به گزارش مشرق، متحیرم از فهم کسانی که با ما سخن از «سوپر دو قطبی فتنه و انحراف» میرانند. ما «جنگ زرگری» شنیده بودیم، «سوپر دو قطبی تزویرگری» ندیده بودیم!! ما یک فتنه و یک انحراف نداریم. یک «فتنه و انحراف» داریم. انحراف به همان حرفی ختم میشود که فتنه با آن شروع میشود. انحراف… فتنه… «انحرافتنه»! اگر فتنه، انحراف از حق است، انحراف نیز، فتنه انداختن در جبهه حق است. آبشخور فتنه و انحراف، یکی است. منیتهای شیطانی است. «منم منم» و «بگم بگم» ریشه در نفوس اماره دارند.
صلاحیت بعضیها برای آدم بودن رد است، وای به حال صلاحیتشان برای جلوس بر صندلی ریاست بر قوه مجریه. با عمل به «مر قانون» هم فتنه رد میشود، هم انحراف.
حقا که عجب بساطی پهن کرده شیطان! شیطان عزم کرده با کمک اعوان و انصارش مچ امید ما را بخواباند.
مچ حماسهسازی ما را بخواباند.
مچ غرور ما را بخواباند.
مچ وحدت ما را بخواباند.
شیطان عزم کرده انرژی منفی تزریق کند به بچههای انقلاب.
شیطان است دیگر!
قسم خورده، هم مچ آدم را بخواباند، هم مچ آدمیت را، هم مچ بصیرت را، هم مچ انقلاب اسلامی را.
شیطان که برای انحراف و فتنه نقشه نمیکشد! ابلیسکها آنقدر نفس مساعدی دارند که شیطان نزده، اینها میرقصند! و علامت پیروزی نشان میدهند! فتنه و انحراف حتی چشمک شیطان را هم نمیخواهند! رام شیطاناند. آرام شیطاناند. شعبه شیطاناند. شعبده شیطاناند.
بیبیسی، الکی از آمدن کسی ذوق نمیکند! انقلاب اسلامی اما همان انسان خداباور و عارفی است که شیطان برای به دام انداختنش با بزرگترین غل و زنجیر خود آمده. غل تفرقه، زنجیر تنش و دعوا و ناکارآمدی. این البته ناشی از ضعف انقلاب نیست؛ قوت انقلاب را نشان میدهد.
شیطان با فتنه و انحراف، انقلاب اسلامی با خدا، البته که مکر خدا بالاتر است. مکر خدا، یعنی فکر خدا، یعنی همین حلول ماه رجب. قسم به «این الرجبیون»، خدا دارد حرف میزند با بچههای انقلاب… «اگر شیطان به جنگ شما آمده، من خداوند، دستهایم را به سوی شما دراز کردهام… از رجب بهتر، چه ماهی؟… بگیرید!»
در مصاف با ابلیس، چه به موقع خود را نشان دادی خدا! کور بودیم، نمیدیدیمت! کر بودیم، نمیشنیدیمت! باید خودت کاری میکردی! باید خودی نشان میدادی! انقلاب ما از محراب تو شروع شد…
شیطان، انقلاب ما را میزند که خدا را بزند! اگر شیطان، شیطان است، خدا هم خداست! اگر شیطان به میدان آمده، به خط زدن خدا دیدنیتر است. خرمشهر، خیلی از محورها لو رفته بود اما فرمانده خدا بود. آمد و آزادش کرد. ضعف از ما نیست که حرف از خدا میزنیم؛ بیچاره کسانیاند که پناه به شیطان میبرند! ما مچ هیچ شیطانی را نتوانستهایم بخوابانیم الا از کانال دعا و تضرع و راز و نیاز با خدا. نقطه قوت ما اصلا در همین ناحیه است. «ناحیه مقدسه اشک»، «جامعه کبیره خشوع».
در کوران هم آغوشی فتنه و انحراف، و هماندیشی شیطان با دشمن، نه عجب که ماه زیبای رجب به دادمان رسیده. صورتهای بارانی، بیشتر مستعد بصیرتاند. شانههای لرزان، نشانههای بصیرتاند. اگر بعضیها پنهانی با شیطان میبندند، ما اما بیمی نداریم از این حرفها. ما آشکار و هویدا میگوییم که با خدا بستهایم. ما افتخار میکنیم که انقلاب اسلامی، سنت فراموش شده اعتکاف را احیا کرد. اعتکاف، ائتلاف با خداست.
فتنه و انحراف، سلیقه سیاسی بیبیسیاند! استغفرالله که ما نامزدهای انتخابات جمهوری اسلامی را «شیطان» بخوانیم! هنوز شورای نگهبان، نامزدی را تایید نکرده، امر بر بعضیها مشتبه نشود که نامزد انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامیاند! شورای نگهبان یک «مر قانون» دارد و بس.
