به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، از هفته گذشته لیگ قهرمانان اروپا که معتبرترین تورنمنت باشگاهی جهان به شمار می رود با رقابت 32 تیم حاضر در این رقابت ها آغاز شد. لیگی که در تاریخ چند دهه‌ای خود ستارگان بزرگ و کوچک زیادی را شاهد بوده است و بسیاری از آنها توانستند حضور در این رقابت‌ها را با عنوان قهرمانی پیوند بزنند و بسیاری دیگر هم کفش‌های خود را در حالی آویختند که دست‌شان از این جام و عنوان قهرمانی کوتاه و حسرت این جام برای همیشه به دلشان ماند.

در گزارش تصویری - تشریحی زیر به چند بازیکن بزرگ تاریخ فوتبال که در تیم های معتبر اروپایی حضور داشتند اما موفق به فتح این جام نشدند اشاره شده است. در این فهرست اسامی بازیکنان مشهوری همچون دیه‌گو آرماندو مارادونا، روبرتو باجو، رونالدو، لوتار ماتئوس، جان لوئیجی بوفون و دنیس برکمپ به چشم می خورد.

دیه گو آرماندو مارادونا

از نگاه بسیاری او بهترین بازیکن تاریخ فوتبال بوده و هست و نداشتن جام قهرمانی اروپا در ویترین افتخارات یک حسرت بزرگ برای وی محسوب می‌شود. او در یازده سال حضورش در فوتبال اروپا تنها یک بار با ناپولی در جام یوفا به قهرمانی اروپا رسید و دو بار هم اسکودتو را بالای سر برد ولی دستش از قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا(نام سابق لیگ قهرمانان اروپا قبل از ادغام با جام یوفا) کوتاه ماند.

مارادونا وقتی در بارسلونا بود، در تورنمنت اروپایی شرکت نکرد و وقتی یک تنه قهرمانی سری آ را برای ناپولی به ارمغان آورد. حضور مارادونا در جام اروپایی به دو مقطع محدود می‌شود، او ابتدا با ناپولی در فصل 88-1987 در دور نخست توسط رئال مادرید حذف شد و سپس در فصل 91-1990 در دور دوم رقابتها توسط اسپارتاک مسکو از دور رقابتها کنار رفت.

 ماشین گلزنی برزیلی و ستاره پیشین تیم های میلان، اینتر، بارسلونا و رئال مادرید بدون شک بهترین مهاجم دوره خود به حساب می آمد اما هرگز به معتبرترین جام باشگاهی جهان دست نیافت. او در 3 کشور مختلف قهرمانی در لیگ را تجربه کرد، در دو فینال جام جهانی بازی کرد و هنوز رکورد بیشترین گل زده را در دیدارهای فینال تورنمنت‌های ملی در اختیار دارد. رونالدو برای 4 تیم از بهترین تیم‌های اروپایی بازی کرد اما هرگز لیگ قهرمانان را با آنها فتح نکرد. شاید بخت با او یار نبود و شاید بتوان گفت او همیشه در زمان‌بندی‌اش اشتباه داشت و در زمان خوبی به این تیم‌ها اضافه نشد چرا که همه این چهار تیم (میلان، اینتر، بارسا و رئال) لیگ قهرمانان اروپا را فتح کردند اما زمانی که رونالدو در آن تیم حضور نداشت!

این ستاره آرژانتینی که لقب "باتی گل" را یدک می‌کشید، در رده باشگاهی با وجود عملکرد فوق‌العاده‌اش در فیورنتینا و آاس رم، افتخارات بزرگی ندارد. او تنها با ریورپلاته قهرمانی لیگ آرژانتین و با رم قهرمان سری آ ایتالیا شده است. او رکورد فوق‌العاده‌‎ای در گلزنی دارد و در 516 بازی موفق شده 300 گل به ثمر برساند. باتیستوتا با رم در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشت اما هرگز موفق نشد این جام را فتح کند.

