات با مقامات کشور خودشان است، حتي اگر خود را در چارچوب هاي ملي تنگ محدود ببينند(!)
وي در اين مقاله که در ارگان رسمي سازمان سيا (راديو فردا) منتشر شده دريافت کمک مالي از مؤسسات خارجي را در پوشش دفاع از دموکراسي و حقوق بشر مباح و لازم دانست و درباره استخدام در مؤسسات خارجي (غربي) نيز نوشت: اين استخدام نوعي ايجاد ظرفيت براي فشار به جمهوري اسلامي است. عدم دريافت حق الزحمه نيز به علت اينکه مزدوري و مزدبگيري تلقي شود، بي پايه است چون افراد حق دارند براي وقت و کار و تخصص خود حق الزحمه دريافت کنند و حتي براي افزايش آن چانه زني کنند(!)
عضو فراري حلقه کيان درباره فروش اطلاعات به بيگانگان نيز چنين توجيه کرده است: برخي مخالفان براساس «غريبه» يا «غير خودي» تصور کردن شهروندان کشورهاي دموکراتيک ميزبان دانسته ها و اطلاعات خود (ناشي از تحقيقات شخصي يا به دست آمده از منابع دولتي) بالاخص در جمع مقامات دولتي ديگر کشورها سرباز مي زنند با اين ترس و واهمه که ممکن است از اين اطلاعات عليه ايران يا دولت آن استفاده شود.
وي خواستار شکستن همه اين تابوها شده است.
