به گزارش مشرق به نقل از تسنیم، امامان معصوم مظهر زیباى ارزش هاى متعالى انسان و تجلى آیات قرآنى در حیات اجتماعى و سیاسى خویش هستند. شبانگاهان میعاد نیایش ها و خلوت خالصانه آنها با معبود هستى بوده و روزها میدان جهاد و امید بخشیدن به آینده و نترسیدن از شب هاى ظلم و ستم است.
دریاى بیکران فضیلت آنان مجموعه اى از بیم و امید، شوق و اندوه، خروش و بردبارى، ولایت و برائت، جهاد و عبادت و زهد و مسئولیت پذیرى در مسائل مهم اجتماعى است. همه اینها در سایه لطف الهى تحقق مى یابد که همواره جامعه را از وجود آنان بهره مند ساخته است.
امام حسن عسکری(ع) که ستاره درخشانى از منظومه نور وعصمت بوده در سال 232 هجرى در مدینه چشم به جهان گشود. نور وجود پاک ایشان به مدت 29 سال روشنی بخش جهان هستی بود و بر تارک قلوب بشریت مانند خورشیدی تابان می تابید.
آن حضرت در طول زندگی پر برکت و سراسر نورانی شان با مسائل بی شماری روبرو بودند و جامعه عصرشان مملو از مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و اعتقادی حاصل از جهل، فساد، لاابالی گری سیاسی و فرهنگی، بی تدبیری، خشونت، خصومت و ظلم دستگاه حکومتی عباسیان و همواره با علم و حلم و سیاست درست، سعی بر حل مسائل و رفع مشکلات بوده است.
حضور اجبارى امام حسن (ع) در محله عسکر شهر سامرا که شهرت عسکرى را برایش به ارمغان آورد، نوعى زندان شمرده می شود و برقراری رابطه عمیق با محبان از روش هاى امام (ع) در مبارزه با خلفاى عباسی شمرده می شد.
تقسیم زندگانی امام عسکری
حجت الاسلام محمد فقیه در زمینه دوران زندگی و امامت حضرت امام حسن عسکری(ع) می گوید: زندگی امام به 3 دوره تقسیم شده است. دوره اول 13 سال است که در مدینه زندگی میکردند.دوره دوم به مدت 10 سال در سامرا سپری شد و دوره سوم زمان امامت آن حضرت است.
وی افزود: این امام همام در مدت اندک 6 سال، آثار مهمى از تفسیر قرآن و نشر احکام بر جاى گذاشتند و حرکات انقلابی شیعیان را در مسیر درست و با هدف تبیین فرهنگ ولایت،تقویت و هدایت کردند.
این کارشناس مذهبی با اشاره به قدرت درایت و علم امام حسن عسگری گفت: با تلاش آن امام معصوم در راستای روشن سازی و رفع ابهامات، یعقوب بن اسحاق کندى که از فیلسوفان بزرگ عرب و هم دوره حضرت بودند از سرچشمه زلال ولایت و اهل بیت عصمت بهره مند و از یاران راستین امام شد.
تبیین کرامات امام عسکری
فقیه خاطر نشان کرد: امام(ع) دارای آن چنان صفات و کراماتی بودند که حتی بدترین دشمنانشان از جمله احمدبن عبیداللَّه بن خاقان وزیر دربار عبّاسى در عصر معتمد در مقابل شکوه و عظمتشان سر تعظیم فرو می آوردند و به تمجید و تعریف از مقام ایشان می پرداختند.
وی افزود: در تاریخ می بینیم ایشان وقتى به نماز عشق می ایستد،دل از همه دنیا مىبرد و با جذبه حیدری خود دل هر انسانی حتی شرور ترین شان را می لرزاند و دورافتادگان از وصال و فطرت را به ساحل بندگى رهنمون مىشود. صالح ابن وصیف، زندانبان حضرت، بدین امر اعتراف کرده است.
او در پاسخ به کسانى که او را به سختگیرى بیشتر در برابر امام فرا مىخواندند، گفت: شرورترین افراد را بر وى مىگمارم، ولى پس از چندى جذبهاش آنان را به نماز و عبادت وا می دارد.
وی با بیان اینکه امام حسن عسکری(ع) در صحنههاى اجتماعى - سیاسى نیز براى حق جویان و عدالت خواهان الگویى کامل است، تصریح کرد: تحمل شجاعانه زندان و سازماندهى شیعیان، زمینه سازی برای امامت حضرت مهدی به عنوان منجی عالم بشریت که با وجود تحت نظربودن شدید به دنیا آمد وبه اذن خدا در پس پرده غیب قرار گرفت از مهمترین اقدامات اساسی امام حسن عسگری بود.
فقیه افزود: امام حسن عسکری براشاعه زلال احکام اسلام و تشریح مسائل فقهی کوششی بی دریغ کردند و در مدت حیات کمتر معاشرت می کردند و دلیل آن این بود که دوران غیبت حضرت مهدی (ع ) نزدیک بود و مردم می بایست کم کم با این مسئله آشنا شوند و برای حل مشکلات خود و جهت گیری های سیاسی ودینی از اصحاب خاص که پیروان مکتب ولایت بودند کمک بگیرند و ارتباط امام (ع) با شیعیان هم از دقت و ظرافت خاصى برخوردار بود و حضرت همواره آنان را در یک حرکت هماهنگ و نظام مند رهبرى می کرد.
وی تاکید کرد: خلفای عباسی با زندانی کردن امام حسن عسکری(ع) به دنبال خاموش کردن نور حقیقت بودند ودستگاه خلافت عباسی برای حفظ آرامش خلافت خود بیشتر اوقات ، آن حضرت را زندانی و ممنوع از معاشرت نگاه می داشت تا به این طریق امکان برقراری ارتباط امام محدود شود یا فراهم نشود.
کارشناس مذهبی در زمینه نحوه شهادت امام حسن عسکری گفت: معتمد عباسى که همواره از محبوبیت و نفوذ معنوى امام در جامعه نگران بود، چون دید توجه مردم به امام روز بروز بیشتر می شود و زندان و اختناق و مراقبت تاثیرگذار نیست بر اثر مسمومیت امام را روز هشتم ربیع الاوّل سال 260 هجرى در سن 29 سالگی به شهادت رساندند.
فقیه افزود: شهادت دردآلود حضرتش به زهر کینه در سن جوانی گواهی برحقانیت وجود حضرت بود که با نشر معارف دینی وشیعی همچون خاندان عصمت وطهارت برای آگاه سازی انسان ها وقرار دادنشان بر مسیر حق وولایت کوشش کرد.
این کارشناس گفت: زمامداران می دانستند که ائمه اهل بیت همواره از احترام بسیار توده هاى مردم بر خوردارند و شیعه بر این باوراست که امامت در میان آنان یکى پس از دیگرى منتقل می شود و بنابراین شناسایی جانشین امام برای خلفای عباسی مهم بود.
پس از آنکه امام چشم از جهان فرو مىبندد، معتمد دستور مىدهدخانه او را بازرسى کنند اما نمىدانست که خداوند رساننده فرمان و کار خویش است و امام منتظر حضرت مهدی(عج) بیشتر از پنج سال است که به دنیا آمده و از دید جاسوسان مخفى شده است و برگزیدگان شیعه با وى بیعت کرده اند.
وی با اشاره به تلاش دستگاه عباسی برای طبیعی جلوه دادن شهادت امام حسن عسگری بیان کرد: امام حسن عسکرى بر دو اصل شناخت غیبت و گرفتن بیعت براى ولى اللَّه اعظم حضرت مهدی (عج) و تحکیم شالوده های دینی تاکید داشت.
