مشـرق - «مسأله يهود» در دنياي امروز،خصوصا به شکلي که در آمريکا و اسراييل جلوه گرشده، مسأله تازه‏اي نيست و سوابق ديرينه‏اي دارد.شکي نيست که اين مسأله دردوران ما ابعاد بسيار وسيعي يافته و به اشکال بيسابقه و متنوّعي ظاهر شده است،امّا ريشه‏ها و علل بروز آن در تصويري که قرآن کريم از قوم يهود ارائه مي‏دهد قابل‏ جستجوست.بسياري از خصايص و ويژگيهايي که قرآن کريم به قوم يهود نسبت‏ مي‏دهد در جهان امروز به صورت مکاتب گوناگون فکري،فلسفي،سياسي و اقتصادي در آمده و در قالب نظامهاي حکومتي و نهادها و سازمانهاي ملّي و بين المللي استقرار يافته است.شرايع الهي و تعاليم انبياء عليهم السلام در دوران‏ کنوني يا مسخ و تحريف شده و يا بکلّي نفي و تکذيب گرديده است و دنيا پرستي و ماديگرايي،در اشکال مختلف سيانتيسم،کاپيتاليسم،سوسياليسم،اومانيسم، ليبراليسم وهزاران ايسم ديگر،جايگزين آن شده است.نظام فاسد سرمايه‏داري با استفاده از مؤسسات بانکي و تراستهاي عظيم بين المللي،کنترل شريانهاي‏ اقتصادي و به تبع آن نظامهاي سياسي و حکومتي را در کشورهاي مختلف به‏دست گرفته و جهان را به سوي مقاصد استکباري خود سوق مي‏دهد.جنگ و صلح،شکوفايي اقتصادي و صنعتي،فقر و قحطي و عقب ماندگي،تحولات سياسي و اجتماعي و جريانهاي فرهنگي و هنري،رسانه‏هاي ارتباطي و خبري و افکارعمومي...همه و همه به شکلي با اين شبکه جهاني مرتبط بوده و از آن تأثير مي‏پذيرد.

اسلام،يگانه حقيقت زنده و پوياي جهان،آماج کينه‏ها و خصومتها قرار گرفته و روزي نيست که خون پاک مسلمانان به تيغ دشمنان دين خدا،بر خاک‏ جاري نشود.از پس سيماي کنوني جهان،خطوط اصلي چهره يهود را آن گونه که‏ قرآن کريم ترسيم نموده مي‏توان ديد،حتّي اگر نقاب حقوق بشر و نظم نوين‏ جهاني را بر چهره داشته باشد.(2)

شايد براي عده‏اي شگفت باشد که در قرآن به آداب و اوصاف و اعمال به طور خلاصه‏ سرگذشته «يهود» يا«بني اسرائيل»به نسبت بيش از ديگر اقوام و امتها اشاره شده است.(3)

راستي!چرا خداوند متعال در قرآن کريم براي هدايت و عبرت خلق،بيش از همه اقوام و امتها ، به اوصاف و شيوه‏هاي رفتاري يهود اشاره فرموده و از آنها مثال آورده است؟

اوصاف و شيوه‏هاي رفتاري يهود چگونه بود که اين همه درباره آن تذکر داده شده است؟

مهمتر از همه علت و منشاء اصلي و باطني اوصاف و اعمال بني اسرائيل چيست و چه بوده است؟

مرحوم علامه طباطبايي درباره علت کثرت اشاره به يهود و بني اسرائيل در قرآن،نوشته است:

بني اسرائيل از تمام امتها لجوج‏تر و کينه‏توزتر بودند و در برابر حق،سرکشي‏ بيشتري داشتند؛ چنانکه کفار عرب که پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله مبتلا به آنها بود،نيز چنين اوصافي را دارا بودند.(4)

خصايص و ويژگيهاي قوم يهود-آنچنان که قرآن اشاره کرد-در رديف بدترين و زشت‏ترين‏ رفتار و صفاتي است که ممکن است انسان يا قومي در زندگي دنيايي خويش داشته باشد.ابراز علاقه و گرايش به بت پرستي،به عنوان ويژگي بارز يهود در قرآن بيان شده است.

به موسي گفتند:اي موسي،معبودي مانند معبودهاي اينان(اين بت پرستان)براي‏ درست کن.(5)

عصيان و سرپيچي در مقابل پيامبران و دستورات الهي،رفتار بسيار ناپسند و مذمومي است‏ که به عتقاد مفسرين و دانشمندان معارف ديني مختص قوم يهود است.داستان‏ «گاو بني اسرائيل»(6)

در قرآن نمونه بسيار روشن و آشکاري است که اين گفته را تأييد مي‏کند.

