گروه ورزشی مشرق- "امیر عابدینی" مدیری شناخته‌شده در فوتبال این مرز و بوم است. استاندار سال‌های دور کشور، به یک باره وارد این رشته شد و مدیریت در آن را آغاز کرد و عطای سیاست را به لقایش سپرد. وی تا ریاست فدراسیون فوتبال نیز پیشرفت کرد و اکنون نزدیک به سه دهه است که در این رشته مدیریت می‌کند.


در این بین، وی دارای فراز و نشیب های زیادی بوده است. شاید بتوان عنوان داشت هنوز در حال و هوای روزهای مدیریتش بر پرسپولیس در دهه هفتاد است که با توجه به دوران سازندگی و صعود به جام جهانی، افق های جدیدی پیش روی فوتبال ما قرار گرفته بود. بسیاری از وی خاطره سال های مدیریت بر سرخ ها را در ذهن دارند؛ در صورتی که سال هاست نتوانسته تجربه مدیریت قابل توجهی داشته باشد. اکنون نیز با وجود کناره گیری از داماش گیلان، همچنان در آن حضور دارد و از این مجموعه که متعلق به امیرمنصور آریا (متهم ردیف اول پرونده فساد مالی) است، جدا نشد. اما مروری بر یک اتفاق ساده در این روزها، می تواند واگویه ای از واقعیت ها درباره مدیری مانند وی باشد که سال ها در فوتبال ما حضور دارد.

وقتی کفاشیان بهترین مدیر برای فوتبال بود
"برنامه كفاشيان همراه يك کارنامه است. اين كارنامه معنايش آن است كه تجربه داشته است. بنابراين بدون داشتن تجربه نمي‌توانيم كارنامه‌اي ارايه كنيم ... ما نمي‌خواهيم او (دکتر قریب) را انتخاب كنيم تا تجربه جديد در فدراسيون داشته باشيم؛ ولي اين تجربه را كفاشيان پيدا كرده و شناخت كافي هم از او داريم، لذا به او راي مي‌دهيم ..." شاید این سخنان چندان آشنا نباشد چرا که برای حدود دو سال قبل است. کمی بیشتر تامل کنید تا گوینده را به یاد بیاورید.

جملات بالا متعلق به امیر عابدینی است. کسی که در انتخابات زمستانی فوتبال، چنان لابی گسترده‌ای برای علی کفاشیان کرد که حتی منجر به برهم خوردن مجمع عمومی فدراسیون نیز شد. او به یک باره چنان فریاد و جنجالی به راه انداخت که نتیجه اش کسب آرای لازم از سوی رئیس دونده برای تداوم ریاست بر فوتبال بود. هر روز مصاحبه ها و مطالبی از عابدینی در مدح کفاشیان منتشر می شد. این تا بدانجا رسید که مشغول رایزنی در روز مجمع نیز برای رئیس شد.

یک پایگاه خبری در آن روزها نوشت: "او مدام نزد روسای فوتبال هیات‌های استان‌ها می‌رفت و صحبت‌های درگوشی با آن‌ها انجام می‌داد. احتمالا عابدینی در این صحبت‌های در گوشی از علی كفاشیان حمایت می‌كرد چراكه در چند روز گذشته مصاحبه‌های زیادی انجام داد كه در تمام آن‌ها از كفاشیان حمایت كرد و تاكید داشت كه مجمع فدراسیون فوتبال توصیه‌پذیر نیست و به بهترین گزینه رای خواهد داد." این حکایت مردی است که در روزهایی نه چندان دور، تمام راه هایش به علی کفاشیان می رسید؛ اما به یک باره همه چیز تغییر کرد تا صفحات تاریخ شاهد چرخش ناگهانی عابدینی باشد.

وقتی کفاشیان بدترین مدیر برای فوتبال شد
"معلوم نیست در این فدراسیون چه می گذرد که هر روز تصمیمات جدیدی می گیرند و و تمامی افراد آن خواب نما شده اند. تقصیر خودمان است که به کفاشیان میدان دادیم و به خودمان دلداری می دادیم که این آقا می تواند برای فوتبال کاری انجام بدهد. تصمیماتی که گرفته می شود همه ملوک الطوایفی است و با این اتفاقات دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. خیلی صحبت ها درون دلم دارم و اگر بگویم این فوتبال را سونامی می برد ... کفاشیان منتظر باشد که مجمع را تشکیل می دهیم و مطمئنا در آن مجمع خیلی اتفاقات خواهد افتاد. صدایم را به گوش اعضای مجمع می رسانم تا این فدراسیون اشباع شده تکلیفش مشخص شود ..." زیاد به ذهنتان فشار نیاورید. اینها را هم امیر عابدینی بر زبان آورده است! با کنار هم قرار دادن این جملات، متوجه بسیاری از ناگفته ها خواهید شد.


روزهای خوش بین این دو چندان دوام نیاورد و به یک باره شاهد تغییر موضع امیر عابدینی بودیم. مدیری که به واسطه رابطه نزدیکش با خسرو آریا (متهم ردیف اول اختلاس بزرگ بانکی)، حواشی نیز درباره اش ایجاد شد، به یک بار لباس رزم بر تن کرد و بر "بهترین گزینه ریاست بر فوتبال" که خود نیز حامی درجه اولش بود، تاخت. کار به جایی رسید که این روزها از برگزاری نشست هایی برای تغییر در مدیریت فوتبال می گویند. البته، نکته قابل توجه این است که حامیان وی نیز از مدیریت باشگاهی برکنار شده یا دیگر بر موضع همراهی با عابدینی نیستند.

مدیری با تناقض های عجیب
امروز جامعه فوتبال که سخنان امیر عابدینی را مرور می کند، به یک تناقض آشکار بر می خورد. البته، باید توجه داشت این تغییر مواضع به رای کمیته انضباطی فدراسیون برای مقابله با تخلفات داماش گیلان باز می گردد که به یک باره او را به این نتیجه رساند که مدیریت فدراسیون دچار مشکل شده است. اما به نظر می رسد همه ماجرا به این مسائل ختم نمی شود و ماجرا زوایای دیگری نیز دارد.

عابدینی که در داماش گیلان هم موفق نبوده و باید خود را آماده جدایی از آن کند، این روزها با برخی ابهامات در عملکردش مواجه شده که می تواند موجب شود تا اقداماتی اینگونه انتحاری انجام دهد. می توان عنوان داشت که وی در دهه گذشته، نشان داده دیگر کارآمدی چندانی نداشته و دورانش به سر آمده است. شاید می‌خواهد با این سخنان و اقدامات، کفاشیان و همراهانش را در فدراسیون تحت فشار قرار دهد و جایی در آن برای خود باز کند؛ موضوعی که می تواند هارمونی این مجموعه را برهم بزند. شاید هم ... برخی مواقع اخبار از نشست های خصوصی و خواسته های خاص در آن می آید!

به هر حال، این است حکایت مردی که همچنان در رؤیای دهه هفتادش به سر می‌برد و افکار عمومی که کارنامه‌ای از شکست و تناقض از وی در دهه اخیر را پیش رو دارد.