گروه بین‌الملل مشرق - مجله «الوعی العربی»، چاپ قاهره در مقاله‌ای -با قلم "محمود الكردوسی"، معاون سردبیر روزنامه «المصری الیوم»- تحت عنوان «توطئه طرح خاورمیانه جدید از کجا نشأت گرفته است» تلاش می‌کند، به این نکته اشاره کند که تمام درگیری‌ها و تنش‌هایی که در کشورهای منطقه شاهد آن هستیم، توطئه‌ای غربی برای تقسیم کشورهای این منطقه و ایجاد خاورمیانه‌ای جدید از آن است.

قیام گسترده 30  ژوئن مصری ها، مقاومت و چشم انداز روشن انداز آن همگان را مبهوت و متحیر کرد؛ ولی در عین حال قدرت های منطقه ای و بین الملی که از سال ها پیش – شاید از دهه های پیش – برای ترسیم نقش جدید خاورمیانه برنامه ریزی می کردند، را پریشان خاطر کرد. در نقشه جدید برای رسیدن به هدف والاتر کشورهای فعلی به کشورهای کوچک مذهبی و نژادی تقسیم می شوند تا اینکه اسرائیل به عنوان تنها رژیم تمام عیار و کامل با تمامی شروط و ویژگی های جدید بین الملی در منطقه باشد.

ما بر این باور بودیم که انقلاب 30 ژوتن به اهداف خود به صورت تمام و کمال رسیده و اینکه مصر به دست افراد شایسته و لایق این کشور افتاده است، میلیون ها نفری که در این روز قیام کردند، حدود و نهایتی را برای نفوذ نظام حاکم جماعت اخوان المسلمین وضع کردند و اینکه این جمعیت انقلابی به منازل و فعالیت های خود باز خواهند گشت تا از نتایج و دستاوردهای این انقلاب بهره مند شوند.

ولی زمانی که متوجه شدیم درگیری هنوز به پایان نرسیده، غافلگیر شدیم. ما با دشمنی بزرگ تر از اخوان المسلمین روبرو هستم، جماعتی که در دوران حکومت خود اشتباهاتی را به خطا یا سهوا مرتکب شد و بعد از سرنگونی نیز دست به اقدامات تروریستی زد. 

مصری ها پی بردند که کشورشان در معرض "تلاقی زبانه های آتش" از همه اطراف و اکناف جهان است و جماعت اخوان المسلمین نیز تنها قله کوه یخی است. توطئه هایی با جدیت تمام برای نابودی مصر و الحاق آن به طرح "خاورمیانه بزرگ" دنبال می شود. علی رغم اینکه اعلام این پروژه هم زمان با جنگ آمریکا علیه تروریسم بود و شعله های آن بعد از حمله به مرکز تجارت جهانی در سال 2001 زبانه کشید، ولی ایده آن قدیمی است و برآمده از دل یک حادثه و یا یک شخص نیست؛ از این رو پیامدهای آن گسترده و در عین حال بسیار سهمناک است. چه چیزی که باعث شد، ما بعد از انقلاب 30 ژوئن به طرح خاورمیانه بزرگ بپردازیم؛ علی رغم اینکه این طرح قدیمی و مملو از پیچیدگی ها و  حساب  و کتاب های جهانی است؟


اکنون نیاز مصریان به بازخوانی دستاوردهای انقلابی شان در چارچوبی جامع تر و مهم تر، نیازمند پاسخ به دلايل شكل گيري انقلاب 30 ژوئن است. چرا شبکه ماهواره ای "الجزیره" چنین مواضع خصمانه اي اتخاذ مي كند و  اقدام به فریبکاری و عوام فریبی در قبال حوادث مصر می کند، اين اقدامات به حساب چه کسی و چه چیزی است؟ - این شبکه متعلق به قطر است - .. چرا این کشور در صدر جبهه مخالفین و دشمنان دولت مصر و تحریک ارتش قرار گرفته است؟ و تمام تلاش های سیاسی و اطلاعاتی خود را با بهره گیری از تمامی امکانات مادی و لوجستیکی برای نابودی دولت مصر و تحریک ارتش آن به کار می گیرد.