نکته حائز اهميت و بسيار حيرت انگيز در اين آيات،نه فقط قصه گاو بني اسرائيل و معجزه‏ الهي بني بر زنده کردن مقتول و مشخص کردن قاتل يهودي و نيز سرکشي و لجبازي و ناسازگاري‏ بني اسرائيل در مقابل عوامل الهي،بلکه بيش از همه سختسري و سنگدلي و قصاوت قلبي يهود است که در قرآن با صريح‏ترين بيان و عبارت در آيه 74 سوره بقره آمده است:

پس‏[از ديدن اين معجزه بزرگ نيز]سخت دل شديد که دلهايتان چون سنگ‏ بلکه سخت تر از آن شد. زيرا بسا سنگهايي است که مي‏شکافد و نهرهايي از آن‏ جاري مي‏شود و بعضي سنگها مي‏شکافد و آب از آن بيرون مي‏ريزد و بعضي از آنها از ترس خدا فرو مي‏ريزد و خدا از آنچه انجام مي‏دهيد غافل نيست.

مرحوم علامه طباطبايي در تفسير اين آيه شريفه نوشته‏اند:

«قسوة»به معني سختي دل است.«او»در اينجا به معني«بل»مي‏باشد يعني دلهاي‏ شما سخت شد مانند سنگ بلکه سخت‏تر؛و اينکه گفتيم«او در اينجا به معني‏ «بل»است از اين نظر است که جز اين معني منطبق بر مورد آيه نيست.زيرا خداوند مقايسه‏اي ميان دل آنها و سنگ کرده،و فرمود: سنگ با آن همه‏ سختي که ضرب المثل است بعضا مي‏شکافد و آب با آن همه نرمي که در جهت‏ نرمي ضرب المثل است،از آن بيرون مي‏ريزد،ولي دلهاي آنها آنقدر سخت است‏ که حالتي مناسب با حق و مطلب حقي در خور کمال واقعي از آن حاصل‏ نمي‏گردد؛(7)

تکذيب رسالت انبياء و حتي کشتن پيغمبران الهي از ديگر افعال و ويژگيهاي مذموم يهود است که در آيات متعددي به آنها اشاره شده است.

مرحوم علامه طباطبايي در اين باره نوشته‏اند:

کشتن انبياء که کشتن بغير حق است و کشتن کساني که دعوت به عدالت و نهي از ظلم و ستم نمودند،تمام اينها خود عادت جاريه و سيره مستمره اهل کتاب بوده‏ است؛چنانچه تاريخ يهود شاهد روشني بر اين مطلب مي‏باشد.آنان افراد زياد و عده بسياري از انبياء خود را کشتند و مردان نيکو کاري را که امر به معروف و نهي‏ از منکر مي‏کردند بقتل رسانيدند.(8)

دنياگرايي و دلبستگي مفرط و شديد به دنيا و مطامع دنيوي و عدم اعتقاد و توجه به سراي‏ آخرت و روز قيامت،ديگر ويژگي اختصاصي و لاينفک«يهود»شمرده شده است؛بطوري که در اين زمينه نوشته‏اند:يهود به جهان پس از مرگ معتقد نيست و پاداش و کيفر را منحصر به زندگي‏

دنيا مي‏داند. بر اساس همين عقيده،يهود ثروت و لذائذ جسمي را هدف اساسي در زندگي خود مي‏داند و براي‏

جمع‏آوري ثروت مي‏کوشد.(9)

البته يهوديان نه تنها موضوع دنيا پرستي و عدم توجه به آخرت را به عنوان اتهام نسبت به‏ خويش قلمداد کرده،بلکه مدعي شده‏اند که سراي آخرت مختص آنهاست.لذا خداوند متعال در پاسخ به آنها در قرآن کريم فرموده است:

بگو اگر سراي آخرت نزد خدا مخصوص شماست نه ساير مردم،اگر راستگو هستيد،پس تقاضاي مرگ کنيد.و هرگز آرزوي مرگ نخواهند کرد،زيرا بخاطر کردار بد،عذاب سختي براي‏ خود مهيا کرده‏اند و خداوند بر همه ستمکاران آگاه است.(10)

در قرآن کريم همچنين در اين باره آمده است:

يهوديان را از همه مردم،حتي مشرکان‏[که ايمان به قيامت ندارند]حريص‏تر بر زندگي مادي مي‏يابي، هر يک از آنها دوست دارند هزار سال عمر کنند،در حالي که طول‏ عمر نمي‏تواند آنان را از عذاب دور سازد و خدا نسبت به آنچه مي‏کنند بيناست.(11)

