دمشون گرم...مرگ بر اسرائیل و دوستانش

متاسفانه دستهای خبیثی در کار است که می خواهد به بهانه مساله آب اختلافات منطقه ای و قومیتی را شعله ور نماید. متاسفانه زمینه فرهنگی آن هم موجود است. اما خواهش می کنم این مساله را از دیدگاه علمی برای مردم خوزستان مطرح نمایید. lما در رابطه با خوزستان با دو مشکل اساسی مواجه هستیم: اول : تغییرات سبک زندگی مردم ساکن کوههای زاگرس. دوم : اشتباه اساسی رایج میان مردم خوزستان در مورد ارزش کشاورزی خاک خوزستان. در رابطه با مشکل اول باید گفت تا پیش از روی کار آمدن رضاخان پهلوی و تخت قاپو کردن عشایر بختیاری، مردم ناحیه فعلی چهارمحال و بختیاری کوچ نشین و دامدار بودند و عملا در این منطقه هیچ زمین کشاورزی قابل ذکری وجود نداشت. به این ترتیب عمده آب رودهایی مانند کارون و زاینده رود از زاگرس خارج می شد و طومار شیخ بهایی در مورد تقسیم آب در اصفهان و اطراف آن هم با این فرض صورت گرفته بود که در بالا دست زاینده رود زمین کشاورزی چندانی وجود ندارد. اما بعد از تخت قاپو عشایر بختیاری ناگزیر از کشاورزی شدند. روز به روز بر وسعت زمینهای کشاورزی و باغها در استان چهار محال و بختیاری افزوده شد و در نتیجه از آبی که وارد زاینده رود و سر چشمه های کارون می شد بشدت کاسته شد. البته ذکر این نکته هم ضروری است که کوههای زاگرس به لحاظ مواد معدنی بسیار فقیر هستند چون عملا در آن توده های آذرین یا آتشفشانی دیده نمی شود. خاک ایجاد شده از این کوهها آهکی و رسی است و بشدت محتج استفاده از کودهای شیمیایی و آبیاری فراوان است. مشکل دوم : به اشتباه تاریخی مردم خوزستان بر می گردد. در تابهای جغرافی دبستانها حرف غلطی را نوشته اند و آن اینکه خاک جلگه ها حاصلخیر و ماسب برای کشاورزی است! اما این مساله حقیقت ندارد. در واقع خاک جلگه ها تنها زمانی حاصلخیز است که از آبرفت کوههایی ایجاد شده باشد که دارای سنگهای آذرین و آتشفشانی باشد. مانند جلگه شمال ایران که از آبرفتهای کوههای البرز با توده های آذرین فراوان غنی شده است یا دشت سیستان که از آبرفت کوههای بسیار غنی افغانستان ایجاد شده است و ییا جلگه های مانند آمازون و می سی سی وی که آنها هم بسیار غنی هستند چون کوههای سر چشمه آن رودها همه دارای توده های آذرین می باشند. اما جلگه خوزستان یک جلگه بسیار فقیر است. این استان ظاهرا رودخانه های جایذدارد اما خاک خوزستان آبرفت کوههای زاگرس و مخلوطی از ترکیبات رسی و آهکی است که اولا فاقد مواد معدنی است که همین مساله باعث شده تا کشاورزان خوزستان چندبرابر کشاورزان سایر مناطق ایران محتاج کود شیمیایی باشند و ثانیا در عمل از نزدیکی های اهواز تا خلیج فارس صرفا رس باقی می ماند. خاک رس نفوذ پذیری بسیاری کمی دارد و آب را روی خود نگه می دارد. دلیل وجود رودهای متعدد در خوزستان هم همین است. آب روی خاک می ماند و فرو نمی رود. در نتیجه وقتی در خوزستان باران می بارد سیل جاری می شود و آب به داخل زمین چندان نفوذ نمی کند. همین مساله سبب می شود که کشاورزی آنهم از نوع غرقابی در خوزستان بشدت محتاج آبیاری فراوان باشد. حال اشتباه بزرگی در دولت نهم صورت گرفت به نام طرح خود کفایی گندم که به درستی اجرا نشد و بین استانها مسابقه کشت گندم برگزار شد. مساحت زمینهای زیر کشت در خوزستان افزایش چشمگیری یافت و همین مساله باعث شد تا مصرف آب در این استان بشدت افزایش یابد آنهم با توجه به رسی بودن خاک. در نتیجه درست از همان سالی که خودکفایی گندم اتفاق افتاد بی آبی در خوزستان هم شروع شد!!! در واقع اگر خوزستان به اندازه کانادا هم آب می داشت به دلیلی رسی بودن خاکش باز دچار مشکل می شد. چون خاک رس آبیاری فراوان لازم دارد تا کمی از آب آب به ریشه کیاهان نفوذ کند. خواهش کنم دقت که همزمان استان یزد هم در مسابقه برای افزایش تولید گندم زمینهای زیر کشت خود را افزایش داد البته چون آب نداشت مجبور به بهره برداری بی رویه از چاههای آب عمیق شد که در نتیچه چن قنات مهم خشکید و سطح زمین هم تا سه متر نشست کرد. اما در عوض به دلیل غنی بودن خاک استان یزد از سنگهای آذرین و ماسه فراوان، بالاترین بازدهی تولید گندم را در کشور به دست آورد و دو بار رتبه اول کشور شد!! اما بعد از آن دچار خشکسالی هیدرو لوژیکی شد!! برادران و خواهران عزیز خوستانی اگر قبول دارید آب سرمایه ملی است ، باید بپذیرید که این آب جایی سرمایه گذاری شود که حداکثر سود را ایجاد کند. اگر فقط ده درصد آب مصرفی در کشاورزی خوزستان در زمینهای مملو از مواد معدنی و با نفوذ پذیری بالای یزد ترکیب شود یک معجزه کشاورزی را ایجاد خواهد کرد. در عوض کارون شما هم با نود درصد آب باقیمانده نخواهد خشکید. اما این کار نیاز مند تفکر ملی است. و یک درد دل با مردم خوزستان: زمانی که زاینده رود خشکید مردم اصفهان هرگز تظاهرات نکردند و به ارسال آب به یزد اعتراض نکردند و نگفتند آب فقط مال ما است. چرا خوزستانیها اینطور منطقه ای و محلی فکر می کنند؟ در صد سال گذشته کشاورزی در خوزستان به مناطق بین شوشتر تا دزفول محدود بود و بقیه خوزستان عملا آبادی خود را مدیون اکتشاف نفت است. خوزستان قبل از آن یک استان بسیار کم جمعیت بود تا جایی که عربها می گفتند "لیس وراء العبادان قریه" یعنی آن سوی آبادان دیگر دهی وجود ندارد. در حالی که مرکز ایران با وجود آب کم و به دلیل خاک مناسبتر و غنی تا اندازه برای ایرانیان جذاب بود که با کشیدن قنات آب را از کوهها به خاکهای غنی در یزد و جیرفت و کرمان می رساندند. آن زمان از این تعصبات منطقه ای و غیر علمی بر سر آب خبری نبود.

اسرائیل ازکجا اومد ؟؟؟

پایداری جواب داد.

همیشه حالم از جغرافی و آبرفت و جلگه و اینا به هم میخورد!