به گزارش مشرق به نقل از فارس در روزهای اخیر و با نزدیک شدن به روز 13 آبان برخی جریانهای سیاسی سعی کردند با بهانه قرار دادن مذاکره مستقیم با آمریکا، این روز تاریخی را تحت تاثیر قرار دهند.
«حذف شعار مرگ بر آمریکا» و تندرو خواندن جریانهای ضد آمریکایی یکی از راهبردهایی بود که در هفتههای گذشته برای تحت تاثیر قرار دادن روز 13 آبان بکار گرفته شده است.
بنابر این گزارش، نگاهی به سیاستهای خصمانه دولت آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که سیاست مداران این کشور، از هر حزب و گروهی که باشند، چه جمهوری خواه و چه دموکرات، در یک مشترکند؛ «دشمنی با ایران!»
بدون شک برای اعتماد به یک کشور بر سر میز مذاکره دو راهکار وجود دارد، یکی اقدامات علمی و دیگری نگاه به سابقه مواضع طرف مذاکره کننده.
آمریکایی ها پس از مذاکره تلفنی با روسای جمهور ایران و آمریکا نشان دادند که هنوز مواضع خصمانه خود علیه جمهوری اسلامی را حفظ کرده اند و وزیر امورخارجه این کشور تاکید کرد که هنوز «گزینه نظامی» درباره ایران روی میز است.
اما برای مشخص شدن میزان دشمنی آمریکا با ایران راه دومی نیز باقی مانده است؛ بازخوانی مواضع و عملکرد مقامات آمریکایی طی 35 سال گذشته درباره ایران.
در آستانه روز تاریخی 13 آبان در سلسله گزارش هایی اقدام به جمع آوری و بازخوانی مواضع مقامات دولت آمریکا از ابتدای انقلاب تا امروز خواهیم کرد.
در بخش اول این گزارش، اظهارات و مواضع مسئولان آمریکایی از سال 1356 (سال قبل از انقلاب) تا سال 1368(پایان جنگ) مورد بازخوانی قرار می گیرد.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1356
25/8/56/ کارتر پس از دیدار با شاه در واشنگتن: ما خواهان ایران نیرومند تحت رهبری شاه هستیم. آمریکا نیازهای نظامی ایران را تامین میکند. در تهران (در سفر به تهران) نشان میدهم که تا چه حد به روابط ایران و آمریکا اهمیت میدهیم.
10/10/56 / کارتر در تهران: ایران به دلیل رهبری بزرگ شاه مبدل به جزیره ثبات در یکی از آشوبزدهترین نقاط جهان شده است. 19/10 سرکوب خونین قیام مردم قم.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1357
17 شهریور 57/ ( یکروز پس از واقعه 17 شهریور) سخنگوی وزارت خارجه آمریکا ما خطر حوادث ایران را کوچک نمیشماریم لیکن شاهد هستیم که شاه به کنترل اوضاع ادامه میدهد.
19/7/57 / کارتر: آمریکا دوستی تاریخی خود با ایران که نیروی بزرگ و عامل ثبات منطقه است را حفظ خواهد کرد.
12/8/57 / برژنسکی در مکالمه با شاه (از کتاب خاطرات وی) ایالات متحده بدون هیچ قید و شرطی به نحو تام و تمام در بحران کنونی از شما حمایت میکند.. از یک نظر وضع بحرانی است و دادن امتیاز به تنهایی حتما حالت انفجاریتری ایجاد میکند.(تشویق غیرمستقیم شاه به سرکوب).
18/8/57 / دولت آمریکا اعلام کرد وسایل ضدشورش و سرکوب مورد درخواست ایران از جمله باتوم و 25 هزار کپسول گاز اشکآور را به ایران تحویل خواهد داد.
