به گزارش مشرق به نقل از فردا، کارلوس کرش در جام جهاني 2010 پس از حذف تيم ملي پرتغال در دور يک هشتم نهايي و شکست برابر اسپانيا با انتقادات زيادي روبه‌رو و خيلي از منتقدين و حتي خود بازيکنان پرتغال نسبت به شيوه تدافعي او ايراد مي‌گرفتند. همين زمان بود (سي‌ام اوت 2010) که خبر رسيد آژانس مبارزه با دوپينگ فدراسيون پرتغال نيز او را به خاطر عدم همکاري با ماموران ضددوپينگ اين آژانس و راه ندادن آنها در اردوي نهايي آماده‌سازي براي جام جهاني براي تست دوپينگ با محروميت شش‌ماهه روبه‌رو کرده است (محروميتي که احتمالا از زمان آن تا به امروز براي قرارداد با فدراسيون ايران تمام شده است) با اين حساب اگر اين محروميت همچنان ادامه داشت به استناد آيين‌نامه انضباطي فيفا که در 207 فدراسيون معتبر است او نمي‌توانست با ما قرارداد ببندد. البته شنيده مي‌شود که کميسيون انضباطي فوتبال پرتغال بابت توهين و حمله لفظي کرش به دستيار سابق فرگوسن (آمانيدو دي‌کالواريو) او را سه ماه ديگر محروم و 1250 يورو نيز جريمه کرده است. جريمه پولي نمي‌تواند تاثيري در قرارداد داشته باشد و بايد ديد وضعيت اين محروميت سه ماهه چه مي‌شود. چون اگر اين محروميت پا بر جا باشد، طبق همان آيين‌نامه انضباطي فيفا نمي‌توانيم قرارداد ببنديم.
کرش با هزينه چه کسي به ايران آمد؟
درباره حضور 24 ساعته کارلوس کرش در ايران و تهران که براي ديدن فضا و مکان کاري‌اش آمده بود و ربطي به فوتبال نداشت بايد اين سوال را پرسيد که کرش با هزينه چه کسي به اين سفر آمده تا آنجا که معمول است اين هزينه‌ها هميشه به عهده يک ايجنت يا کارگزار است. يادم هست مانوسي‌فر که ايجنت رسمي است يک‌بار با هزينه خودش بورا ميلوتينوويچ را به تهران آورد و موافقت هم نشد. در آن زمان فدراسيون فوتبال پولي از اين بابت نداد و متضرر هم نشد. ظاهرا کرش به گفته عباس ترابيان از بابت وضعيت و حال و هواي ايران براساس شايعاتي که در اروپا شنيده مي‌شود دچار شک و ترديد شده بود و براي همين با دعوت و هزينه فدراسيون به ايران آمد تا تهران را ببيند. البته اين کار را که يک فدراسيون تلاش مي‌کند تا ذهن را به نفع کشور تلطيف کند، پسنديده است و ظاهرا فدراسيون مجبور شده تا اين هزينه را بدهد و شايعات را از بين ببرد. آنچه که به آن اشاره کرديم استانداردهاست که کمتر در فوتبال ما رعايت مي‌شود و باز هم تکرار مي‌کنم آمدن کارلوس کرش به تهران برعهده يک کارگزار بوده که در تمام دنيا معمول است.
