روستاي بابا رمضان از توابع دهستان هزار مسجد در ?? کيلومتري شما غرب شهرستان کلات نادري و در دامنه ارتفاعات هزار مسجد واقع شده است. ارتفاع اين روستا ???? متر و بارندگي ساليانه ??? ميلي متر است.
اولين عامل براي جاذب بودن اين روستا، وجود رودخانه پر آب و دائمي لاين نو (بابا رمضان) است که از دل ارتفاعات هزار مسجد سرچشمه ميگيرد پس ازطي کردن مسير طولاني به روستاي بابا رمضان ميژرسد و محيط را سرسبز و با طراوت ميکند.
مسير بابا رمضان را به علت زيبايي آن در اين فصل سال انتخاب ميکنيم. جادهاي خاکي پس از 8 کيلومتر ما را به اين روستا ميرساند. ارتفاع روستاي بابارمضان حدود 1050 متر است و اهالي آن کرد زبان ميباشند.
مي توان گفت بيشتر روستاهاي منطقه به زبانهاي ترکي و کردي صحبت ميکنند. در انتهاي روستا امزادهاي قرار گرفته که پذيراي زائراني از مناطق اطراف ميباشد. در اين امامزاده امکانات مناسبي براي طبخ و خواب مهيا است.
خنکي آب رودخانه و سايههاي درختان کهنسال گردو، گرماي آفتاب نيمروز را کاهش ميدهد و حرکت را مطلوبتر ميکند پس از کمي پيادهروي، دره تنگتر ميشود و ديوارههاي اطراف سر به فلک ميکشد و در بعضي نقاط مجبور ميشويم از عرض رودخانه عبور کنيم. بوتههاي تمشک و گلهاي سپيد پياز وحشي به فراواني ديده ميشود و چندين آبشار کوچک و بزرگ زيبايي دره را دو چندان کرده است. به اين قسمت از دره "زوي ژر" ميگويند. کمکم بر عرض دره اضافه ميشود و باغهاي روستا نمايان ميشوند. راهپيمايي از بابارمضان تا لايين کهنه حدود 2 ساعت زمان ميبرد.
زوي ژر
ارتفاع روستا حدود 1450 متر است. روستايي کوچک و تاريخي در دل کوههاي هزار مسجد که مردم روستا ميگويند زماني روستاي بزرگي بوده و جمعيتي حدود 1000 خانوار داشته است که به علت سيل بزرگي در اواخر قاجاريه، کاملا تخريب ميشود و اکثر مردم آن به پايين دست کوچ ميکنند. آثاري از چند برج نگهباني در چند نقطه ديده ميشود. امامزادهاي نيز در روستا وجود دارد که اولياي بالا ناميده ميشود و بناي آن از امامزاده بابارمضان کوچکتر است. کمي از چشمه روستا آب برميداريم و به سوي جنگلباني و بالاي رودخانه حرکت ميکنيم. پس از پشت سر گذاشتن چند پيچ به حصار پارک ملي تندوره ميرسيم. به اين قسمت از دره "زوي ژور" ميگويند. پوشش گياهي منطقه در پارک غنيتر و انبوهي درختان ارس بيشتر است.
همچنان در کنارآب مسير را ادامه ميدهيم. به ساختمان جنگلباني که ميرسيم قله هزار مسجد که هنوز از برف زمستاني سفيدپوش است با ابهتي خاص ديده ميشود. از لايين کهنه تا اينجا حدود 2 ساعت زمان ميبرد.
امکاناتي از قبيل ايستگاه بيسيم، حوضچه پرورش ماهي، چند نهالستان، موتور برق و مکاني براي فرود هليکوپتر در اين مکان ساخته شده تا اداره و حفاضت پارک بهتر انجام شود.
پس از حدود 30 دقيقه رودخانه دو قسمت ميشود که آن را دوآب مينامند. رودخانه سمت راست که از دره زوي رش سرچشمه ميگيرد و آب آن بيشتر است و جويبار سمت چپ که از اولنگ نورآلي سرچشمه ميگيرد و ادامه مسير ما از کنار آن ميباشد. دره تنگتر ميشود و درختان کهنسال گردوي وحشي جلب توجه ميکنند. پس از 20 دقيقه پيادهروي در کف دره به تنگهاي ميرسيم و ادامه مسير از راه پاکوبي در ضلع غربي دره، با شيب نسبتا تندي ميباشد. طي کردن شيب حدود 30 دقيقه زمان ميبرد و در بالاي ان منظره بسيار زيبايي به چشم ميخورد. ديوارههاي بسيار بلندي که اولنگ را در جنوب احاطه کردهاند چشم را خيره ميکنند. هوا رو به تاريکي مي رود و سرماي شبانگاهي بر منطقه حاکم ميشود. چند خانه کوچک عشايري و چشمههاي زيباي اولنگ محل مناسبي را براي اقامت شبانگاهي فراهم کردهاند. ارتفاع منطقه حدود 2100 متر ميباشد.