نکته‌ی مهمتر این‌که جمهوری آذربایجان در حالی موضوع ثبت جهانی بازی «چوگان» را به‌عنوان میراث جهانی به نام خود دارد که شواهد موجود حاکی از آن است که این کشور از پیگیری ثبت این بازی، اهداف تجزیه‌طلبانه و رؤیای موهوم آذربایجان بزرگ را در نظر دارد. حتی در اسناد پیوست این درخواست، از لفظ مجعول و واهی «آذربایجان جنوبی» نیز استفاده و رواج این بازی در ایران را به رواج آن در شهرهای آذربایجان جنوبی و البته خیالی نسبت داده است.
از سوی دیگر، با توجه به مشکلاتی که برای تنها سهمیه‌ی ایران برای ثبت در این اجلاس، یعنی پرونده‌ی «طب سنتی در ایران» پیش آمد و براساس آن، گروه ارزیاب یونسکو حدود یک‌ماه پیش این پرونده را به‌دلیل نواقصی که داشت جزو پرونده‌های مرجوع‌شده قرار داد با این وجود ایران امیدوار است در جریان برگزاری اجلاس یونسکو با دفاع خود بتواند این پرونده را جهانی کند.
مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی و معنوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - فرهاد نظری - در این‌باره، با بیان این‌که تیم حاضرشده از ایران در اجلاس یونسکو شامل یدالله پرمون - مدیر دفتر منطقه‌یی مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی - و مرتضی رضوانفر - معاون پژوهشی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی - است اظهار کرد: براساس برنامه‌ی اعلام‌شده توسط یونسکو، امروز پرونده‌ی بازی سنتی چوگان که پرونده‌ی آن به‌عنوان «میراث در خطر» توسط کشور جمهوری آذربایجان به یونسکو ارائه شده است بررسی می‌شود و 13 آذرماه پرونده‌ی «طب سنتی ایران» که در مرحله‌ی اول توسط شورای ارزیاب یونسکو به‌دلیل برخی نواقص مرجوع شد بررسی می‌شود.
اما آیا برعهده گرفتن ریاست جلسه توسط «ابولفاس کارایف»، وزیر میراث و گردشگری جمهوری می‌تواند احتمال ثبت چوگان به نام این کشور را زیاد کند؟ از سوی دیگر آیا تیم ایرانی شرکت‌کننده در این اجلاس، پیشنهاد قائم‌مقام سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - مهدی حجت - را مبنی بر جلوگیری از ثبت کردن آثار معنوی به نام یک کشور خاص به یونسکو ارائه می‌کند و آیا این پیشنهاد مورد توجه و بررسی قرار می‌گیرد؟
به گزارش ایسنا، جمهوری آذربایجان سهمیه‌ی امسال خود برای هشتمین اجلاس میراث ناملموس‌اش را به «بازی باستانی چوگان» اختصاص داده و معتقد است این بازی در دنیا در حال نابودی است، در حالی که نه‌تنها فدراسیونی فعال در ایران برای این بازی وجود دارد بلکه قدمت این بازی در کشور ما به سال‌های بسیار دور نسبت به تاریخچه‌ی آن در جمهوری آذربایجان برمی‌گردد.
در درخواست دولت جمهوری آذربایجان برای ثبت جهانی بازی چوگان آمده است: «در بیشتر مواقع از اسب نژاد قره‌باغ که در منطقه‌ای به همین نام در جمهوری آذربایجان پرورش داده می‌شود برای این بازی استفاده می‌شده است و همواره این بازی در فرهنگ و هنر جمهوری آذربایجان نمود داشته که بخشی از آن را به نقاشی‌های مینیاتور از دوره‌های مختلف تاریخی می‌توان اشاره کرد و اکنون نیز مردم این کشور به‌دنبال رشد و معرفی بیشتر این ورزش هستند. همچنین این بازی از جمهوری آذربایجان به دیگر مناطق و کشورها در جنوب و شمال و همچنین منطقه قفقاز راه یافته است، به همین دلیل چوگان یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های این کشور به شمار می‌رود.»
