به گزارش مشرق به نقل از شبکه ايران، اگرچه بسياري از مبارزين زمان طاغوت، در مقابله با رژيم پهلوي اهل جانفشاني بودند ولي شرايط مخوف شکنجه‌گاه‌هاي آن رژيم موجب مي‌شد که اغلب مبارزين، دست کم در زمان بازداشت، تقيه کرده و کمتر به مقابله صريح و مستقيم بپردازند.

در اين ميان برخي افراد شجاع يافت مي‌شدند که بنابر تشخيص وظيفه در برابر شيطنت‌هاي رژيم، در همان ايام بازداشت هم مسائل را با شجاعت و صراحت بيان مي‌کردند. به گواهي اسناد، رهبر معظم انقلاب يکي از آنان است. آيت‌الله آل اسحاق که در ابتداي انقلاب از مسئولين سيستان و بلوچستان بوده‌است، در همين باره خاطره‌اي دارد:

"در زاهدان که بوديم از راديو اعلام کردند يکي از مقامات بالا به زاهدان سفر مي کنند. ما هم خوشحال شده و فهميديم که آقاي خامنه اي از طرف امام مي آيند. ... پرونده اي که ساواک [زاهدان] در مورد ايشان تشکيل داده بود را ديدم.
يک بار در زمان شاه [وقتي آيت الله خامنه اي در تبعيد در سيستان بودند] ايشان را دستگير کرده و از ايشان مي پرسند: ازتجاع چيست؟ مرتجع کيست؟

ايشان در جواب، ارتجاع را در معني لغوي "عقب گرد کردن " و در اصطلاح به معناي "عقب گرد کردن در مسائل سياسي و اقتصادي " معنا کرده بودند و مرتجع واقعي در ايران را شاه معرفي کرده بودند. به خاطر اين که کشور را از نظر سياست، در وضعيت عقب نگه داشته است، در حالي که حتي مصري ها نيز هواپيما مي‌سازند.

سپس ايشان را به شکنجه گاه تهران فرستاده بودند. بعد از مدتي، دوباره ثابتي [از مقامات ارشد ساواک]، همان سؤال‌ها را از ايشان پرسيده و ايشان هم گفته بود که در زاهدان به اين سؤالات پاسخ دادم. قبل از اين مکالمات، شنبه يا يکشنبه را نوشته بودند که خامنه‌اي حال پاسخ دادن ندارد. مشخص مي‌شود که ايشان را آنقدر اذيت [و شکنجه] کرده بودند که حتي توان حرف زدن را نداشته است. در ادامه نوشته بود: وقتي بهبود يافت از او بپرسيد.

بعد از بهبودي که از او سؤال مي‌کنند، ايشان مي‌گويند: "در زاهدان جواب داده‌ام. " دوباره از او مي‌پرسند: "نمي شود، بايد مفصل پاسخ دهي " و ايشان دوباره همان پاسخ را مي‌دهد [و شاه را مرتجع مي‌خواند].

من فريفته اين شجاعت ايشان شده بودم. وقتي به زاهدان آمدند گفتم: آقا شما عجب جوابي به ساواکي‌ها داده‌ايد.
گفت: شما از کجا فهميده‌ايد؟
گفتم: پرونده‌تان را مطالعه کردم.
گفت: الآن اينجاست؟
گفتم: خير، سر جايش گذاشتم. "
(خاطرات آيت الله علي آل اسحاق، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامي، صفحه ???)