به گزارش مشرق به نقل از العالم، موج جدید دروغپردازی گروههای تروریستی و کشورها و شبکههای ماهوارهای حامی آنان، ناشی از آن است که ارتش سوریه، بزرگترین عملیات نظامی چند ماه اخیر را برای بیرون راندن تروریستهای عضو گروهک های مختلف، به ویژه وابستگان شبکه تروریستی القاعده از حومه دمشق آغاز کرده و این مساله، تروریستها و حامیان آنها را در بُهت و سردرگمی قرار داده است.
مخالفان مسلح در سوریه پس از این سردرگمی، انتشار شایعاتی مبنی بر حمله شیمیایی نیروهای ارتش سوریه به حومه دمشق را آغاز کرده اند و با انتشار چنین شایعاتی درصدد کاستن از شدت تاثیر عملیات نظامی ارتش سوریه علیه تروریست ها هستند. وضعیت به جایی رسیده که کشورهای اروپایی و اتحادیه عرب نیز تمام توان و نیروی خود را برای تبلیغ این "دروغ بزرگ" بسیج کردند.
اما سایت خبری "الحدث نیوز" در یادداشتی آورده است:
واقعیت های آشکاری در سوریه وجود دارد که ادعاهای مخالفان را درباره استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی تکذیب می کند، از جمله اینکه ارتش سوریه حتی در صورت برخورداری از این نوع سلاح، به دلایل مختلف قدرت استفاده از آن را در این منطقه جغرافیایی که نزدیک دمشق، پایتخت سوریه است، ندارد و در این جا برخی از این دلایل را صرفاً برای اطلاع و آگاهی - و نه در دفاع از طرفی خاص - ذکر می کنیم:
نخست اینکه، سلاح شیمیایی دارای قدرت گازی است یا سلاح بیولوژیک دارای قدرت میکروبی است که نمی توان از آنان در اماکن مسکونی باز و نزدیک به مناطق مسکونی استفاده کرد، زیرا تاثیر استفاده از این نوع از سلاح ها، از طریق جریان هوا تا فاصله ده کیلومتری گسترش می یابد، پس چگونه ارتش سوریه می تواند در منطقه ای مانند المعضمیه که در فاصله کمتر از ۵ کیلومتری منطقه مسکونی و نظامی المزه در قلب دمشق واقع شده است، از این نوع سلاح شیمیایی استفاده کرده باشد، در حالی که اکنون زندگی طبیعی در این مناطق در جریان است؟!
دوم آن که منطقه ای که در آن از سلاح شیمیایی استفاده شود، حداقل به مدت ۱۲ تا ۳۶ ساعت و حداکثر به مدت ۴ تا ۷ روز نمی توان وارد آن شد و همچنین ورود به چنین منطقه ای بدون لباس های ویژه محافظ امکان پذیر نیست. حال سوال اینجاست که ورود به این منطقه چگونه صورت گرفته است و سایت ها و شبکه های تلویزیونی چگونه توانسته اند در حالیکه فقط چند ساعت از حمله ادعایی می گذرد، تصاویر و عکس هایی را از به اصطلاح "حمله شیمیایی علیه غیرنظامیان" در سوریه تهیه کرده باشند؟!
مساله سوم - که اهمیت بیشتری دارد- این است که کمیته بین المللی تحقیق درباره استفاده از سلاح شیمیایی در حلب، بنا به خواسته دولت سوریه در این کشور حضور دارد، پس با این حال، آیا عاقلانه است که ارتش سوریه در شرایطی که کمیته تحقیق سازمان ملل درباره سلاح های شیمیایی در خاک سوریه حاضر است، در مناطق ریف دمشق، اقدام به حمله شیمیایی کند؟!
چهارم این که ادعا شده گاز استفاده شده در این حمله، گاز "سارین" بوده است که بر روی اعصاب تاثیرگذار است و مخالفان برای اثبات ادعاهای خود از وجود بوهای منتشر شده در این مناطق خبر داده اند. اما اطلاعات واصله حاکی از آن است که نشانه های موجود، بیانگر وجود "گاز نشادر" است که گازی غیرکشنده، طبیعی و غیرمضر است و بعد از انفجار باروت موجود در موشک ها و راکت ها متصاعد می شود، اما اگر مخالفان دولت سوریه مدعی استفاده از گاز سارین در ریف دمشق هستند، تنها نباید از جهل و بی خبری آنان خرده گرفت، که مصیبت بزرگ تر، وضعیت سران دولت هایی است که از آنان حمایت می کنند و کارشناسان آنها از علوم نظامی کاملاً بی اطلاع هستند و در جهل مرکّب به سر می برند، یا این که مخاطبان و افکار عمومی را بی اطلاع پنداشته اند و درصدد بهره برداری از این امر هستند.
مساله پنجم و آخرین مساله، اقدام ِمخالفان در انتشار اخبار دروغین در صفحه های "هک شده" از سایت های رسمی و نیمه رسمی سوری است که در آن از "افسران علوی" ارتش سوریه به علت استفاده از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامیان تجلیل کرده اند و خبرهایی را درباره دستور بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه برای حمله به این منطقه منتشر می کنند و بسیاری از پایگاه های معروف وابسته به مخالفان سوری، با گرفتن تصاویری از این سایت ها، از آن ها به عنوان سند و مدرکی برای متهم کردن ارتش سوریه استفاده می کنند!