علامه طباطبايي در تفسير اين آيه نوشته است:

دليل روشن بر اين مطلب اين است که آنها[بني اسرائيل‏]را از همه مردم‏ حريص‏تر بر زندگي دنيا مي‏بيني،با اينکه يگانه حاجب و مانع از توجه به آخرت‏ همين حرص بر دنيا و دلبستگي آن است‏[...] يعني آنها را از مشرکين هم‏ حريص‏تر به دنيا مي‏يابي...آنها هرگز تمناي مرگ نخواهند کرد و سوگند ياد مي‏کنم که آنها را از تمام مردم حريص‏تر بر اين زندگي پست و دورکننده از آن‏ زندگي پاک و پاکيزه عالم آخرت مي‏يابي؛بلکه مي‏بيني از مشرکين هم که عقيده به‏ قيامت ندارند حريص‏ترند؛ به طوري که هر کدام دوست مي‏دارند طولاني‏ترين عمر را داشته باشند،با اينکه چنين عمري نمي‏تواند آنها را از عذاب دور سازد؛چه‏ اينکه عمر هر چه باشد بالاخره محدود است و پايان خواهد پذيرفت.(12)

در ارتباط با دنياگرايي افراطي يهود،همچنين در تفسير شريف الميزان در شرح آيات 211 و

212 سوره بقره آمده است:

مي‏گويد:هان!اين قوم بني اسرائيل در جلو چشم شمايند؛اينان همان مردمي‏ هستند که خدا به ايشان کتاب و آئين و پيامبري و سلطنت عطا فرمود و از ارزاق‏ خوب و پاکيزه به آنها روزي داد و بر عالميان برتري بخشيد.از ايشان بپرس که‏ خدا چه آيات روشني به ايشان داد؟و در کارشان دقت کن که آغازش از کجا بود و به کجا انجاميد؟کلمات را تحريف کردند و از جاي خودش تغيير دادند و در قبال‏ خدا و کتابش،اموري را از پيش خود وضع کردند و با اينکه وظايفشان را مي‏دانستند از حدود خودشان تجاوز نمودند،خدا هم به سخت‏ترين عقوبتها گرفتارشان کرد.جمعيتشان پراکنده شد؛ آقايي‏ شان زوال پذيرفت،خوشبختي و سعادتشان به باد فنا رفت؛در دنيا به خواري و گدايي افتادند و رسوايي عذاب ‏آخرتشان بسي بالاتر است.(13)

امروز نيز يهوديان،دنياگرايي و مطامع دنيوي خود را تحت پوشش به اصطلاح دين‏ (آئين يهود) تفسير، توجيه و تبليغ مي‏کنند،در حالي که به اعتقاد عالمان و مفسران علوم قرآني، يهود نه تنها به ماوراء الطبيعه و ماوراء حس و اصول وحي و معاد بي‏اعتقاد است،بلکه علت اساسي ومنشاء ضلالت و انحراف «يهود» ، «ماده پرستي» و «حس گرايي» بوده است.

مرحوم علامه طباطبايي در اين باره نوشته است:

بني اسرائيل معتقد به اصالت مادّه بودند.احکام مادّه را در مورد خدا نيز اجرا مي‏کردند و گمان مي‏کردند که خداوند نيز يک موجود مادّي است؛منتها با اين‏ تفاوت که او يک موجود قوي است که بر مادّه حکومت مي‏کند،عينا مانند علل‏ مادّي که بر معلولات مادّي حکومت دارند.(14)

چنانچه در داستانهايي که از بني اسرائيل در قرآن نقل شده دقت کنيم و اسرار اخلاقي آنها را که در آنها منعکس شده است مورد بررسي قرار دهيم، خواهيم ديد که آنها مردمي غرق در مادّيات و دلباخته لذائذ حسي اين زندگي‏ صوري بوده‏اند،لذا در مقابل حقايق ماوراء حس خضوع نمي‏کردند و جز در برابر لذات و کمالات مادّي تسليم نمي‏شدند،امروز هم عينا همان طورند؛همين‏ روحيه است که عقل و اراده آنها را تحت انقياد حس و مادّه قرار داده،بطوري که‏ جز آنچه اين دو اجازه مي‏دهند درک نمي‏کنند و اراده نمي‏نمايند.(15)

با توجه به آنچه ذکر شد،اين نتيجه به دست مي‏آيد که:اعتقاد به«اصالت ماده و حس»و تسليم و انقياد عقلي،فکري و اخلاقي در برابر اين دو و بالعکس عدم اعتقاد و باور قلبي نسبت به‏ حقايق ماوراء الطبيعه و ماوراء حس،«عصاره اصول و فروع يهود است»؛که برخي آن را«سيره و سنت يهودي» نامگذاري کرده‏اند.