30/8/57 / کارتر در دیدار با اردشیر زاهدی از او میخواهد در بازگشت به ایران حمایت موکد آمریکا از شاه را ابلاغ و ضمنا ضرورت نشان دادن قاطعیت از سوی شاه را اعلام کند.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1358
27/2/58 /سنای آمریکا طی قطعنامهای نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرد. (اولین واکنش کنگره آمریکا در قبال انقلاب اسلامی، ورود موضوع حقوق بشر و رویههای ضد ایرانی دولت آمریکا)
مرداد 58 /سند سفارت آمریکا (خیلی محرمانه): ضمن تحلیل درباره ناتوانی و ضعف نیروهای شبهروشنفکری، تکنسینهای غربگرا، سیاستمداران لیبرال دموکرات آرمانگرایان شبهنظامی و افراطیون چپگرا مینویسد: دو سناریو وجود دارد که میتوان آشوب به پا کرد و باعث سقوط نهایی شود؛ 1- نیروهای رو به تفرق ناشی از نارضایتیهای نژادی و منطقهای در صورت برخورد مناسب با آنها میتواند باعث بسته شدن حوزههای نفتی، رکود اقتصادی، اقتصاد سنتی و نارضایتی و ناامیدی مردم از عدم استعداد و توانایی رهبران اسلامی شوند. 2- اختلاف انداختن در میان دانشجویان دانشگاهها میتواند منجر به بروز نارضایتی عمومی و خشونت شده و سبب ایجاد دورههای 40 روزه شود که سبب سقوط شاه شد؛ اگر کردها،آذربایجانیها، اعراب و سایر گروههای قومی تلاشهای خود را هماهنگ کنند.
مرداد 58 /سولیوان: هر گروه میانهرو و متمایل به غربی که به مبارزه علیه ملاها برخیزد، در مورد او به عنوان یک گروه مترقی با علاقه تمام تبلیغ خواهیم کرد.
مهر 58 /سناتور جکسون: انقلاب ایران محکوم به شکست است و آن کشور در آستانه تجزیه به قطعات کوچک است.
4/6/58 /سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: اعتقاد داریم که برای ثبات منطقه و حفظ آرامش در ایران اهمیت دارد که اعتبار و نفوذ بازرگان تقویت شود.
22/8/58 /(پس از تصرف سفارت آمریکا در تهران) آمریکا خرید نفت از ایران را قطع و به دستور کارتر وجوه نقدی و طلاهای ایران در نزد بانکهای آمریکایی توقیف شد.
29/8/58 /بیانیه کاخ سفید: هر گاه آمریکا نتواند یک راه حل صلحآمیز برای مشکل گروگان گیری پیدا کند ناچار خواهد شد سایر راهحلها را مورد توجه قرار دهد.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1359
19/1/59 /روابط ایران و آمریکا از سوی دولت آمریکا قطع شد.
20/1/59 /دولت آمریکا صدور روادید برای ایرانیان را متوقف کرد و کارتر اعلام کرد آمریکا مجازاتهای تازه اقتصادی علیه ایران را اعمال میکند.
7/2/59 /شکست عملیات نجات جاسوسان آمریکا در طبس
اردیبهشت 59 /مایلز کاپلند، همکار روزولت در کودتای 28 مرداد هدف از تهاجم طبس تنها آزادی گروگانها نبود بلکه کودتا برای سرنگونی رژیم ایران هدف اصلی بود.
کارتر: طبعا کمی زمان لازم است تا بتوان دوباره عملیاتی از این نوع را تکرار کرد.
واشنگتن پست: خط کاخ سفید هنوز هم در جهت اقدامات جدید نظامی در بهار و تابستان آینده قرار دارد.
10/3/59 /آغاز تحریمهای اقتصادی آمریکا علیه ایران
18/4/59 /کشف کودتای نوژه،طرح آمریکا برای براندازی نظام
مهر 59 /کارتر: امیدوارم به دنبال جنگ عراق با ایران، آزادسازی گروگانهای آمریکایی سرعت یابد و ایران از این جنگ درس عبرتی گرفته باشد.
تابستان 59/ صدام در سفر به ریاض سعی کرد از پشتیبانی فهد از حمله به ایران مطمئن شود. سعودیها موضوع را با آمریکا در میان گذاشتند. گزارش سعودی ها حاکی است که برژنسکی، مشاور امنیت ملی کارتر نسبت به برنامه اشتیاق نشان داده است.
