گروه ورزشی مشرق- کارلوس کیروش را می توان این روزها زیاد در رسانه ها دید. هر روز مصاحبه می کند و انتقادات خود را روانه شخصی یا مقامی می کند. باید واقع بین بود و اذعان داشت که برخی از حرف هایش درست و حق است. وقتی سخنی بر مدار حق باشد، نمی توان انصاف را نادیده گرفت. او درباره وضعیت آماده سازی تیم ملی برای جام جهانی، شرایط و عملکرد مدیران باشگاه ها و ... حرف های درستی را بر زبان می آورد؛ اما این همه ماجرا نیست.
آنگاه می توان نسبت به سخنان سرمربی پرتغالی تیم ملی واکنش نشان داد که از مسیر انصاف و میانه خارج می شود. کی روش که این روزها مشتری دائم رسانه هاست، سخنانی را بر زبان می آورد که در مواردی فاقد رنگ انصاف است و همین نیز موجب می شود تا نکاتی را به وی گوشزد کرد. او این روزها جایگاه خود را گم کرده و در موضعی سخن می گوید که می تواند منتهی به اتفاقات خوبی برای ما نشود. در این مطلب، اهم نقدها را متذکر می شویم تا مخاطب در قبال سخنان مربی پرتغالی، دچار سوء برداشت نشود و ماجرا را از همه زوایا ببیند.
کی روش که این روزها مشتری دائم رسانه هاست، سخنانی را بر زبان می آورد که در مواردی فاقد رنگ انصاف است و همین نیز موجب می‌شود تا نکاتی را به وی گوشزد کرد.
وظایف کی روش در فوتبال ما: این بخش بسیار حائز اهمیت است. در تحلیل عملکرد این مربی باید از خود پرسید که قرار بود چه نقشی در فوتبال این مرز و بوم داشته باشد و اکنون چه کارنامه ای از خود بر جای گذاشته است. مگر قرار نبود معمار ساختار جدیدی برای فوتبال ملی ما باشد؟ تدابیر وی برای اجرای این رسالت چه بوده است؟ او برای تیم المپیک چه کرده است؟ در چه مرحله ای از برنامه های میان مدت و بلندمت برای فوتبال ایران هستیم؟ اصلا، برنامه راهبردی وی برای تیم ملی فوتبال چه بوده است؟ و ... در حقیقت، بایستی اذعان داشت که اگر از فوتبال ما توقعاتی دارد، در قبال آن چه وظایفی داشته و چه میزان از آن را به اجرا گذاشته است. گزارشی از این موضوع، می تواند گویای نکات قابل توجهی باشد.
مربی پروازی فوتبال ما: به گزارش مشرق، آن روزی که خاویر کلمنته به ایران آمد تا هدایت تیم ملی را برعهده گیرد، فقط یک موضوع موجب شد تا نتواند با ما همکاری کند؛ پروازی بودن. در آن مقطع عنوان شد که مربی تیم ملی بایستی مردی تمام وقت و ساکن ایران باشد؛ اما این روزها عکس آن خواسته در حال اجرا شدن است. کی روش در قامت مربی ظاهر شده که کمتر در ایران است و در مقاطعی، به تهران می آید. او حتی برای اردوها نیز تمایلی به حضور در ایران ندارد. عدم تحقق این موضوع، منتهی به مواردی شد که می توان تبعات آن را در بخش نخست این مطلب هم دید. بسیاری بر این باور بودند که در این مدت، فوتبال ایران را در اولویت چندم خود قرار داده و در دورانی که پیشنهاد کاری جدی نداشته، ایران را هم برای پر شدن کارنامه، مورد توجه قرار داده است.
روند صعود تیم ملی به جام جهانی ریو: بد نیست روند صعود تیم ملی به جام جهانی را با هم مرور کنیم. چگونه به جام جهانی رفتیم؟ نقش کی روش در این صعود چه بوده است؟ تیم ملی ایران در این مسیر، چه روندی را پشت سر گذاشته است؟ آیا با توانمندی نیمکت خود بر حریفان غلبه کردیم یا باید به مواردی اشاره داشت که خارج از حیطه سرمربیگری است؟ اگر بخواهیم نگاهی واقع بینانه داشته باشیم، این تیم تاثیر چندانی از مربی نداشته است. در بیشتر دیدارها، یک بازی ضعیف و عموما فاقد نشاط و طراوات داشته ایم که موجب انتقاد بسیاری شده بود. در حقیقت، کلاس فوتبال ما در دوران کی روش ارتقایی محسوس و عینی نداشته است.
