به گزارش خبرنگار سرويس جامعه مشرق به نقل از مهر، معصومه پريش در مورد نتايج اين پژوهش گفت: «در اين مطالعه از روش تحقيق کيفي استفاده شده و براساس نظريه مبنايي و مصاحبه هاي عميق با زناني که يا در عقد موقت بودند و يا تجربه ازدواج موقت را داشتند و حداقل زمان عقد موقت آنها يکساعت و حداکثر 99 ساله بود مراحل آن انجام شد.»کمک سازمانهاي حمايتي در حد ضروريات زندگي است
وي با بيان اينکه اغلب زناني که به ازدواج موقت درمي آمدند زناني خانه دار بودند و هيچ منبع درآمدي نداشتند ادامه داد: «تعدادي از اين زنان نيز تحت پوشش سازمانهاي حمايتي مانند کميته امداد و بهزيستي بودند که از کمک اين سازمانها ناراضيند چرا که کمک آنها در حد ضروريات زندگي و خورد و خوراک است ولي اين زنان اغلب داراي مشکل مسکن بودند و هزينه گزافي بايد بابت اجاره خانه مي دادند. »
وي با بيان اينکه اغلب زناني که در ازدواج موقت بودند و يا تجربه آن را داشتند در کارهاي خدماتي مانند پرستار سالمندان و ديگر مشغول بودند گفت: «معمولا زناني که سابقه ازدواج موقت داشتند پيشينه اي از آسيب خانواده در زندگي آنها بود و يا درگيريهاي خانوادگي و طلاق داشتند.»
اغلب زنان عليرغم ميل باطني ازدواج موقت مي کنند
پريشي بر اين باور است که اغلب اين زنان بعد از طلاق و يا فوت همسر تکيه گاه خود را از دست داده و دچار بحران بودند و به دليل مشکلات مالي سعي مي کردند ازدواج کنند. چون شرايط ازدواج دائم براي اين زنان و به ويژه زناني که داراي فرزند هستند فراهم نيست عليرغم ميل باطني اقدام به ازدواج موقت مي کردند.
وي گفت: «بسياري از اين زنان مي دانستند که بسياري از مردان توانايي مالي لازم را ندارند ولي با اندک وجهي که دريافت مي کردند راضي بودند چون چاره اي جز اين کار نداشتند. »
مردان به بهانه سردمزاجي همسر ازدواج موقت مي کنند
وي ادامه داد: «اين زنان معتقد بودند اغلب مردان به دور از چشم همسر خود با دلايل مختلفي مانند سردمزاجي همسرانشان ازدواج موقت را انتخاب مي کنند.»
ازدواج موقت به شغل و منبع درآمد تبديل شده است
اين فعال حوزه زنان ادامه داد: «بر اساس نتايج اين تحقيق مردان حاضر نيستند که ازدواجهاي طولاني مدت را انتخاب کنند. اما اين سوال مطرح است که بعد از اين ازدواج کوتاه مدت زن بايد چه کار کند در حالي که طبق قوانين شرعي اين زنان بين 45 روز تا دو ماه بايد عده نگه دارند و ازدواج نکنند. اين زنان بعد از يک ازدواج کوتاه خود دوباره به عقد مردي ديگري درمي آيند و ازدواج موقت به عنوان شغل و تجارت براي آنها درآمده است و بايد ديد آيا شرع با اين مسئله موافق است.»
وي با بيان اين که اغلب زنان تامين نياز مالي را دليل ازدواج موقت خود ذکر کردند ادامه داد: «تامين نيازهاي مالي، عاطفي و جنسي در رده بندي قرار داشت و بيشتر زنان به تامين نيازهاي عاطفي خود تاکيد مي کردند. تعداد محدودي نياز به حمايت اجتماعي را دليل ازدواج موقت خود ذکر مي کردند.»
وي تصريح کرد: «زناني که چندين بار ازدواج موقت کرده بودند اين نوع ازدواج براي آنها تبديل به شغل شده بود. اغلبشان عنوان مي کردند که در ازدواجهاي اول وابستگي به همسر داشتند اما تجربه به آنها ثابت کرد که از اين وابستگي آسيب مي بينند. براي اين زنان در دفعات اولي که به ازدواج موقت مردي در مي آمدند و يا مدت صيغه آنها زياد بود وابستگي عاطفي ايجاد مي شد. نتايج اين مطالعه نشان داد که بين افزايش مدت ازدواج موقت با وابستگي ايجاد شده براي زنان رابطه مستقيمي وجود دارد.»
اعتقادات مذهبي دليل ازدواج موقت نيست
وي در مورد اين که پيش از اين مطالعه گمان مي شد که افراد مذهبي تمايل بيشتري به اين نوع ازدواج داشته باشند گفت: «نتايج اين پژوهش نشان داد که هيچکدام از دو گروه زنان معتقد به مذهب و کمتر معتقد دلايل ازدواجشان را تاثير مذهب اعلام نکرده اند.»
