بنابراین مناسبتهایی اینچنین، اجماعی است و ریشه در لایههای عمیق جامعه و نظام اسلامی دارد و به عبارت دیگر جنبه راهبردی دارد و تحت تأثیر بگومگوهای چند نفر یا هیجانات زودگذر یا برخی رفتارهای تاکتیکی در موارد خاص قرار نمیگیرد.
سه روز بیشتر تا 13 آبان و «روز ملی مبارزه با استکبار جهانی» باقی نمانده است و همزمان با این شمارش معکوس، توجه جهانیان به مراسم این روز در ایران جلب شده است. مراسمی که سالهای قبل از روال عادی برخوردار بود، ولی امسال به دلیل فضاسازیهای صورت گرفته و تلاش برخی افراد و جریانهای همسو با دشمن به منظور کمرنگکردن آن، شور و نشاط برای برگزاری با شکوهتر و گستردهتر آن به شکل هیجانبرانگیزی فزونی گرفته است اما در ورای این شور و هیجان ارزشمند و قابل تقدیر لازم است یک بار دیگر چرایی ادامه مبارزه با استکبار و تکرار شعار «مرگ بر آمریکا» را مرور کنیم.
نخست اینکه مبارزه، جنگ، نزاع، دشمنی یا هر عنوان دیگری که بر روی آن بگذاریم، ابتدا از سوی آمریکا آغاز شده و همچنان بیوقفه از سوی دولتمردان این کشور ادامه دارد. نه یک روز و دو روز و نه یک دهه و دو دهه بلکه بیش از شصت سال است آمریکاییها دشمنی با ملت ایران را آغاز کردهاند و هنوز هم ادامه میدهند.
این دشمنی آنقدر بدیهی و آشکار است که تکرار کدها و نشانههای آن شاید اطاله کلام محسوب شود ولی در عین حال مرور برخی از آنها لازم است. ریچارد پرل، مقام ارشد پنتاگون در آبان 1382 بهصراحت اعلام کرد: «سیاست تغییر رژیم ایران برای همیشه در دستور کار آمریکا باقی خواهد ماند.»
جرج بوش در سال 1386 گفت: «آمریکا آماده است در مقابل ایران و در حمایت از اسراییل جنگ جهانی سوم را راه اندازد.»
واین برگر، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا وقیحانه اظهار کرد: «مشکل اصلی ملت ایران است نه دولت این کشور و باید ریشه ملت ایران را کند.»
دولتمردان کنونی آمریکا نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اوباما در زمان سناتوریاش، در اجلاس سال 1385 آیپک، دولت ایران را نفرتبرانگیز خواند و در سال 1390 هم اعلام کرد: «سنگینترین تحریمها را که تاریخ به یاد دارد علیه ایران وضع خواهد کرد».
اخیراً نیز وندي شرمن، معاون وزیر امور خارجه این کشور بار دیگر ملت ایران را هدف قرار داد و گفت: «فریبکاری بخشی از DNA ایرانیان است.»
ملاحظه میکنید دشمنی و اهانت مقامات آمریکا اختصاص به دولت و نظام ایران ندارد و ملت ایران را نیز در بر میگیرد و کسی مانند برگر مشکل اصلی را ملت ایران میداند و خواهان ریشهکنشدن آن میشود! بنابراین آنچه ملت و دولت ما انجام داده فقط پاسخ به این دشمنیها و سلطهگریها و اهانتها بوده است؛ عکسالعملی هوشمندانه، عزتمدار و برخاسته از سلطهناپذیری ملت بزرگ ایران.
دومین نکته اینکه، استکبارستیزی و مبارزه با سلطه مثل همه حر کتهای مصلحانه تاریخ جزء ماهیت و ویژگیهای ذاتی انقلاب اسلامی است و همانطور که دراصل 152 قانون اساسی نیز تصریح شده است، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران براساس نفی هرگونه سلطهجویی و سلطهپذیری ...استوار است» و شعار «مرگ بر آمریکا» بیانگر این ماهیت است.
جمهوری اسلامی ایران تا کنون هیچ اقدامی برای مرگ هیچ آمریکایی نکرده ولی در مقابل آمریکا بارها و بارها در این مسیر قدم برداشته است.
آمریکا رسماً و علناً از حمله صدام علیه ایران حمایت کرد، کودتاهای نظامی را طراحی و اجرا نمود، به خاک ایران حمله نظامی کرد، هواپیمای مسافرتی را با حدود 300 سرنشین ساقط کرد، غائلههای گوناگون در ایران راه انداخت، گروههای مختلف تروریستی را مورد حمایت قرار داد و بارها تهدید به حمله نظامی کرد و امروز نیز وقیحانه در کنار مذاکرات از وجود گزینههای دیگر روی میز سخن میراند. در مقابل همه این ظلمها و جنایتها که هیچگاه هم حاضر به عذرخواهی نشدهاند، ملت نستوه ایران چه باید بکند؟
آنها مارا میکشند یا به کشتن تهدید میکنند و عدهای توصیه می کنند ما بزدلانه، مرعوب و واداده برای اینکه دشمن ناراحت نشود شعار هم ندهیم! ضمناً امروز شعار «مرگ بر آمریکا» و آتشزدن پرچم این کشور اختصاص به ملت ایران ندارد و رفتار نمادین همه مظلومان جهان است که ستم این ستمکاران را چشیدهاند، حتی در کشورهایی که دولتهایشان روابط دوستانه با آمریکا دارند! کافی است به پاکستان، افغانستان، عراق و کمی دورتر به مصر و لبنان... نگاهی بیندازیم.
و سومین نکته اینکه شعار «مرگ بر آمریکا» و بزرگداشت با شکوه «روز ملی مبارزه با استکبار جهانی» نهتنها منافاتی با مذاکرات هستهای ندارد بلکه پشتوانه مذاکرات نیز محسوب میشود تا زیادهخواهی آمریکا را کنترل کند. این اقدام مقابله بهمثل هم تلقی میشود؛ یعنی همانگونه که فشار، پشتوانه مذاکرهکنندگان آمریکایی است باید از فرصتهایی مثل روز ملی مبارزه با استکبار برای پشتیبانی از مذاکرهکنندگان کشورمان استفاده کنیم.
سخن آخر اینکه 13 آبان امسال مقارن با آغاز محرم است و شعار «مرگ بر آمریکا»ی امروز ما، ترجمه فریاد «هیهات منا الذلة» حسین بن علی در عاشورای سال 61 هجری است. و این تفسیر عبارت پر مغز «کل أرض کربلا و کل یوم عاشورا» است!
مهدي فضائلي - جامجم