آخرین نقشه مربوط به ۴ تیرماه حدود ۵۰ روز پیش می باشد که وضعیت جنگ در سوریه را نشان می دهد.
(نقشه ۴ تیرماه سال ۹۲)
همانطور که بر روی نقشه مشخص است در نواحی صورتی رنگ درگیری وجود دارد و در نواحی سفید رنگ وضعیت عادی است.
شهرهایی که با رنگ قرمز مشخص شده است کنترلشان در اختیار تروریست هاست.
شهرهایی که با رنگ مشکی مشخص شده است در اختیار کامل ارتش سوریه است.
شهرهایی که با رنگ آبی مشخص شده است در اختیار کردهای سوریه است.
و شهرهایی که هنوز تا زمان ارائه نقشه (۴ تیرماه) به کنترل هیچ جناحی به صورت کامل در نیامده است به صورت چند رنگ است.
نکته ی حائز اهمیت در این میان، این است که دایره ی مربوط به هر شهر هر چقدر بزرگتر باشد آن شهر بزرگتر است، بنابراین مشخص می شود که تروریست های شورشی شهرهای کوچکتر و بیشتری را در اختیار داشته اند. این درحالیست که ارتشیان، شهر های بزرگتر و همچنین پایتخت را در اختیار کامل دارند. در این میان کردها تقریباً فقط بر روی شمال شرق سوریه احاطه ی کامل دارند.
(نقشه ۱۸ اسفندماه سال ۹۱)
با مقایسه نقشه ۴ تیرماه با نقشه مربوط به ۱۸ اسفندماه سال گذشته به وضوح فتوحات هریک از دو طرف در این بازه زمانی مشخص می شود:
فتوحات ارتش: القصیر (شهر مرزی با لبنان) - استان حماة (یکی از استان های اصلی سوریه نزدیک حلب) - تسلط کامل بر ساحل دریای مدیترانه و شهر بیدا
فتوحات تروریست ها: شهر زبادانی (در شمال غرب دمشق)
فتوحات اکراد: -
اما نحوه پیشروی ارتش و تروریست ها نیز در مناطق مختلف در تحلیل وقایع کمک خواهد نمود.
نحوه پیشروی ارتش : ابتدا پاکسازی نوار غربی که هم مرز با لبنان و دریای مدیترانه است و سپس جنوب غربی کشور که هم مرز با رژیم غاصب صهیونیستی و اردن است.
نحوه فعالیت تروریست ها: ترک شهرهای اصلی و تصرف شهرهای کوچکتر و روستاها در اطراف شهر های اصلی به منظور حفظ توان نظامی و همچنین ادامه ی فشار بر دولت مرکزی سوریه.
با مقایسه نقشه های فوق با نقشه ی مربوط به پراکندگی جمعیتی در سوریه علت تمرکز ارتش بر نواحی غربی به خوبی مشخص می شود.
(نقشه پراکندگی جمعیت در سوریه - مناطق قرمز رنگ جمعیت بیشتری دارند و همینطور تا مناطقی که تقریباً خالی از سکنه است)
همانطوری که در نقشه مشخص است جمعیتی که در نوار غربی و نزدیک دریای مدیترانه زندگی می کند قابل مقایسه با سایر مناطق سوریه نیست و ضمناً منطقه ی وسط نقشه به دلیل وجود بیابان تقریباً خالی از سکنه است.
با مقایسه نقشه ی جنگ با نقشه زیر که مربوط به پراکندگی مذهبی و قومی در سوریه است نکات جالبی بدست می آید.
تمرکز شورشیان سوریه بر قسمت های سنی نشین است و تقریباً فقط مدیریت شهر ها و روستاهای سنی نشین را در اختیار دارند و در سایر قسمت ها یا با ارتش و مردم در جنگ هستند و یا آن قسمت ها را به صورت کامل ترک کرده اند.
و همچنین قسمت های شیعه نشین و علویان جزء قسمت های غربی و ساحلی هستند که در جدیدترین نقشه جنگ، کنترل این قسمت ها در اختیار دولت و ارتش است.
از روی نقشه مشخص است که شهر ابوکمال در سوریه که مرز عراق و عربستان و نزدیک رودخانه فرات است محل ورود شورشیان از عربستان و عراق به داخل خاک سوریه است و شورشیان از این طریق در شهر های حاشیه رودخانه شروع به تصرف و پیشروی تا حلب نمودند.
با توجه به درگیری های النصره و نیروهای شورشی با ارتش و نیروهای مردمی و همچنین درگیری جدید بین کردها و تروریست ها می توان عقب نشینی آنها به سمت شرق سوریه و مناطق سنی نشین را پیش بینی کرد.