کی روش اسیر عملکرد خود: این روزها که از سن بالای بازیکنان و ... می گوید، سخنی به حق و منطقی را عنوان می دارد؛ اما واقعیت این است که وضعیت امروز ریشه در روزمرگی وی نیز دارد. زمانی که هدایت تیم ملی به وی سپرده شد، می توانست با تحلیل عمیق و دقیق، به این مشکل رسیده و جهت رفع آن اقدام کند. کی روش به تغییر نسل بازیکنان ما روی نیاورد تا صرفا در یک مقطع کوتاه بتواند به نتایجی برسد. حال که آن مقطع به پایان رسیده، با مشکلاتی قابل پیش بینی مواجه شده است. او می توانست امروز را دیروزها ببیند؛ اما فقدان نگاهی راهبردی و بلندمدت به فوتبال ایران چنین پیامدهایی برایش داشت. در حقیقت، خود کرده را تدبیر چیست!
کی روش و واقعیت های فوتبال ما: درباره درخواست های کارلوس کی روش، بایستی اذعان داشت که اگرچه حق و به جاست؛ اما کسی را می توان موفق دانست که بر مبنای واقعیت ها کار کند. اگر نمی توان در پرتغال یا فلان کشور خارجی اردو برگزار کرد، این امکان در داخل کشور هم فراهم نیست؟ آیا صرفا بایستی تیم به کشور مادری سرمربی یا مکانی دور دست برود تا به آمادگی مطلوب برسد؟ آیا نمی توان چنین اردویی را در جزیره کیش یا نواحی شمالی کشور برگزار کرد؟ این چه سری است که تیم های فوتبال اصرار بر رفتن به کشورهای خارجی را دارند و در پایان نیز دست از پا درازتر به وطن باز می گردند؟ و ... مواردی از این دست که نادیده گرفتن ظرفیت های داخلی و واقعیت های امروزی ماست.
اصرار بر مشکلات، بدون توجه به داشته ها و ظرفیت ها منجر به وضعیت کنونی می شود که همه منتظرند تا معجزه ای روی دهد. بایستی واقع بین بود و عزممان را جزم کنیم تا با همین امکانات، خود را برای حضور در برزیل آماده کنیم ...
ما و کارلوس کی روش: بار دیگر اذعان می کنیم که بخشی از حرف های کارلوس کی روش درباره فوتبال ایران و مسائل آن، درست و منطقی است؛ اما اگر نیمه خالی لیوان را می بینیم، باید نیمه پر آن را هم دید. اصرار بر مشکلات، بدون توجه به داشته ها و ظرفیت ها منجر به وضعیت کنونی می شود که همه منتظرند تا معجزه ای روی دهد. بایستی واقع بین بود و عزممان را جزم کنیم تا با همین امکانات، خود را برای حضور در برزیل آماده کنیم. هر کس نمی تواند یا نمی خواهد، می تواند بارش را بسته و به منزل برود. وقت چندانی نیست.
آنگاه می توان نسبت به سخنان سرمربی پرتغالی تیم ملی واکنش نشان داد که از مسیر انصاف و میانه خارج می شود. کی روش که این روزها مشتری دائم رسانه هاست، سخنانی را بر زبان می آورد که در مواردی فاقد رنگ انصاف است و همین نیز موجب می شود تا نکاتی را به وی گوشزد کرد. او این روزها جایگاه خود را گم کرده و در موضعی سخن می گوید که می تواند منتهی به اتفاقات خوبی برای ما نشود. در این مطلب، اهم نقدها را متذکر می شویم تا مخاطب در قبال سخنان مربی پرتغالی، دچار سوء برداشت نشود و ماجرا را از همه زوایا ببیند.
کی روش که این روزها مشتری دائم رسانه هاست، سخنانی را بر زبان می آورد که در مواردی فاقد رنگ انصاف است و همین نیز موجب می‌شود تا نکاتی را به وی گوشزد کرد.
وظایف کی روش در فوتبال ما: این بخش بسیار حائز اهمیت است. در تحلیل عملکرد این مربی باید از خود پرسید که قرار بود چه نقشی در فوتبال این مرز و بوم داشته باشد و اکنون چه کارنامه ای از خود بر جای گذاشته است. مگر قرار نبود معمار ساختار جدیدی برای فوتبال ملی ما باشد؟ تدابیر وی برای اجرای این رسالت چه بوده است؟ او برای تیم المپیک چه کرده است؟ در چه مرحله ای از برنامه های میان مدت و بلندمت برای فوتبال ایران هستیم؟ اصلا، برنامه راهبردی وی برای تیم ملی فوتبال چه بوده است؟ و ... در حقیقت، بایستی اذعان داشت که اگر از فوتبال ما توقعاتی دارد، در قبال آن چه وظایفی داشته و چه میزان از آن را به اجرا گذاشته است. گزارشی از این موضوع، می تواند گویای نکات قابل توجهی باشد.
