به گزارش مشرق، شبکه ايران نوشت: حتي اگر «ال گور» را نشناسيد، اسم اين سياستمدار کهنه کار آمريکايي به گوشتان خورده است. «آلبرت آرنولد گور جونيور» که بين سال‌هاي 1993 تا 2001 به عنوان معاون رئيس جمهور ايالات متحده آمريکا در دوره رياست جمهوري بيل کلينتون خدمت کرده و در انتخابات رياست جمهوري سال 2000 هم از سوي حزب دموکرات آمريکا نامزد بود ولي انتخابات را به جورج بوش باخت، علاوه بر فعاليت‌هاي سياسي‌اش به خاطر حضور جسته و گريخته در يک سري آثار سينمايي مستند هم در ميان سينماگران شهرت دارد.
ماجرا از اين قرار است که يک متخصص ماساژ درماني به نام «مولي هاگِرتي» به تازگي افشا کرده است که ال گور در سال 2006 او را مورد آزار و اذيت جنسي قرار داده است. اين ادعا باعث شده پرونده اي حقوقي درباره اين اعلام جرم تشکيل شود و کارشناسان حقوقي تحقيقات خود را براي يافتن صحت و سقم ماجرا آغاز کنند. جالب اينجا است تنها مدتي کوتاه پس از انجام تحقيقات، مشخص شده که هاگرتي دروغ مي گويد و اتهام منتسب شده به ال گور از اساس نادرست است!
اين نتيجه آن قدرها هم عجيب نبوده چون همزمان با رسانه اي شدن خبر رفتار غيراخلاقي ال گور، بودند بسياري از روزنامه نگاران که تبرئه شدن ال گور در اين ماجرا را حتمي دانستند؛ اين دسته از روزنامه نگاران اعتقاد داشتند ال گور آن قدر لابي دارد که بتواند نتيجه اين پرونده را به نفع خود تغيير دهد ولي واقعيت قضيه آن است که حتما جرمي ولو کوچک رخ داده که يک زن آبروي خود را به حراج گذاشته و از اتفاقي که در مقطعي از زندگي برايش رخ داده پرده برمي دارد وگرنه کدام آدم عاقلي است که بيايد حيثيت دروني و بيروني خود را زير سوال ببرد براي هيچ و پوچ!
ايالات متحده آمريکا آن طور که سردمدارانش مي گويند کشور آزادي است و شهروندانش مي توانند هر نوع عملي را که دوست دارند انجام دهند؛ يعني مثلا به مانند آنچه بارها ديده ايم يک قاتل رواني مي تواند به ناگاه تعدادي از دانش آموزان يک مدرسه را گروگان گرفته صرفا به خاطر اينکه به لحاظ روحي کمبودهايش را جبران کند. در اين شرايط از کسي مثل ال گور هم نمي توان انتظار داشت که کاملا مبادي آداب بوده و خودِ دروني اش را عيان نکند اما مساله اينجا است که ال گور نه يک شهروند معمولي بلکه سياستمداري است که قرار است الگويي باشد براي جامعه پيراموني اش، سياستمداري که مي خواهد با ايده ها و سخنان خود راهکاري بجويد براي حل معضلات بيشمار کشورش! سوال اينجا است آيا کسي که خود به لحاظ اخلاقي مشکلات بسياري دارد قادر است مشکلات ديگران را برطرف کند، مطمئنا خير! تازه اين در شرايطي است که بسياري از دردسرهاي برآمده از آدمهايي مثل ال گور با حق السکوت دادن‌ها در نطفه خفه مي شود و کمتر پيدا مي شوند کساني مثل مولي هاگرتي که جرات کنند پرده از واقعيات بردارند.