کسانی که ریگ فتنه و انحراف در کفششان است، تا ما سخن از «مر قانون» میرانیم، ناگهان دوستدار «آقا» میشوند! «ریگ فتنهایها» سخن از «مصلحت» میگویند و «ریگ انحرافیها» حرف از «حکم حکومتی» میزنند! سلمنا! ما هم حکم حکومتی را قبول داریم، هم مصلحت را. بالاترین حکم حکومتی، نیز والاترین مصلحت، «عمل به مر قانون» است.
«مر قانون» نه فتنه را تاب میآورد، نه انحراف را. این «مر قارون بیبیسی» است که هر ۲ را با هم تصدیق میکند! بعضیها نیامدهاند که نامزد انتخابات ریاستجمهوری شوند؛ آمدهاند به نیابت از بیبیسی، بلکه شیاطین بر جمهور، ریاست کنند.
آزادی در جمهوری اسلامی اگر آنقدر موسع و گل و گشاد است که حتی فتنهگران و منحرفان را وسوسه به ثبتنام میکند، آن اندازه نیز حرمت دارد که شورای نگهبان، صلاحیتشان را رد کند. این مهم، بیش از آنکه حق شورای نگهبان باشد، وظیفه این شوراست.
در آستانه هر انتخاباتی، رهبر انقلاب، مثل امام راحل، به جای معرفی مصداق، از «شاخصهها» سخن میگویند. شاخصهها و ملاکهای «آقا» مال امروز و دیروز نیست، به قد انقلاب قدمت دارد. مردمی بودن، سادهزیست بودن، انقلابی بودن، محکم بودن، قانونمداری، دشمن ستیزی، مقاومت و… همه و همه مداقههای عمیق و قدیمی علمدار انقلاب است.
بعله! انقلاب اسلامی اصلا آمده برای دعوا اما دعوا با شیاطین، نه دعوا با خودش!! ما اتفاقا برای برد فزونتر در جنگ با دشمن، چارهای نداریم الا اینکه از دنده خدا و خدمت به خلق خدا بلند شویم. به خود مشغول شدن ما، شیطان را به همه ما مشغول، بلکه مسلط میکند. حرف حسابم این است؛ مهمترین سم آرمانگرایی و انقلابی بودن، کاریکاتور کشیدن از آرمانگرایی و انقلابی بودن است!
در مصاف ما با شیطان و دشمن و ایادیاش، خدا دارد با «ایامالله رجب» با ما سخن میگوید. خدا ما را تنها نگذاشته! دست خدا همچنان هوای ما را دارد! دست خدا بر سر ماست…
* نویسنده: حسین قدیانی
صلاحیت بعضیها برای آدم بودن رد است، وای به حال صلاحیتشان برای جلوس بر صندلی ریاست بر قوه مجریه. با عمل به «مر قانون» هم فتنه رد میشود، هم انحراف.
حقا که عجب بساطی پهن کرده شیطان! شیطان عزم کرده با کمک اعوان و انصارش مچ امید ما را بخواباند.
مچ حماسهسازی ما را بخواباند.
مچ غرور ما را بخواباند.
مچ وحدت ما را بخواباند.
شیطان عزم کرده انرژی منفی تزریق کند به بچههای انقلاب.
شیطان است دیگر!
قسم خورده، هم مچ آدم را بخواباند، هم مچ آدمیت را، هم مچ بصیرت را، هم مچ انقلاب اسلامی را.
شیطان که برای انحراف و فتنه نقشه نمیکشد! ابلیسکها آنقدر نفس مساعدی دارند که شیطان نزده، اینها میرقصند! و علامت پیروزی نشان میدهند! فتنه و انحراف حتی چشمک شیطان را هم نمیخواهند! رام شیطاناند. آرام شیطاناند. شعبه شیطاناند. شعبده شیطاناند.
بیبیسی، الکی از آمدن کسی ذوق نمیکند! انقلاب اسلامی اما همان انسان خداباور و عارفی است که شیطان برای به دام انداختنش با بزرگترین غل و زنجیر خود آمده. غل تفرقه، زنجیر تنش و دعوا و ناکارآمدی. این البته ناشی از ضعف انقلاب نیست؛ قوت انقلاب را نشان میدهد.
شیطان با فتنه و انحراف، انقلاب اسلامی با خدا، البته که مکر خدا بالاتر است. مکر خدا، یعنی فکر خدا، یعنی همین حلول ماه رجب. قسم به «این الرجبیون»، خدا دارد حرف میزند با بچههای انقلاب… «اگر شیطان به جنگ شما آمده، من خداوند، دستهایم را به سوی شما دراز کردهام… از رجب بهتر، چه ماهی؟… بگیرید!»