در این میان قطر فقط یک دلال کوچکي است، برای توطئه ای فراتر از جغرافیا و جزیره آن، در مقابل آن وکیلی متخاصم تر از این کشور در قبال مصر قرار دارد و آن ترکیه و طرح رئیس جمهوری خود اردوغان براي بازگرداندن امپراطوری عثمانی است، امپراطوری که مصر تنها یک ایستگاه سیاسی و یا یک ایالت از آن خواهد بود! بدون تردید اروپا و آمریکا در صف توطئه علیه مصر جلوتر از ترکیه قرار گرفته اند. اروپا همیشه به عنوان کارگاهی برای تمامی توطئه ها و نیرنگ ها علیه جهان سوم است، و در راس آن خاورمیانه و در راس آن مصر قرار دارد.

منشأ تفکر استعماری اروپا بود که با مطرح شدن آمریکا حق مالکیت فکری استعمار به آن سوی آتلانتیک رفت و آمریکا شبان منطقه و قیم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی آن شد و هر جا که آمریکا باشد، اسرائیل نیز هست و بالعکس. ما در حقیقت در مقابل توطئه ای بزرگ هستیم که اخوان المسلمین در آن تنها به منزله – با تمام تروریسم، فتنه انگیزی و خصومتشان – سر چماق است؛ از این رو وظیفه ماست که تمام اطلاعات و جزئیات مربوط به این توطئه را در اختیار خواننده قرار دهیم و چشم انداز و برنامه را در قالب نهایی آن باز تولید کنیم تا نتایج به دست آمده به اسباب و دلایل آن برسد و سوالی که باعث حیرت و شگفتی نخبگان و مردم عادی مصر شده است نیز جواب داده شود ..  چرا همیشه مصر؟ آیا تقدیر و سرنوشت مصر این است که همیشه محور شرارت ها و نيكي هاي جهان باشد؟


طرحی كه توطئه گران براي آينده خاورميانه در نظر گرفته اند، به شرح ذيل است:

سوریه: کشور کوچک علوی در ساحل و باقی مانده آن به لحاظ تركيب فرقه ای تجزیه شود.

لیبی: کشوری کوچک در شمال، شامل منطقه برقه در شرق و طرابلس در غرب که جنوب نیز به کشور بربر ملحق می شود.

افغانستان: جدا کردن بخش های مختلف و الحاق آن به ایران جدید.

الجزابر: کشوري در شمال که بخش جنوبی آن به کشور بربر تا امتداد آن در لیبی ملحق می شود.

اردن: وسعت آن شامل بخشی از غرب عراق و شمال شرق عربستان است.

لبنان: کشورهای کوچک فرقه ای.

موریتانی: کشوري در جنوب و بخشی از شمال به کشور پولیساریو محلق می شود و تا بخش جدا شده از مغرب ادامه دارد.

منطقه کرد نشین: کشور جدید کرد نشین که شامل شمال عراق، شمال شرق سوریه، شرق ترکیه و بخشی از ایران می شود.

اسرائیل: شامل کل فلسطین تاریخی اعم از غزه و کرانه باختری.

مغرب: کشوري درشمال و بخشی از جنوب به کشور پولیساریو ملحق می شود.

سودان: کشوري در مرکز، کشور کردوان در غرب، کشور سودان جنوبی در جنوب و بخشی از شمال به کشور النوبه ملحق می شود.

ترکیه: بخش هایی از آن جدا و به کشور کرد نشین جدید ملحق می شود و بخش هایی از شمال سوریه نيز بدان ملحق می شود.

جزیره عربی:  واتیکان حجاز: امارت حجاز، اماکن مقدسه و حرمین شریفین.

عمان، قطر، کویت و امارات: ناپدید می شوند.

یمن: بخش هایی از جنوب عربستان به آن محلق می شود.

مصر: کشوری در شمال، کشوری کوچک در جنوب که از جنوب الاقصر شروع مي شود و تا جایی پیش می رود که بخشي از شمال سودان تا مرزهای کردوان را شامل و تبدیل به کشور النوبه می شود.

ایران: کشور بلشویکی، ایران کشوري شیعی است و بخش هایی از آن به کشور شیعی در جنوب و بخش هایی به کشور کردن نشین در شمال ملحق می شود.

منطقه هلال سبز: کشور شیعه عربی که شمال جنوب عراق و بخشی شرقی الاحساء در عربستان و اهواز در ایران می باشد.