مخالفان مسلح در سوریه پس از این سردرگمی، انتشار شایعاتی مبنی بر حمله شیمیایی نیروهای ارتش سوریه به حومه دمشق را آغاز کرده اند و با انتشار چنین شایعاتی درصدد کاستن از شدت تاثیر عملیات نظامی ارتش سوریه علیه تروریست ها هستند. وضعیت به جایی رسیده که کشورهای اروپایی و اتحادیه عرب نیز تمام توان و نیروی خود را برای تبلیغ این "دروغ بزرگ" بسیج کردند.
اما سایت خبری "الحدث نیوز" در یادداشتی آورده است:
واقعیت های آشکاری در سوریه وجود دارد که ادعاهای مخالفان را درباره استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی تکذیب می کند، از جمله اینکه ارتش سوریه حتی در صورت برخورداری از این نوع سلاح، به دلایل مختلف قدرت استفاده از آن را در این منطقه جغرافیایی که نزدیک دمشق، پایتخت سوریه است، ندارد و در این جا برخی از این دلایل را صرفاً برای اطلاع و آگاهی - و نه در دفاع از طرفی خاص - ذکر می کنیم:
نخست اینکه، سلاح شیمیایی دارای قدرت گازی است یا سلاح بیولوژیک دارای قدرت میکروبی است که نمی توان از آنان در اماکن مسکونی باز و نزدیک به مناطق مسکونی استفاده کرد، زیرا تاثیر استفاده از این نوع از سلاح ها، از طریق جریان هوا تا فاصله ده کیلومتری گسترش می یابد، پس چگونه ارتش سوریه می تواند در منطقه ای مانند المعضمیه که در فاصله کمتر از ۵ کیلومتری منطقه مسکونی و نظامی المزه در قلب دمشق واقع شده است، از این نوع سلاح شیمیایی استفاده کرده باشد، در حالی که اکنون زندگی طبیعی در این مناطق در جریان است؟!
دوم آن که منطقه ای که در آن از سلاح شیمیایی استفاده شود، حداقل به مدت ۱۲ تا ۳۶ ساعت و حداکثر به مدت ۴ تا ۷ روز نمی توان وارد آن شد و همچنین ورود به چنین منطقه ای بدون لباس های ویژه محافظ امکان پذیر نیست. حال سوال اینجاست که ورود به این منطقه چگونه صورت گرفته است و سایت ها و شبکه های تلویزیونی چگونه توانسته اند در حالیکه فقط چند ساعت از حمله ادعایی می گذرد، تصاویر و عکس هایی را از به اصطلاح "حمله شیمیایی علیه غیرنظامیان" در سوریه تهیه کرده باشند؟!
مساله سوم - که اهمیت بیشتری دارد- این است که کمیته بین المللی تحقیق درباره استفاده از سلاح شیمیایی در حلب، بنا به خواسته دولت سوریه در این کشور حضور دارد، پس با این حال، آیا عاقلانه است که ارتش سوریه در شرایطی که کمیته تحقیق سازمان ملل درباره سلاح های شیمیایی در خاک سوریه حاضر است، در مناطق ریف دمشق، اقدام به حمله شیمیایی کند؟!
چهارم این که ادعا شده گاز استفاده شده در این حمله، گاز "سارین" بوده است که بر روی اعصاب تاثیرگذار است و مخالفان برای اثبات ادعاهای خود از وجود بوهای منتشر شده در این مناطق خبر داده اند. اما اطلاعات واصله حاکی از آن است که نشانه های موجود، بیانگر وجود "گاز نشادر" است که گازی غیرکشنده، طبیعی و غیرمضر است و بعد از انفجار باروت موجود در موشک ها و راکت ها متصاعد می شود، اما اگر مخالفان دولت سوریه مدعی استفاده از گاز سارین در ریف دمشق هستند، تنها نباید از جهل و بی خبری آنان خرده گرفت، که مصیبت بزرگ تر، وضعیت سران دولت هایی است که از آنان حمایت می کنند و کارشناسان آنها از علوم نظامی کاملاً بی اطلاع هستند و در جهل مرکّب به سر می برند، یا این که مخاطبان و افکار عمومی را بی اطلاع پنداشته اند و درصدد بهره برداری از این امر هستند.
مساله پنجم و آخرین مساله، اقدام ِمخالفان در انتشار اخبار دروغین در صفحه های "هک شده" از سایت های رسمی و نیمه رسمی سوری است که در آن از "افسران علوی" ارتش سوریه به علت استفاده از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامیان تجلیل کرده اند و خبرهایی را درباره دستور بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه برای حمله به این منطقه منتشر می کنند و بسیاری از پایگاه های معروف وابسته به مخالفان سوری، با گرفتن تصاویری از این سایت ها، از آن ها به عنوان سند و مدرکی برای متهم کردن ارتش سوریه استفاده می کنند!