در مصاف با ابلیس، چه به موقع خود را نشان دادی خدا! کور بودیم، نمیدیدیمت! کر بودیم، نمیشنیدیمت! باید خودت کاری میکردی! باید خودی نشان میدادی! انقلاب ما از محراب تو شروع شد…
شیطان، انقلاب ما را میزند که خدا را بزند! اگر شیطان، شیطان است، خدا هم خداست! اگر شیطان به میدان آمده، به خط زدن خدا دیدنیتر است. خرمشهر، خیلی از محورها لو رفته بود اما فرمانده خدا بود. آمد و آزادش کرد. ضعف از ما نیست که حرف از خدا میزنیم؛ بیچاره کسانیاند که پناه به شیطان میبرند! ما مچ هیچ شیطانی را نتوانستهایم بخوابانیم الا از کانال دعا و تضرع و راز و نیاز با خدا. نقطه قوت ما اصلا در همین ناحیه است. «ناحیه مقدسه اشک»، «جامعه کبیره خشوع».
در کوران هم آغوشی فتنه و انحراف، و هماندیشی شیطان با دشمن، نه عجب که ماه زیبای رجب به دادمان رسیده. صورتهای بارانی، بیشتر مستعد بصیرتاند. شانههای لرزان، نشانههای بصیرتاند. اگر بعضیها پنهانی با شیطان میبندند، ما اما بیمی نداریم از این حرفها. ما آشکار و هویدا میگوییم که با خدا بستهایم. ما افتخار میکنیم که انقلاب اسلامی، سنت فراموش شده اعتکاف را احیا کرد. اعتکاف، ائتلاف با خداست.
نه فتنه و نه انحراف، هیچکدام سلیقه سیاسی انقلاب نیستند
نه فتنه و نه انحراف، هیچکدام سلیقه سیاسی انقلاب نیستند و قطعا شامل «همه سلایق سیاسی» نمیشوند. فتنه و انحراف، سلیقه سیاسی بیبیسیاند! استغفرالله که ما نامزدهای انتخابات جمهوری اسلامی را «شیطان» بخوانیم! هنوز شورای نگهبان، نامزدی را تایید نکرده، امر بر بعضیها مشتبه نشود که نامزد انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامیاند! شورای نگهبان یک «مر قانون» دارد و بس.
کسانی که ریگ فتنه و انحراف در کفششان است، تا ما سخن از «مر قانون» میرانیم، ناگهان دوستدار «آقا» میشوند! «ریگ فتنهایها» سخن از «مصلحت» میگویند و «ریگ انحرافیها» حرف از «حکم حکومتی» میزنند! سلمنا! ما هم حکم حکومتی را قبول داریم، هم مصلحت را. بالاترین حکم حکومتی، نیز والاترین مصلحت، «عمل به مر قانون» است.
«مر قانون» نه فتنه را تاب میآورد، نه انحراف را. این «مر قارون بیبیسی» است که هر ۲ را با هم تصدیق میکند! بعضیها نیامدهاند که نامزد انتخابات ریاستجمهوری شوند؛ آمدهاند به نیابت از بیبیسی، بلکه شیاطین بر جمهور، ریاست کنند.
آزادی در جمهوری اسلامی اگر آنقدر موسع و گل و گشاد است که حتی فتنهگران و منحرفان را وسوسه به ثبتنام میکند، آن اندازه نیز حرمت دارد که شورای نگهبان، صلاحیتشان را رد کند. این مهم، بیش از آنکه حق شورای نگهبان باشد، وظیفه این شوراست.
در آستانه هر انتخاباتی، رهبر انقلاب، مثل امام راحل، به جای معرفی مصداق، از «شاخصهها» سخن میگویند. شاخصهها و ملاکهای «آقا» مال امروز و دیروز نیست، به قد انقلاب قدمت دارد. مردمی بودن، سادهزیست بودن، انقلابی بودن، محکم بودن، قانونمداری، دشمن ستیزی، مقاومت و… همه و همه مداقههای عمیق و قدیمی علمدار انقلاب است.
بعله! انقلاب اسلامی اصلا آمده برای دعوا اما دعوا با شیاطین، نه دعوا با خودش!! ما اتفاقا برای برد فزونتر در جنگ با دشمن، چارهای نداریم الا اینکه از دنده خدا و خدمت به خلق خدا بلند شویم. به خود مشغول شدن ما، شیطان را به همه ما مشغول، بلکه مسلط میکند. حرف حسابم این است؛ مهمترین سم آرمانگرایی و انقلابی بودن، کاریکاتور کشیدن از آرمانگرایی و انقلابی بودن است!
در مصاف ما با شیطان و دشمن و ایادیاش، خدا دارد با «ایامالله رجب» با ما سخن میگوید. خدا ما را تنها نگذاشته! دست خدا همچنان هوای ما را دارد! دست خدا بر سر ماست…
* نویسنده: حسین قدیانی