به گزارش خبرنگار ورزشي مشرق، در زمان برگزاري جام ملت هاي آسيا، يکي از اعضاي فدراسيون فوتبال براي تماشاي بازي‌ها به قطر سفر کرده بود که از نظر جسمي در شرايط خوبي نبود. بيماري در چهره اين مسئول کاملا مشهود بود و بيشتر زمان خود را در هتل سپري مي کرد تا در نهايت، بيماري او را راهي بيمارستان کرد. او چند روزي در بيمارستان بود و بهترين امکانات پزشکي در اختيار مسئول فدراسيون گذاشته شد؛ اما صورت حساب بيمارستان هم در حد امکانات بالا بود و رقم بسيار بالايي را روي دست مسئولان فدراسيون آن کشور گذاشت که نمي دانستند با اين رقم چه کنند و چطور آن را پرداخت کنند.
در اين هنگام، يکي از اعضاي کنفدراسيون فوتبال آسيا براي عيادت از اين مسئول به بيمارستان مي آيد. پس از عيادت، مديران با عضو کنفدراسيون حرف هزينه فدراسيون را پيش مي کشند و بحث را به جايي که مي خواهند مي کشند تا پرداخت هزينه بيمارستان را به زمين کنفدراسيون بيندازند.
نماينده کنفدراسيون که فقط براي عيادت به بيمارستان آمده بود، با فاکتور چند ده هزار دلاري مواجه مي شود و راهي براي پرداخت آن پيدا مي کند. آنها هزينه بيمارستان را براي شرکت بيمه مسابقات که فقط براي بازيکنان بود فاکتور مي کنند تا هزينه آقاي مدير با لابي که با نماينده کنفدراسيون انجام شده، پرداخت شود؛ اما اين اتفاق حرف و حديث هاي هم در پي داشت و همه مديران رده بالاي کنفدراسيون آسيا متوجه شدند که فدراسيون هزينه معالجه مدير خود را به حساب آنها واگذار کرده است.
اين مدير مريض که همه روزهاي خود در قطر را بيشتر در هتل گذراند، بهتر نبود در کشورش مي ماند و به معالجه خود مي پرداخت تا هزينه بهبودي سنگينش در قطر باعث اين نشود تا کنفدراسيون آسيا آن را پرداخت کند؟ راستي، اگر وي در ايران بيمار مي شد، باز هم هزينه معالجه وي را فدراسيون مي پرداخت؟