بنابر اين اگر بتوان اين موارد و مجموعه را به عنوان«فرهنگ يهود»يا«فرهنگ بني اسرائيلي»

خلاصه و تعريف نمود؛آنگاه ناگزير بايد ناظر و شاهد تشييع تابوت فرهنگ و تمدن حاکم بر سرزمين غرب بود.زيرا آنچه امروز به عنوان معيار،ارزش،اخلاق،فرهنگ و...بر جوامع غربي‏ حکمراني مي‏کند، دقيقا منطبق با «سنت و سيره» مذکور،يعني «فرهنگ يهودي-اسرائيلي» است.امروز عواطف، احساسات و افکار عمومي در غرب تحت سيطره اين فرهنگ است.تذکر اين‏ موضوع اگر چه بسيار تلخ و ناگوار مي‏نمايد،اما واقعيتي است که نمود عيني پيدا کرده و بر عرصه‏ جهاني سايه شوم خود را گسترده است و خطر آن،جغرافياي فرهنگ و اجتماع در جهان را تهديد مي‏کند.

البته اين مهم از نظر و ديد دانشمندان و محققان بزرگ نيز پنهان نمانده،به طوري که برخي‏ نسبت به خطر فزاينده آن نيز هشدار داده‏اند.

مرحوم علامه طباطبايي در اين زمينه نوشته است:

بدبختانه امروز نيز حق و حقيقت بر اثر نفوذ تمدن مادي غرب به چنين بلايي‏ مبتلا شده؛زيرا شالوده تمدن مادي امروز غرب نيز بر دو اصل«حس»و«ماده» گذارده شده است.لذا از طرفي دلائل مربوط به ماوراء حس را نمي‏پذيرد و از طرف ديگر هيچ گونه دليلي در موضوعاتي که متضمن لذت مادي حسي است‏ مطالبه نمي‏کند.اين موضوع،خط بطلان بر غرائز انسانيت و احکام آن کشيده و معارف عاليه و اخلاق فاضله را از ميان برده و انسانيت را به نيستي تهديد کرده و اجتماع بشري را در معرض شديدترين مفاسد قرار داده است و چندي نخواهدگذشت که آثار شوم آن همه جا را فرا خواهد گرفت.(16)

----------

پي نوشت:

(1)-از بيانات حضرت آيت اللّه خامنه‏اي؛روزنامه جمهوري اسلامي،شماره 4525.

(2)-آويني،سيد محمد؛از مقدمه ترجمه کتاب«يهود بين الملل».

(3)-به طوريکه نوشته‏اند:در قرآن کريم:420 آيه درباره حضرت موسي و 480 آيه درباره انبياء بني اسرائيل و برخورد

و رفتار اين قوم با پيامبران خود آمده است و 157 آيه و به قولي ديگر 153 آيه اشاره مستقيم به يهود دارد[رجوع‏

شود به:شمس الدين رحماني؛جنايت جهاني؛به نقل از مرآت الآيات يا راهنماي مطالب قرآن:سيد ابو الفضل برقعي.

و همچنين به:دکتر محمد باقر محقق؛نمونه بيّنات در شأن نزول آيات؛صص 1013-1011.]

همچنين«نام حضرت موسي بيش از ديگر انبياء الهي در 166 جاي قرآن ذکر شده که در 36 سوره قرآن به گوشه‏هايي‏

از داستانهاي آن حضرت به طور اجمال يا تفصيل اشاره شده است.»

[رجوع شود به:علامه سيّد محمّد حسين طباطبايي؛الميزان،ج 16؛ترجمه سيّد محمد باقر موسوي همداني؛ناشر:

بنياد علمي و فکري علامه طباطبايي با همکاري مرکز نشر فرهنگي رجاء؛چاپ دوم:تابستان 66؛ص 61]

(4)-الميزان،ج 1؛صص 280-279.

(5)-قرآن کريم،سوره اعراف؛آيه 138.

(6)-به آيات 67 تا 72 سوره بقره مراجعه شود.

(7)-الميزان،ج 1؛ص 270.

(8)-الميزان،ج 3؛ص 234.

(9)-عفيف عبد الفتاح طباره؛چهره يهود در قرآن؛ص 84.

(10)-قرآن کريم،سوره بقره؛آيات 94 و 95.

(11)-قرآن کريم،سوره بقره؛آيه 96.

کاري از گروه تحقيقات جنبش مصاف