گروه فرهنگي مشرق- مرتضي آويني سالها پيش درست آن زماني که هنوز صداي طبل جنگ و شهادت را مي شد شنيد و در دوره اي که هنوز دهه حاتمي کياي مهاجر و ديده بان طي نشده بود نامه اي زيبا و وصيتي عجيب براي ابراهيم حاتمي کيا نوشت که يک جمله آن مشهور شد؛"بلبل عاشق جز براي شقايق ها مخوان".
دکتر محمد مهدي سيار از شاعران جوان انقلاب اسلامي است که در حماسه گويي شعري محکم دارد و اشعارمنتقد اجتماعي اش تيز و برنده است. اين شعر به همان اندازه برنده است، دردمند و غم زده نيز هست و خطاب به کسي گفته شده که روزگاري اميد سينماي راوي مردان مرد جنگ بود.
*****
براي بلبل سابقا عاشق
جشن دروغ است و جشنواره داغ است
گر چه گمان داشتيم رونق باغ است
آيه حسرت شده است و آينه دق
آنچه که پنداشتيم چشم و چراغ است
با که پريدي صدا صداي خودت نيست
بلبل عاشق صدا صداي کلاغ است
دشت شقايق دلش به صوت تو خوش بود
از چه تو را ذوق آشيانه زاغ است؟
پند بگيري تو يا ملال غمم نيست
گفتمت اي دوست آنچه شرط بلاغ است
