به نام خدا
من به مردم تعظیم می کنم، همه باید به مردم تعظیم کنیم «مرحوم جهان پهلوان تختی»
این روزها به زمان وفای به عهد رئیس جمهور منتخب و سپردن هر کاری به اهلش نزدیک تر می شویم، برای اثبات این ادعا یکی از اصلی ترین دل مشغولی‌های دولت یازدهم که بروز و ظهور واقعی اعتدال و تدبیر خواهد بود. انتخاب و تعین وزیرانی است که هدایت و رهبری وزارتخانه ها به آنان سپرده خواهد شد .
از این بگذریم که چگونه می شود در سایه کشورداری و با برنامه‌های هوشمندانه زمینه رشد افرادی که امید می‌رود در آینده به آنان مدیریت های کلان را سپرد شرایط خاصی به وجود آورد و اینکه چه سازو کاری لازم است تا به تدریج اسباب بزرگی فراهم آید، نه اینکه در چنین مواقعی که مجبور شویم با چراغ به دنبال افراد محدودی بگردیم، شرح این ماجرا بماند برای فرصتی دیگر.
انتخاب وزیران در کارگروهای تخصصی با رایزنی های متعدد از همان روزهای نخست پیروزی رئیس جمهور منتخب، با بهره گیری از مشاوره ها، بحث وتبادل آرا و نظرات گوناگون آغاز شده و هنوز هم ادامه دارد. ولی یکی از وزارتخانه هایی که می‌بایست برای آن وزیری از اهلش بیابند وزارت ورزش وامور جوانان است، صرف نظر از پیوندی که میان ورزش و امور جوانان پدید آمد و حرف ها و حواشی های بسیاری را هم در پی داشت، در حال حاضر و با توجه به وعده های داده شده ابتدا باید بپذیریم و باور کنیم قفل ورزش با کلید یک مدیر ورزشی گشوده می شود، سپس اینکه ورزش برای مردم ما محل بروز غم‌ها و شادی‌هاست، مردم ما با پیروزی قهرمانان ورزشی شاد می شوند و با شکست آنان غمگین. این هم بماند که برخی با یک برد و باخت تمام اصول را زیر پا ی احساسات خود می گذارند و مدیریت نتیجه گرا را مورد تشویق وتنبیه قرار می دهند.!!
جالب اینجاست که وقتی ورزشکاران ما در مسابقات مهم داخلی و یا خارجی شرکت می کنند مردم دست به دعا بر می‌دارند تا شاید کاستی های فنی و علمی در رفتار ورزشکاران و حتی مدیران ورزشی کمتر بروز کند و خدای ناخواسته کاری ضد اخلاقی دیده نشود.
در این سالها اگر از حق نگذریم برای توسعه ورزش منابع مالی خوبی جذب شد، اما دریغ که به دلیل نبود یک مدیر کار آشنای اهل ورزش و نداشتن برنامه‌ای پویا و کار ساز، هنوز هم وقتی کارشناسان دلسوز به نقد و بررسی در مناظره ها می‌نشینند، اماها و اگرها وارد میدان می شوند، چرا که بی برنامگی ها، نتیجه گرایی محض، توجیه هدف قهرمانی به هر وسیله ای ( دو پینگ ها ،بد اخلاقی ها و....)به روشنی برابر همه عیان می شود.
راستی چرا بازی جوانمردانه که پدیده ای ارزشی است در میادین ورزشی کمتر به چشم می آید؟ چرا آنچه در رسانه ها دیده و خوانده می‌شود انعکاسی از حوالی و حواشی ناپسند ورزشی است، که گاهی هم به عنوان شوخی و طنز در میان مردم رواج پیدا می کند؟ چرا ما ایرانیان «به معنی واقعی کلمه» کمتر پهلوان می بینیم و اغلب قهرمانان یا از سر بی میلی و یا نا آگاهانه برای ماندگاری در اذهان مردم و تاریخ ،پهلوان، نمی شوند؟
باید بپذیریم یکی از اصولی ترین و مهم‌ترین نیاز های جامعه ورزشی کشور ایجاد فضای اخلاقی، توسعه و حمایت از منش پهلوانی و رفتار جوانمردی است. روشی که موجب ظهور فتوت در جمع اهالی ورزش خواهد شد.
