به گزارش مشرق به نقل از فارس، هشتاد سال پس از هجرت پيامبر اکرم (ص)، ساخت مسجدهاي پاگودا (سبک معماري مخصوص چين و ژاپن) در چين رواج يافت، آنچنان که امروز قريب به 45 هزار مسجد اين کشور ميزبان ميليون‌ها مسلمان چيني و توريست‌هاي مسلمان و غيرمسلماني است که به قصد ديدن اين مساجد به اين کشور سفر مي‌کنند.
معماري متفاوت و بسيار زيباي مساجد چين در اولين نگاه، نفس را در سينه انسان حبس مي‌کند، با تمام تفاوتي که اين مسجدها با ديگر مسجدهاي موجود در ديگر کشورهاي جهان دارد، حسي آشنا بر قلب بازديدکنندگان چنگ مي‌زند و ناخودآگاه چشمانشان را از اشک پر مي‌کند.
بيشتر مسجدها در چين غربي ساخته شده‌اند که اکثرا از الگوي معماري سنتي پيروي کرده‌اند؛ مناره‌هاي بلند، مقرنس‌هاي نقاشي شده و گنبدهاي زيبا. ولي به نظر مي‌رسد که مناره چيزي ناآشنا با فرهنگ چين شرقي است، در عوض در مساجد اين ناحيه، معماري اسلامي و شرقي با هم تلفيق شده و منظره‌اي جديد و در نوع خود جالب به وجود آورده است.
معماران مسلمان چين در ابتدا در ساخت مساجد از ادياني که پيش از اسلام وجود داشته‌اند، همچون آيين بوداي تبتي تقليد مي‌کردند ولي پس از مدتي مساجدشان را منحصراً با الگو گرفتن از معماري اسلامي ساختند.
«قرينه‌سازي» يکي از ارکان بسيار مهم معماري چيني است و در مساجد چين نيز از اين سبک پيروي شده، همچنين منظره‌هايي از گل و گياه که به صورت متصل از پايين به بالا کشيده شده‌اند، چشم بينندگان را از پايين به بالاترين نقطه بناي مسجد مي‌کشاند و ناخودآگاه حسي از احترام و بزرگي در شخص به وجود مي‌آيد.
بناي بيروني بسياري از مساجد نيز به سبک «پاگودا» ساخته شده‌اند، ستون‌هايي که هم رديف با هم قرار گرفته‌اند با نقاشي و رنگ‌آميزي‌هاي زيبا، چيني‌هاي باستان بر اين عقيده‌اند که اشکال مکعبي، نشاني از زمين و اشکال دايره‌اي، نشاني از آسمان دارند، همچون مسلمانان چين که معتقدند کعبه با شکل مکعبي خود، نشاني از زمين است که با آسمان متحد شده است. در سبک پاگودايي رنگ‌هاي نيز هر يک سمبل چيزي است، آنچنان که رنگ قرمز نماينده زمين و رنگ آبي نماينده آسمان است.
در داخل صحن مسجد که قدم مي‌زنيد، بوي عود مشام شما را مي‌نوازد، پس از نماي ساختمان آنچه که بيش از همه نظر شما را جلب مي‌کند، تلفيق فضاي عربي و چيني در کنار هم است، وقت اقامه نماز به عربي و چيني اعلام مي‌شود، منبر و محراب با آيه‌هاي قرآن به زبان عربي منقوش شده و امام جماعت به عربي دعا مي‌خواند و پس از تلاوت آيه‌هايي از قرآن، آن را به زبان چيني ترجمه مي‌کند.
از همه اينها که بگذريم، معماري کلي مساجد چين از فضايي اسلامي معنوي برخوردار است که در عين زيبايي و سادگي، از پيچيدگي خاصي برخوردار است.
البته بسته به اينکه در کدام منطقه از چين هستيد، تعداد، اندازه و زيبايي مساجد با يکديگر کاملا متفاوت است و از کودک 3 ساله گرفته تا پيرمردان و پير زنان فرتوت در صف نمازگزاران به چشم مي‌خورد، و اينها نشان‌دهنده اين است که مسلمانان در عين تفاوت‌ها با يکديگر متحدند.
از جمله مساجد موجود در چين مي‌توان به «مسجد شيان» با مساحت بيش از 13 هزار متر مربع اشاره کرد که قرن هفتم در زمان حکومت سلسله تانگ ساخته شده است. اين مسجد در شيان، شهري توريستي با بيش از 70 هزار مسلمان ساخته شده است و يکي از مراکز مهم اسلامي آموزشي نيز محسوب مي‌شود. هرساله بيش از ده‌ها هزار توريست مسلمان و غير مسلمان از اين مسجد بازديد مي‌کنند.
«مسجد نيوجي» نيز يکي ديگر از مهم‌ترين و قديمي‌ترين مساجد چين است که در شهر پکن واقع شده، اين مسجد در سال 996 در زمان کانگ‌شي، امپراتور سلسله چينگ ساخته شده است.
اين مسجد با بيش از يک‌هزار سال قدمت دارد و به دليل گستردگي 10 هزار متر مربعي آن، 11 امام جماعت دارد. در اين مسجد هر روز بيش از 200 مسلمان در آنجا نمازشان را به جماعت اقامه مي‌کنند و اين تعداد، روز‌هاي جمعه به بيش از يک‌هزار نفر مي‌رسد. اين مسجد در ميان 72 مسجد موجود در پکن، زيباترين و قديمي‌ترين مسجد اين شهر است.
«مسجد هووا شنگ» واقع در شهرک زيبا و پر رونق گوانگ‌ژو، يکي ديگر از زيباترين و قديمي‌ترين مساجد چين است، اين مسجد که با نام مسجد سپيدخانه هم شناخته مي‌شود، بيش از 1300 سال قدمت دارد.
مطابق دست‌نوشته‌هاي موجود در مسجد، اين بنا توسط سعد بن ابي‌وقاص ساخته شده است. آنچه مسلم است اين مسجد در سلسله تانگ و يا اوايل سلسله سونگ بنا شده است.
اين مسجد در سال 1350 ميلادي در آتش سوخت و در سال 1695 بار ديگر بازسازي شد و تا به امروز ميزبان ميليون‌ها نمازگزار بوده و ده‌ها هزار حافظ و قاري قرآن در اين مسجد تربيت شده‌اند.
