گروه ورزشی مشرق، سرانجام انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار شد تا وضعیت این بخش مهم ورزش کشور مشخص شود. در شرایطی که بیش از یک سال این اتفاق به تعویق افتاده بود و هر بار بهانه ای مطرح می شد، بعد از ظهر دیروز 61 عضو مجمع دور هم جمع شدند تا به منتخبان رای دهند.
در پایان نیز نتیجه ای رقم خورد که در برخی مسندها، برخلاف پیش بینی ها بود. همین نیز موجب شد تا برخی شائبه ها در مورد روند مهندسی انتخابات ایجاد شود. در کنار این موضوع، بایستی اشاره به ترکیب جدید مدیران کمیته داشت که نامتوازن است و امکان انشقاق در آینه نه چندان دور را زیاد می کند. همین نیز باعث شده تا برخی سیاست سکوت و رصد را در پیش بگیرند.
لزوم همکاری وزارت ورزش و کمیته المپیک را می توان به این دلیل دانست که باید در تصمیم سازی همسو باشند. تجربه سال های اخیر، نمود عینی این وضعیت است که می توانست لطمات جبران ناپذیری را در پی داشته باشدو حال باید دید وزیر کنونی و مدیران جدید چه روزهایی را تجربه خواهند کرد و ورزش چه دورانی را تجربه خواهد کرد ...
* وزیری که فقط تماشا کرد
شاید یکی از عجیب ترین اتفاقات مربوط به انتخابات دیروز، رفتار وزارتخانه و وزیر ورزش بود. به راستی می توان اذعان داشت محمود گودرزی فقط نظاره گر روند برگزاری بود و هیچ اعمال نظری در ثبت نام ها و نتایج نداشت. این تا بدانجا بود که محمد علی آبادی، رئیس قبلی کمیته عنوان کرد: "انتخابات این دوره خاص و ویژه بود. پاک ترین و آزادترین انتخابات کمیته برگزار شد."
آن صحبت ها در حالی عنوان شد که علی کفاشیان که دبیرکلی کمیته المپیک و معاونت فنی سازمان تربیت بدنی را در کارنامه خود دارد، گفت: "شاهد هیچ اظهار نظر و توصیه ای از وزارت ورزش نبودیم. افراد براساس میل شخصی خود رای دادند. زمان ما معمولا هماهنگ می کردیم چه کسانی بیایند و به چه کسانی رای بدهند." این را می توان به این دلیل دانست که وزارتخانه و کمیته باید در تصمیم سازی همسو باشند. تجربه سال های اخیر، نمود عینی این وضعیت است که می توانست لطمات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد. حال باید دید که وزیر کنونی و مدیران جدید چه روزهایی را تجربه خواهند کرد و ورزش چه دورانی را تجربه خواهد کرد.
* یک ترکیب نامتقارن و روزهای مبهم آینده
در چنین فضایی بود که انتخابات کمیته برگزار شد. خروج ناگهانی علی آبادی از دور رقابت، شکست سنگین محمدرضا داورزنی و رای آوری شاهرخ شهنازی در دبیرکلی، از اتفاقاتی بود که شاید برخی تصورش را هم نمی کردند. این مورد درباره شکست دوارزنی البته قابل پیش بینی بود؛ اما عنوان شد که برخی فشارهای سیاسی موجب شد تا برای این پست معرفی شود و مجمع هم حاضر نشد تا تن به وی دهد و با نتیجه نامطلوب به فدراسیون والیبال بازگشت.
وقتی مروری بر اسامی مدیران جدید کمیته ملی الپیک صورت گیرد، با نام هایی مواجه می شویم که اساسا همخوانی و قرابتی با هم ندارند. اگرچه کیومرث هاشمی نزدیک به دولت فعلی است؛ اما شهنازی خارج از این چهارچوب است. درباره نواب رئیس نیز چنین است. ترکیب هیئت اجرایی نیز تکرار همین وضعیت است.
خروج ناگهانی علی آبادی از دور رقابت، شکست سنگین محمدرضا داورزنی و رای آوری شاهرخ شهنازی در دبیرکلی، از اتفاقاتی بود که شاید برخی تصورش را هم نمی کردند. این مورد درباره شکست دوارزنی البته قابل پیش بینی بود؛ اما عنوان شد برخی فشارهای سیاسی موجب شد تا برای این پست معرفی شود و مجمع هم حاضر نشد تا تن به وی دهد ...
در حقیقت، اکنون اشخاصی باید در کمیته ملی المپیک تصمیم سازی کنند که نداشتن هارمونی در باورداشت ها و شخصیت هایشان موجب نگرانی هایی شده است. البته، اکنون برای قضاوت زود است و باید صبر داشت؛ اما تجربه حیات ورزشی نشان می دهد که می توان نگران روزهای پیش روی ساختمان خیابان سئول بود.
