به گزارش مشرق، سيد محمد خاتمي اخيرا به بهانه درگذشت احمد صدر سيدجوادي وزير كشور دولت موقت كه بارها اقدام به هتاكي عليه جمهوري اسلامي كرده بود، به عنوان بزرگمرد ايران و آزادگي و شجاعت ياد كرده و ضمنا با تجليل از بازرگان نوشته بود «[او] پس از پيروزي انقلاب در كنار شخصيت والاقدر حضرت آقاي مهندس بازرگان در خدمت به جمهوري اسلامي و پاسداشت حق و حرمت بود.»


اين در حالي است كه خاتمي در سال 1360 و در پي موضع گيري هاي مهندس بازرگان به نفع سازمان منافقين -با ادعاي خشونت و بي رحمي حاكميت- مقاله اعتراضي تندي منتشر كرده بود. به گزارش خبر آن لاين و به نقل از كتاب «سازمان مجاهدين خلق»، خاتمي در آن مقاله كه در روزنامه كيهان و به هنگام سرپرستي اين روزنامه نوشته، تاكيد مي كند «درنظر جناب بازرگان، حكومتي متهم به خشونت و بي رحمي مي شود كه تنها طي 4 ماه در اثر قهرماني هاي جوانان جانباز، رئيس ديوانعالي كشور، رئيس جمهور، نخست وزير، ده ها جوان ايثارگر و پرشور از پاسداران و بسيجيان و صدها مرد و زن و كودك معصوم به خاك و خون كشيده مي شوند باز هم آن كه ظلم نموده مظلوم مي شود و مورد دفاع قرار مي گيرد نه مظلوم ترين حكومت عالم كه ]سازمان[ تلاشگران در راه براندازي آن است.»

خاتمي همچنين نوشته بود: «... براي درك درست مطلب بايد به ميان محرومان و نمايندگان آنان رفت تا شور و شوقشان را نسبت به اسلام و اميدي كه به رهبري امام دارند، دريافت... لحن تعبيرات آقاي بازرگان را اندكي تغيير دهيد، خواهيد ديد كه تفاوت چنداني ميان سخنان ايشان و بسياري از مقالات و گزارش هايي كه در راديوهاي ضد انقلاب و رسانه هاي گروهي امپرياليستي مي آيد، وجود ندارد... آقاي بازرگان از اينكه حتي در مجلس نمايندگان، آزادي عقيده و بيان وجود ندارد، سخت ابراز ناراحتي مي كند و راست هم هست. ديگر گروهك هاي ملحد و منحرف و محارب نمي توانند آزادانه عليه نظام جمهوري اسلامي به لجن پراكني بپردازند و زمينه براندازي را فراهم آورند. ديگر نمي شود آزادانه به نهادهاي انقلابي كه بر ريشه خون هزاران شهيد ايستاده اند تاخت و تاز نمود و ديگر آزادانه نمي توان اذهان مردم را مشوب نمود و آزادانه از اعدام رذل ترين سرسپردگان رژيم شاه چون هويدا برآشفت. ديگر نمي شود در جمهوري اسلامي مكتب و مكتبي را به باد تمسخر گرفت و بالاخره نمي توان آزادانه جرياناتي كه به جنگ مسلحانه دست زده و روياروي مردمي ترين رژيم عالم ايستاده اند، تقويت روحي و سياسي نمود.

مرجع/ کیهان