به گزارش مشرق، فردا نوشت: اسفنديار رحيم مشايي روز گذشته در همايش مشاوران جوان آموزش و پرورش به مساله هسته‌اي کشورمان هم ورود کرد و سخناني به زبان آورد که در صورت صحت قابل تامل است.او در بخشي از سخنانش درباره خواسته هاي غرب از ايران گفت: «... بعدها حتي به پايين آوردن سرعت فعاليت‌ها نيز قانع شدند و حتي بعدها عنوان کردند که در ظاهر عنوان کنيم که فعاليت‌هاي خود را متوقف کرده‌ايم ولي پنهاني آن را ادامه دهيم ، چرا؟ چون مي خواستند نشان دهد که اجماع قدرت جهاني ايران را مجبور به عقب نشيني کرده است.»
رئيس دفتر رئيس جمهور افزود: حتي غربي‌ها راضي بودند که ما فقط براي دو ماه فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را متوقف کنيم . البته در اينجا بايد بگويم که عده‌اي در داخل موافق فعاليت پنهاني هسته‌اي بودند که مطرح کردن اسامي آنها در حال حاضر به جا نيست و دکتر احمدي‌نژاد بعدها اسامي آنها را افشا مي‌کند.
وي با تاکيد بر اينکه توقف فعاليت هسته‌اي يا پنهاني کردن آن موجب بهره برداري‌هاي سياسي و رسانه‌اي غرب مي‌شد گفت: آنها قصد داشتند به اين شکل آبرو و عزت ملت ايران را از بين ببرند و بعد از مدتي در رسانه‌هاي خود عنوان کنند که ايراني‌ها به ما دروغ گفتند و فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را پنهاني ادامه مي‌دهند.
وي همچنين به سخنان رئيس جمهور در دهه فجر سال گذشته از مرکز ليزر اشاره کرد و گفت: يکي از نکاتي که دکتر احمدي‌نژاد در بازديد از اين مرکز در سال گذشته عنوان کردند امکان غني‌سازي 100 درصد بود که به معناي ساخت بمب اتمي است اما جالب اينکه حتي يک رسانه خارجي در اين باره جنجال و سر و صدا نکرد و اين نشان مي‌دهد که آنها نگران بمب اتمي نيستند و اصلاً دکتر احمدي‌نژاد براي تست کردن آنها اين جمله را گفته بود تا ببيند آنها چه مقدار نگران توليد بمب از سوي ايران هستند.آنها نگران اعمال مديريت از سوي جمهوري اسلامي ايران هستند و به هر شکلي که شده مي‌خواهند ما را تسليم خود کنند.
سخنان رحيم مشايي در حالي است که رئيس جمهور سه سال پيش در 18 مهر 1386 در مراسم افطار دانشجويان نخبه و تشکل هاي دانشجويي، در مورد پرونده هسته اي گفته بود: کساني بودند و هستند که به طور منظم اطلاعات هسته اي کشورمان را به دشمن مي دادند و ما مستندات فعاليت هاي آنها را داريم . آنها دشمن را تحريک مي کردند و به آنها مي گفتند چرا در صدور قطعنامه هسته اي تاخير مي کنيد، زودتر قطعنامه بدهيد. بعد که غربي ها قطعنامه مي دادند، اينها به دشمن مي گفتند چرا قطعنامه ضعيف بود، فشار را زياد کنيد تا تسليم شوند. اين افراد اطلاعات بحث هاي دروني مسئولان در مورد پرونده هسته اي را به غربي ها مي دادند که مثلا فلاني با فلاني در موضوعي اختلاف دارند.
دستگاه اطلاعاتي ما که در صدد برآمد با اين ها برخورد کند، تاکنون فشارهاي زيادي را متحمل شده است و البته آنها فشارشان را ادامه مي دهند، اما ما ايستاده ايم و اگر لازم باشد موضوع را جار مي زنيم و لازم باشد شهر به شهر، کوچه به کوچه مي رويم و در مورد اين ها با مردم سخن مي گوييم. اگر اين ها بخواهند به کار خودشان ادامه دهند و به دستگاه قضايي و اطلاعاتي فشار بياورند، اسم آنها و مستندات و مدارک جاسوسي آنها را منتشر مي کنيم. چرا وزارت اطلاعات مستندات اين ها را منتشر نمي کند؟
اينکه بعد از گذشت سه سال از اظهارات رئيس جمهور، رئيس دفتر او از وجود جريانات داخلي سخن مي‌گويد که بر خلاف مواضع رسمي نظام بر فعاليت هاي پنهاني هسته‌اي اصرار دارند، جاي تامل دارد. کدام جريان هاي سياسي تاثير گذار در روند تصميم گيري هاي هسته اي وجود دارند که مواضعي بر خلاف مواضع نظام را دنبال مي کنند؟ اين سوالي است که رئيس دفتر رئيس‌جمهور بايد به آن پاسخ بدهد.
هر چند رحيم مشايي وعده افشاي اسامي اين افراد از سوي رئيس جمهور را داده، ولي با توجه به سابقه وعده هاي قبلي رئيس جمهور مبني بر افشاگري و اعلام اسامي مفسدان و ... نبايد چندان دلخوش به تحقق وعده رئيس دفتر رئيس جمهور بود.
با وجود چنين ادعايي از طرف رحيم مشايي، رسانه ها چندان توجهي به سخنان وي نکرده و حتي روزنامه ايران که بخش هايي از سخنان او را منتشر کرده، درباره ادعاي هسته اي او سکوت کرده است.
اين روزها رئيس‌دفتر رئيس‌جمهور که علي‌القاعده وظيفه‌اي جز هماهنگي امور دفتر رئيس‌جمهور و پيگيري دستورات و نامه‌هاي وي را ندارد، تقريبا هر روز در حال سخنراني و حضور در مراسم‌ها و همايش‌هاي مختلف است.
براستي شأن يک «مسئول دفتر» در ساختار جمهور اسلامي ايران تا کجا است؟ آيا مشايي با وجود فعاليت‌هاي چشمگير خود در عرصه‌هاي مختلف فرهنگي، اقتصادي و سياسي توان مديريت امور پيچيده و سنگين دفتر رئيس‌جمهور اسلامي ايران را دارد؟