گری سیک معاون برژنسکی: برژنسکی معتقد است ایران بایستی از همه جهت تنبیه شود.
12/11/59 /(10 روز بعد از آزادی دیپلماتها و جاسوسهای آمریکایی) دیپلماتهای آزاد شده از رفتار دانشجویان مسلمان اظهار رضایت کردند.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1360
27/7/60 /ریگان: اگر در ایران پانصد نفر دستگیر میشدند این انقلاب رخ نمیداد.
5/8/60 / هیگ وزیر امر خارجه آمریکا: سیاست آمریکا موجب روی کار امدن یک رژیم میانه رو در ایران می شود.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1361
18/8/61 ریگان محدودیتهای اقتصادی و دیپلماتیک علیه ایران را برای یک سال دیگر تمدید کرد.
اسفند 61 / وزارت خارجه آمریکا عملیات موسوم به استانچ را آغاز کرد. هدف عملیات بازداشتن کشورها از فروش سلاح و تجهیزات نظامی به ایران اعلام شده بود (حمایت از صدام، همزمان تلاش برای احیای روابط با عراق آغاز میشود)
مواضع مقامات آمریکا در سال 1362
28/1/62 /برژنسکی: موقعیت ایران چنان برای غرب مهم است که آمریکا بایستی به هر ترتیب، حتی با اقدام نظامی، جلوی اینکه غرب ایران را از دست بدهد، بگیرد.
8/2/62 /هیگ وزیر خارجه دولت ریگان برای مقابله قاطع و یکپارچه با جمهور اسلامی ایران بایستی به تدابیری متوسل شود که جنبه تهاجمی داشته باشد.
دی 62 / جفری کمپ مسئول خاور نزدیک در شورای امنیت ملی آمریکا در گزارشی برای مک فارلین: آیتالله خمینی تهدیدی برای منافع غرب به شمار میرود و عملیات مخفی که حتی ممکن است به سقوط دولت ایران بیانجامد باید مدنظر قرار گیرد (همزمانی این گزارش با گزارش تاور درباره دورنمای سقوط ایران به دامان شوروی)
30/10/62 /جورج شولتز وزیر خارجه جدید آمریکا: ایران حامی تروریسم بینالمللی است ولذا از این پس آمریکا به هم پیمانان خود فشار خواهد آورد تا ارسال اسلحه برای ایران را متوقف کنند. (ورود بحث تروریسم به مباحث روابط ایران و آمریکا)
مواضع مقامات آمریکا در سال 1363
8/1/63 /آمریکا خطوط تلفنی دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن را قطع کرد. برخی سناتورها خواستار تعطیلی دفتر شدند.
4/2/63 /ریچارد مورفی معاون وزیر خارجه آمریکا مجاهدین خلق را یک نیروی صاحب نقش در ایران امروز توصیف کرد و اعلام نمود وزارت خارجه آمریکا با آنها در واشنگتن گفتوگوی سیاسی داشته است.
24/8/63 /جورج بوش معاون رئیس جمهور آمریکا: آمریکا از کشورهای میانهرو عرب با تمام نیرو در مقابل اعراب تندرو ایران دفاع میکند.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1364
27/2/64 /گزارش گراهام فولر مامور شورای امنیت ملی آمریکا: پیشنهاد تدوین برنامه برخورد با ایران شامل: تحت فشار قرار دادن و متحدان آن، کمک به عراق.
3/3/64 / رادیو آمریکا: ریگان آماده است در صورت کشته شدن یکی از گروگانها به وسیله جهاد اسلامی در لبنان، شهرهای قم، خارک و بندرعباس را بمباران کند.
22/12/64 / یک مقام عالیرتبه وزارت خارجه آمریکا: فروش سلاح به عربستان علامت و اخطاری به ایران است که آمریکا از دوستان عرب خود در مقابل حمله ایران حمایت و دفاع میکند.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1365
اردیبهشت 1365 / جورج شولتز: اگر خمینیسم در منطقه پیشرفت کند منافع استراتژیک آمریکا آسیب خواهد دید.