در پایان نیز نتیجه ای رقم خورد که در برخی مسندها، برخلاف پیش بینی ها بود. همین نیز موجب شد تا برخی شائبه ها در مورد روند مهندسی انتخابات ایجاد شود. در کنار این موضوع، بایستی اشاره به ترکیب جدید مدیران کمیته داشت که نامتوازن است و امکان انشقاق در آینه نه چندان دور را زیاد می کند. همین نیز باعث شده تا برخی سیاست سکوت و رصد را در پیش بگیرند.
لزوم همکاری وزارت ورزش و کمیته المپیک را می توان به این دلیل دانست که باید در تصمیم سازی همسو باشند. تجربه سال های اخیر، نمود عینی این وضعیت است که می توانست لطمات جبران ناپذیری را در پی داشته باشدو حال باید دید وزیر کنونی و مدیران جدید چه روزهایی را تجربه خواهند کرد و ورزش چه دورانی را تجربه خواهد کرد ...
* وزیری که فقط تماشا کرد
شاید یکی از عجیب ترین اتفاقات مربوط به انتخابات دیروز، رفتار وزارتخانه و وزیر ورزش بود. به راستی می توان اذعان داشت محمود گودرزی فقط نظاره گر روند برگزاری بود و هیچ اعمال نظری در ثبت نام ها و نتایج نداشت. این تا بدانجا بود که محمد علی آبادی، رئیس قبلی کمیته عنوان کرد: "انتخابات این دوره خاص و ویژه بود. پاک ترین و آزادترین انتخابات کمیته برگزار شد."
آن صحبت ها در حالی عنوان شد که علی کفاشیان که دبیرکلی کمیته المپیک و معاونت فنی سازمان تربیت بدنی را در کارنامه خود دارد، گفت: "شاهد هیچ اظهار نظر و توصیه ای از وزارت ورزش نبودیم. افراد براساس میل شخصی خود رای دادند. زمان ما معمولا هماهنگ می کردیم چه کسانی بیایند و به چه کسانی رای بدهند." این را می توان به این دلیل دانست که وزارتخانه و کمیته باید در تصمیم سازی همسو باشند. تجربه سال های اخیر، نمود عینی این وضعیت است که می توانست لطمات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد. حال باید دید که وزیر کنونی و مدیران جدید چه روزهایی را تجربه خواهند کرد و ورزش چه دورانی را تجربه خواهد کرد.
* یک ترکیب نامتقارن و روزهای مبهم آینده
در چنین فضایی بود که انتخابات کمیته برگزار شد. خروج ناگهانی علی آبادی از دور رقابت، شکست سنگین محمدرضا داورزنی و رای آوری شاهرخ شهنازی در دبیرکلی، از اتفاقاتی بود که شاید برخی تصورش را هم نمی کردند. این مورد درباره شکست دوارزنی البته قابل پیش بینی بود؛ اما عنوان شد که برخی فشارهای سیاسی موجب شد تا برای این پست معرفی شود و مجمع هم حاضر نشد تا تن به وی دهد و با نتیجه نامطلوب به فدراسیون والیبال بازگشت.
وقتی مروری بر اسامی مدیران جدید کمیته ملی الپیک صورت گیرد، با نام هایی مواجه می شویم که اساسا همخوانی و قرابتی با هم ندارند. اگرچه کیومرث هاشمی نزدیک به دولت فعلی است؛ اما شهنازی خارج از این چهارچوب است. درباره نواب رئیس نیز چنین است. ترکیب هیئت اجرایی نیز تکرار همین وضعیت است.
خروج ناگهانی علی آبادی از دور رقابت، شکست سنگین محمدرضا داورزنی و رای آوری شاهرخ شهنازی در دبیرکلی، از اتفاقاتی بود که شاید برخی تصورش را هم نمی کردند. این مورد درباره شکست دوارزنی البته قابل پیش بینی بود؛ اما عنوان شد برخی فشارهای سیاسی موجب شد تا برای این پست معرفی شود و مجمع هم حاضر نشد تا تن به وی دهد ...
در حقیقت، اکنون اشخاصی باید در کمیته ملی المپیک تصمیم سازی کنند که نداشتن هارمونی در باورداشت ها و شخصیت هایشان موجب نگرانی هایی شده است. البته، اکنون برای قضاوت زود است و باید صبر داشت؛ اما تجربه حیات ورزشی نشان می دهد که می توان نگران روزهای پیش روی ساختمان خیابان سئول بود.