این باور که رشد و حمایت از بازی جوانمردانه یک ضرورت است نه تنها برکسی پوشیده نیست بلکه در جهان جایگاهی خاص دارد، مهم‌تر آنکه این شیوه در فرهنگ و تمدن این سرزمین ریشه هایی عمیق به اندازه تمام تاریخ ایران دارد و پهلوانان نام آوران دیار همیشه در یادها مانده اند و خواهند ماند.
و اما بعد، به غیر از تمامی شاخصه هایی که برای انتخاب وزیر ورزش و امور جوانان استحصال شده است از گروه مشاوران انتظار می رود اول به رسم بازی جوانمردانه در انتخاب خود ذقت بیشتری کنند وسپس به سنت پسندیده اهالی ورزش، یک نکته از این معنی را در گزینش این مدیریشکسوت ورزشی هم دریابند و با تمام احترامی که به سایر دوستان وکاندیداهای این پست دارند فرد اهلی را برگزینند که از نزدیک با مبانی، آداب، فرهنگ ایرانیان منش پهلوانی و اخلاق و راد مردی مردان فتوت پیشه آگاه باشد. چرا که در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، مدیریت تربیت قهرمان بی اخلاق نه تنها باعث افتخار این ملت بزرگ نیست بلکه موجب سر افکندگی و کوتاه تر شدن عمر قهرمانی هم هست .
اما ترویج و توسعه اخلاق پهلوانی و پرورش قهرمانان پهلوان صفت نه تنها یک نیاز برای ورزش کشور است بلکه ضرورتی انکار ناپذیر است تا بر اساس آن رفته رقته پهلوان بودن و به آداب فتوت ماندن، ایرانیان برای مردم و جهانیان بیشتر جلوه پیدا کند.
این نگاه و رویکرد حکمی و معرفتی به دور از جنبه های شعاری بلکه در عمل برای ساختمان اعتدال و گفتمان تدبیر، اساسی ترین و امید بخش ترین اجزا ومصالح آن خواهد بود .
امید که مدیر کلان نگر آتی ورزش کشور با تجاربی که در این حوزه دارد با مقبولیت ، مشروعیت و اهلیت ورزشی که خواهد داشت و برای ترسیم آینده ای درخشان و ترمیم کاستی های گذشته، در توسعه، تامین و تبیین نیازهای مادی و معنوی حوزه ورزش و امور جوانان توشه ای از اندوخته های خود را به همراه بیاورد و موفق گردد.
آرزوی جامعه ورزش و سایرین نیز این است که وزیر دارای سابقه ورزشی به یاری دوستان کار آشنای ورزشی بتواند در یک بازی جوانمردانه و خردمندانه، تهدیدها را تبدیل به فرصت ها کند. بدون تردید یکی از کلیدهای پهلوان پروری او برنامه های علمی و کارآمدی است که موجبات شادی واقعی مردم قهرمان دوست و پهلوان خواه را نیز به دنبال خواهد داشت تا مردم ما نه تنها در پیروزی های ورزشی پرچم کشورشان بر افراشته تر گردد بلکه رفتار و منش پهلوانی از قول به عمل راه پیدا کند و از ورزش به سایر امور کشور نیز سرایت کند و در همه جا فراگیر و ماندنی شود و به جای شادی های زود گذر، شکوفایی عزت، سربلندی و غرور ملی بیش از پیش به وجود آید.
اول و آخر مردان که چون پهلوانان وفای به عهد می کنند ختم به خیر باد ... چنین باد ...
محمدرضا طالقانی
سرپرست فدراسیون کشتی پهلوانی و ورزش زورخانه ای