10/6/65 / شولتز وزیر خارجه: آمریکا تلاش برای توقف صدور اسلحه به ایران را افزایش خواهد داد.
27/6/65 / ریچارد مورفی: کاخ سفید همچنان به تلاش جهت جلوگیری از تحویل سلاح به ایران ادامه میدهد.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1366
تیر 1366 / گاسپار واینیرگر وزیر خارجه آمریکا: در صورتی که قطعنامه تحریم اجرا شود ریشه توانایی ایران برای جنگ به سرعت خشک میشود و در واقع ریشه موجودیت ایران به عنوان یک ملت هم به خشکی میگراید.
30/5/66 / هلیکوپترهای آمریکایی با شلیک موشک یک کشتی تجاری ایران را غرق، سه نفر پرسنل آن را به شهادت رسانده و 26 نفر را به گروگان گرفتند. سخنگوی کاخ سفید گفت: ریگان شخصا دستور حمله را صادر کرده است.
8/7/66 / سنای آمریکا با تحریم کالاهای ایران موافقت کرد. این شامل تحریم نفت ایران میشد و توسط ریچارد دال سناتور جمهوریخواه مطرح شده بود.
16/7/66 / حمله آمریکا به چند قایق گشتی سپاه و شهید و مجروح کردن و اسارت تعدادی از سربازان ایرانی، سقوط یک هلیکوپتر آمریکایی.
27/7/66 / چهار ناو آمریکایی به دو سکوی نفتی ایران حمله و پس از محاصره به روی آنها آتش گشودند. ریگان در بیانیهای اعلام کرد که شخصا دستور حمله را صادر کرده است.
مواضع مقامات آمریکا در سال 1367
فروردین 1367 / نیروی دریایی آمریکا با کشتیهای نظامی ایران درگیر شدند و ضمن غرق سه قایق ایرانی دو ناوچه سهند و سبلان را از کار انداختند.
30 و 31/1/67 / ایران رسما علیه حملات آمریکا به سکوهای نفتی خود و ایجاد مزاحمت برای کشتیها و هواپیماهای ایران در خلیج فارس به سازمان ملل شکایت کرد. وزارت خارجه ایران نیز سفیر سوئیس را احضار و یادداشت شدید الحنی پیرامون تجاوز آمریکا به آبها ایران و حمله به سکوهای نفتی و نیروهای نظامی جمهوری اسلامی به وی تسلیم شد. در یادداشت تاکید شده بود که آمریکا پاسخ این تجاوز را خواهد گرفت.
14/2/67 / وزارت خارجه آمریکا به دیپلماتها و بازرگانان آن کشور در سطح جهان در مورد عملیات نظامی احتمالی علیه آنان هشدار داد. سخنگوی کاخ سفید نیز گفت تهدیدهای ایران را باید جدی تلقی کرد. رئیس ستاد مشترک رئیس آمریکا نیز از اقدامات تلافیجویانه ایران ابراز نگرانی کرد.
30/3/67 / نامه 138 عضو کنگره به وزیر خارجه و درخواست توجه به رشد جنبش های مقاومت داخلی در ایران و توصیه اکید به استفاده از سازمان مجاهدین خلق که مقر آن در عراق است.
6/4/67 / دایملی نماینده کنگره آمریکا در سخنانی در تظاهرات منافقین در واشنگتن، نباید دست از تلاش کشید. مطمئن باشید که با کمی صبر و تلاش بیشتر به زودی از مهران به تهران رژه خواهید رفت.
12/4/67 / هواپیمای مسافربری ایران در آسمان خلیج فارس توسط ناو آمریکایی سرنگون شد.
15/4/67 / ریگان: سرنگونی هواپیمای ایران، ناوهای آمریکا را ملزم به خروج از خلیج فارس نمیکند.
بنابر این گزارش، یکی از سوالاتی که پس از بازخوانی این مواضع در ذهن ایجاد می شود این است که چه کسانی این مواضع خصمانه مقامات آمریکا علیه ایران را از یاد برده اند و به بهانه مذاکره با غرب می خواهند شعار «مرگ بر آمریکا» را از حافظه تاریخی ملت ایران پاک کنند؟