---

روبرتو باجو
به گزارش مشرق، باجو را باید یکی از بدشانس‌ترین ستاره‌های تاریخ فوتبال در رده باشگاهی دانست. او تا یک قدمی فتح تورنمنت‌های بزرگی مانند جام جهانی و لیگ قهرمانان پیش رفت اما نتوانست عنوان قهرمانی آنها را کسب کند. البته او در سال 1993 قهرمانی جام یوفا و در سال 1995 قهرمانی سری آ را با یوونتوس کسب کرد. او در سال 1996 با میلان دومین قهرمانی خود در ایتالیا را جشن گرفت اما این ستاره دهه 90 بیشتر اوج فوتبال خود را در تیم‌های کوچکی مثل برشا و بولونیا پشت سر گذاشت و بالطبع نمی‌توان از این تیم‌ها قهرمانی در اروپا را انتظار داشت.

---

جان‌لوئیجی بوفون

بهترین دروازه‌بان دهه اخیر فوتبال جهان هنوز نتوانسته به این افتخار بزرگ دست پیدا کند و آن را در تالار عنوان‌هایش کم دارد. بوفون آخرین باری که یوونتوس در سال 1996 لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد، هنوز به این تیم نپیوسته بود و در آن زمان آنجلو پروتزی سنگربان این تیم بود. اما بوفون در فینال سال 2003 که یووه در ضربات پنالتی مغلوب میلان شد، سنگربان بیانکونری‌ها بود. بوفون قهرمانی جام جهانی را با ایتالیا در کارنامه دارد و با توجه به اینکه یووه بار دیگر به قدرت اول فوتبال این کشور تبدیل شده، این دروازه‌‌بان با تجربه هنوز زمان خوبی برای قهرمانی در اروپا دارد.

---

رود فان نیستلروی

شاید هیچ یک از بازیکنان این فهرست بیشتر از فان نیستلروی با لیگ قهرمانان درگیر نبوده و در این تورنمنت بازی نکرده باشد. این ستاره هلندی در 73 بازی در لیگ قهرمانان 56 گل به ثمر رسانده و بعد از رائول و لیونل مسی در رده سوم برترین گلزنان رقابتهای اروپایی قرار دارد. او همچنین در بخش نسبت تعداد گل به بازی‌های انجام داده در لیگ قهرمانان، بعد از آلفردو دی استفانو و فرانس پوشکاش در رده سوم ایستاده است. این آمار شاید حسرت ستاره سابق منچستریونایتد و رئال مادرید را برای فتح نکردن لیگ قهرمانان بیشتر کند.

بعد از لیونل مسی و یوهان کرویف، شاید کوبالا بزرگترین بازیکن تاریخ باشگاه بارسلونا محسوب شود. کوبالا در دوران اوج رئال مادرید و زمانی که آنها آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش و فرانسیسکو جنتو را در اختیار داشتند، عضو بارسا بود. بارسا با کوبالا در سال 1961 تا آستانه قهرمانی در اروپا پیش رفت اما در دیدار پایانی با نتیجه 3 بر 2 مغلوب بنفیکا شد تا از رسیدن به جام قهرمانی بازبماند. بارسا در آن تورنمنت نخستین تیمی بود که رئال مادرید را شکست داد.

---

دنیس برکمپ

با وجود اینکه برکمپ در بین نسل طلایی دهه 90 آژاکس حضور داشت و با بازیکنانی مثل کلارنس سیدورف، پاتریک کلایورت و ادگار داویدز هم تیمی بود اما هرگز لیگ قهرمانان اروپا را فتح نکرد. او دو بار این تورنمنت معتبر را از دست داد، ابتدا دو سال قبل اینکه آژاکس قهرمانی اروپا را در سال 1995 کسب کند، این تیم را ترک کرد و بعد از آن هم در سال 2006 که آخرین بازی او با پیراهن آرسنال بود. برکمپ در دیداری که آرسنال با نتیجه 2 بر یک مغلوب بارسا شد، روی نیمکت آرسنال حضور داشت اما مورد استفاده ونگر قرار نگرفت.