مربی پروازی فوتبال ما: به گزارش مشرق، آن روزی که خاویر کلمنته به ایران آمد تا هدایت تیم ملی را برعهده گیرد، فقط یک موضوع موجب شد تا نتواند با ما همکاری کند؛ پروازی بودن. در آن مقطع عنوان شد که مربی تیم ملی بایستی مردی تمام وقت و ساکن ایران باشد؛ اما این روزها عکس آن خواسته در حال اجرا شدن است. کی روش در قامت مربی ظاهر شده که کمتر در ایران است و در مقاطعی، به تهران می آید. او حتی برای اردوها نیز تمایلی به حضور در ایران ندارد. عدم تحقق این موضوع، منتهی به مواردی شد که می توان تبعات آن را در بخش نخست این مطلب هم دید. بسیاری بر این باور بودند که در این مدت، فوتبال ایران را در اولویت چندم خود قرار داده و در دورانی که پیشنهاد کاری جدی نداشته، ایران را هم برای پر شدن کارنامه، مورد توجه قرار داده است.
روند صعود تیم ملی به جام جهانی ریو: بد نیست روند صعود تیم ملی به جام جهانی را با هم مرور کنیم. چگونه به جام جهانی رفتیم؟ نقش کی روش در این صعود چه بوده است؟ تیم ملی ایران در این مسیر، چه روندی را پشت سر گذاشته است؟ آیا با توانمندی نیمکت خود بر حریفان غلبه کردیم یا باید به مواردی اشاره داشت که خارج از حیطه سرمربیگری است؟ اگر بخواهیم نگاهی واقع بینانه داشته باشیم، این تیم تاثیر چندانی از مربی نداشته است. در بیشتر دیدارها، یک بازی ضعیف و عموما فاقد نشاط و طراوات داشته ایم که موجب انتقاد بسیاری شده بود. در حقیقت، کلاس فوتبال ما در دوران کی روش ارتقایی محسوس و عینی نداشته است.
کی روش اسیر عملکرد خود: این روزها که از سن بالای بازیکنان و ... می گوید، سخنی به حق و منطقی را عنوان می دارد؛ اما واقعیت این است که وضعیت امروز ریشه در روزمرگی وی نیز دارد. زمانی که هدایت تیم ملی به وی سپرده شد، می توانست با تحلیل عمیق و دقیق، به این مشکل رسیده و جهت رفع آن اقدام کند. کی روش به تغییر نسل بازیکنان ما روی نیاورد تا صرفا در یک مقطع کوتاه بتواند به نتایجی برسد. حال که آن مقطع به پایان رسیده، با مشکلاتی قابل پیش بینی مواجه شده است. او می توانست امروز را دیروزها ببیند؛ اما فقدان نگاهی راهبردی و بلندمدت به فوتبال ایران چنین پیامدهایی برایش داشت. در حقیقت، خود کرده را تدبیر چیست!
کی روش و واقعیت های فوتبال ما: درباره درخواست های کارلوس کی روش، بایستی اذعان داشت که اگرچه حق و به جاست؛ اما کسی را می توان موفق دانست که بر مبنای واقعیت ها کار کند. اگر نمی توان در پرتغال یا فلان کشور خارجی اردو برگزار کرد، این امکان در داخل کشور هم فراهم نیست؟ آیا صرفا بایستی تیم به کشور مادری سرمربی یا مکانی دور دست برود تا به آمادگی مطلوب برسد؟ آیا نمی توان چنین اردویی را در جزیره کیش یا نواحی شمالی کشور برگزار کرد؟ این چه سری است که تیم های فوتبال اصرار بر رفتن به کشورهای خارجی را دارند و در پایان نیز دست از پا درازتر به وطن باز می گردند؟ و ... مواردی از این دست که نادیده گرفتن ظرفیت های داخلی و واقعیت های امروزی ماست.
اصرار بر مشکلات، بدون توجه به داشته ها و ظرفیت ها منجر به وضعیت کنونی می شود که همه منتظرند تا معجزه ای روی دهد. بایستی واقع بین بود و عزممان را جزم کنیم تا با همین امکانات، خود را برای حضور در برزیل آماده کنیم ...
ما و کارلوس کی روش: بار دیگر اذعان می کنیم که بخشی از حرف های کارلوس کی روش درباره فوتبال ایران و مسائل آن، درست و منطقی است؛ اما اگر نیمه خالی لیوان را می بینیم، باید نیمه پر آن را هم دید. اصرار بر مشکلات، بدون توجه به داشته ها و ظرفیت ها منجر به وضعیت کنونی می شود که همه منتظرند تا معجزه ای روی دهد. بایستی واقع بین بود و عزممان را جزم کنیم تا با همین امکانات، خود را برای حضور در برزیل آماده کنیم. هر کس نمی تواند یا نمی خواهد، می تواند بارش را بسته و به منزل برود. وقت چندانی نیست.
