گروه بینالملل مشرق - سرویسهای اطلاعات الجزایر در اوایل دهه نود با پیشروی میدانی گروههای مسلح جهادی سلفی مواجه شد که حتی یگانهای پدافند هوایی و توپخانه ارتش این کشور نیز توان مقابله و رویارویی با آنها را نداشت و همین موجب نفوذ و رخنه افقی و عمودی آنها در الجزایر شد.
برخی از افسران الجزایری در این خصوص اعتراف کردهاند که آنها به بالاترین هرم این گروههای سلفی جهادی یعنی فردی به نام "جمال زیتونی" رسیدند که در تابستان سال 1994 امارت اسلامی این گروه را در الجزایر اعلام کرد.
این سرآغاز اطلاع سرویس های اطلاعاتی الجزایر از نقشه عملیاتهای مسلحانه این گروه ها بود که برای اجرای آنها از پایگاههای خود در دل کوهها خارج میشده و آنها را به اجرا میگذاشتند.
گروهای جهادی سلفی مسلح در الجزایر موسوم به (GIA) از لحاظ علمکرد، ایجاد تردید و شکاف و تکفیر دیگران معادل "داعش" امروز در سوریه بودند.
گفته می شود که افسران سرویس های اطلاعاتی موفق به نفوذ و عضویت در مجلس شورای این گروه های جهادی سلفی شده بودند و طبق اعلام برخی منابع در مواردی آنها یک سوم اعضای این مجلس را تشکیل می دادند و بر مراکز تصمیمگیری سلطه داشتند. آنها دستاوردها و موفقیت هایی را رقم زدند که در آن زمان تانک ها، هواپیماها و نیروهای مبارزه با تروریسم از تحقق آنها عاجز بودند. در دوره آنها انحراف، غلو و تکفیر به اوج خود رسیده بود و همین موجب آغاز جنگ داخلی در الجزایر شد.
مهمترین دستاورد جنگ داخلی در الجزایر، کشتن اعضای اتاق فکر و رهبران "جبهه نجات" از جمله مسؤولان عملیات مسلحانه بود که تعداد آنها بالغ بر 150 شخصیت تأثیرگذار سیاسی و میدانی می شد و در رأس آنها "شیخ محمد سعید"، رهبر جریان "الجزایری سازی در الجزایر" ملقب به "شاطبی الجزایر" بود که گروهش یک گروهک بنیادگرا به شمار میآمد.
با کشته شدن آنها الجزایر وارد دوران خونینی شد که فقط در زمان استعمار فرانسه با آن آشنایی داشت، یک منبع موثق الجزایری در این ارتباط میگوید که تعداد جوانان اسلامگرای الجزایری که در درگیریهای داخلی به دست افراطیان گروههای سلفی جهادی کشته شدند، با تعداد نیروهای مبارزه با تروریسم برابری میکرد.
پیش از این کشتار بزرگ بیانیههایی در تکفیر و ترور صادر شد و بیشتر افراد تحت تعقیب توسط سرویسهای اطلاعاتی به دست گروههای سلفی جهادی کشته شدند.
میتوان گفت که در دوران اوج نفوذ و رخنه گروههای سلفی جهادی (چهبسا از سال 1996 تا 1998) تصمیمات این گروهها توسط افسران سرویسهای اطلاعاتی اتخاذ میشد.
آنچه در این امر می نماید این است که گروهای سلفی جهادی فعال در سوریه نیز به نظر میرسد، در حال استفاده از تجربه خونین الجزایر هستند.
داعش تنها نسخه اصلاح شده و بازبینی شده گروههای سلفی جهادی مسلح در الجزایر است و گفته شده هماکنون تلاش های زیادی برای نفوذ سرویس های اطلاعاتی اسد در این گروه ها صورت می گیرد و در مواردی آنها به ویژه در زمینه جمع آوری با اهمیت موفق بوده اند.
برخی از افسران الجزایری در این خصوص اعتراف کردهاند که آنها به بالاترین هرم این گروههای سلفی جهادی یعنی فردی به نام "جمال زیتونی" رسیدند که در تابستان سال 1994 امارت اسلامی این گروه را در الجزایر اعلام کرد.
این سرآغاز اطلاع سرویس های اطلاعاتی الجزایر از نقشه عملیاتهای مسلحانه این گروه ها بود که برای اجرای آنها از پایگاههای خود در دل کوهها خارج میشده و آنها را به اجرا میگذاشتند.
گروهای جهادی سلفی مسلح در الجزایر موسوم به (GIA) از لحاظ علمکرد، ایجاد تردید و شکاف و تکفیر دیگران معادل "داعش" امروز در سوریه بودند.
گفته می شود که افسران سرویس های اطلاعاتی موفق به نفوذ و عضویت در مجلس شورای این گروه های جهادی سلفی شده بودند و طبق اعلام برخی منابع در مواردی آنها یک سوم اعضای این مجلس را تشکیل می دادند و بر مراکز تصمیمگیری سلطه داشتند. آنها دستاوردها و موفقیت هایی را رقم زدند که در آن زمان تانک ها، هواپیماها و نیروهای مبارزه با تروریسم از تحقق آنها عاجز بودند. در دوره آنها انحراف، غلو و تکفیر به اوج خود رسیده بود و همین موجب آغاز جنگ داخلی در الجزایر شد.
مهمترین دستاورد جنگ داخلی در الجزایر، کشتن اعضای اتاق فکر و رهبران "جبهه نجات" از جمله مسؤولان عملیات مسلحانه بود که تعداد آنها بالغ بر 150 شخصیت تأثیرگذار سیاسی و میدانی می شد و در رأس آنها "شیخ محمد سعید"، رهبر جریان "الجزایری سازی در الجزایر" ملقب به "شاطبی الجزایر" بود که گروهش یک گروهک بنیادگرا به شمار میآمد.
با کشته شدن آنها الجزایر وارد دوران خونینی شد که فقط در زمان استعمار فرانسه با آن آشنایی داشت، یک منبع موثق الجزایری در این ارتباط میگوید که تعداد جوانان اسلامگرای الجزایری که در درگیریهای داخلی به دست افراطیان گروههای سلفی جهادی کشته شدند، با تعداد نیروهای مبارزه با تروریسم برابری میکرد.
پیش از این کشتار بزرگ بیانیههایی در تکفیر و ترور صادر شد و بیشتر افراد تحت تعقیب توسط سرویسهای اطلاعاتی به دست گروههای سلفی جهادی کشته شدند.
میتوان گفت که در دوران اوج نفوذ و رخنه گروههای سلفی جهادی (چهبسا از سال 1996 تا 1998) تصمیمات این گروهها توسط افسران سرویسهای اطلاعاتی اتخاذ میشد.
آنچه در این امر می نماید این است که گروهای سلفی جهادی فعال در سوریه نیز به نظر میرسد، در حال استفاده از تجربه خونین الجزایر هستند.
داعش تنها نسخه اصلاح شده و بازبینی شده گروههای سلفی جهادی مسلح در الجزایر است و گفته شده هماکنون تلاش های زیادی برای نفوذ سرویس های اطلاعاتی اسد در این گروه ها صورت می گیرد و در مواردی آنها به ویژه در زمینه جمع آوری با اهمیت موفق بوده اند.