---

لوتار ماتئوس

به گزارش مشرق، لوتار ماتئوس هم یکی دیگر از بدشانس‌ترین بازیکنان این فهرست 10 نفره است. او که در سال 1990 قهرمانی جام جهانی را با آلمان تجربه کرد، 9 سال بعد در فینال معروف نیوکمپ مقابل منچستریونایتد تنها چند دقیقه با فتح لیگ قهرمانان اروپا فاصله داشت. بایرن تا دقیقه 1+90 با نتیجه یک بر صفر از منچستر پیش بود، ماتئوس در دقیقه 84 تعویض شد و جای خود را به تورستن فینک داد، اما تدی شرینگام و اوله گونا سولسشر در دقایق 1+90 و 3+90 برای یونایتد گل زدند تا بایرن جام قهرمانی را از دست بدهد. البته ماتئوس و بایرن در فینال 1987 هم تجربه‌ای مشابه داشتند و در حالی که یک بر صفر پیش بودند، در نهایت نتیجه را 2 بر یک به پورتو واگذار کردند و قهرمانی را از دست دادند.

---

جان چارلز

قبل از اینکه گرث بیل و رایان گیگز مشهور شوند، جان چارلز بهترین بازیکنی بود که از ولز به دنیای فوتبال معرفی شد. او  153 گل در لیدز و یوونتوس به ثمر رسانده و نقش موثری در 3 عنوان قهرمانی یووه در رقابتهای سری آ داشت. این بازیکن با پشت سر گذاشتن بازیکنانی مثل میشل پلاتینی و عمر سیووری به عنوان بهترین بازیکن خارجی تاریخ باشگاه یوونتوس انتخاب شد. او در 3 فصلی که در رقابتهای لیگ قهرمانان حضور داشت، با دوران اوج رئال مادرید و بنفیکا روبرو شد و این دو تیم قهرمانی را در اروپا تجربه کردند تا دستان چارلز و یوونتوس از جام خالی بماند.

---

زلاتان ابراهیموویچ

این مهاجم سوئدی که برای بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال اروپا توپ زده است همیشه در بدترین زمان ممکن ساز جدایی کوک کرده و تاوان آن را هم با کسب نکردن جام قهرمانی لیگ قهرمانان داده است. اینترمیلان و بارسلونا دو تیمی بودند که درست بعد از ترک ان ها توسط زلاتان قهرمان اروپا شدند. اکنون ایبرا در پاری‌سن‌ژرمن امیدوار است از بخت بیشتری برخوردار باشد.

اسطوره زنده رم از سال 1994 تاکنون چشم به راه قهرمانی با جالوروسی در اروپاست. هواداران رم آرزو دارند این وفاداری با یک جام معتبر برای توتی همراه باشد اما شاید اسطوره آنها هم به سرنوشت مارادونا، رونالدو و ماتئوس و... دچار شود و با حسرت این جام از فوتبال برود.

---

پاول ندود

وی حتی با آن که توپ طلای فوتبال را از آن خود کرد اما یکی از بزرگ‌ترین‌ها و همزمان یکی از بدشانس‌ترین‌ها بود. ندود در فینال از دست رفته سال 2003 مقابل میلان به دلیل محرومیت انضباطی حاضر نبود و به این ترتیب نتوانست حتی پیش از بازی با جام قهرمانی عکس یادگاری بگیرد!

به گزارش مشرق، شاید بتوان به این لیست بازیکنان دیگری که این جام معتبر را در ویترین افتخارات خود کم می بینند اضافه کرد اما چیزی که مشخص است بعید به نظر می رسد که بازیکنی بزرگ تر از ستارگان بالا در تاریخ فوتبال پیدا شود که این گونه حسرت به دل بماند، اما امکان کم شدن چند ستاره از لیست بالا مانند بوفون و ایبراهیموویچ و شاید توتی وجود دارد، باید تا چند سال دیگر صبر کرد.