به گزارش مشرق به نقل از مهر، "ان تی وی" آلمان در تحلیلی به قلم "منفرد بلسکینگ" نوشت: ده سال بعد از حمله نظامی آمریکا به افغانستان همچنان هرج و مرج در این کشور حاکم است. یک سال قبل از بازگشت نیروهای نظامی ناتو از این کشور ترس و نگرانی ها درباره به قدرت رسیدن مجدد طالبان در این کشور افزایش پیدا کرده است. آینده این کشور در دستان جنگ سالاران قرار گرفته است.

نویسنده در ادامه نوشت: نتیجه ده سال جنگ در افغانستان فاجعه بار است. حمله به این کشور همچنان یک تصمیم غلط بوده و خواهد بود. با برگشت نیروهای نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی( ناتو) به رهبری آمریکا از افغانستان که در آینده ای نزدیک شکیل می گیرد هرج و مرج در این کشور بیش از این شدت خواهد یافت. در این راستا "حامد کرزای"، رئیس جمهوری افغانستان اخیرا انتقادهای خود را به عملیات نظامی غربی در کشورش افزایش داده است.

"نفرد بلسکینگ" در بخش دیگری از این مطلب حامد کرزای را مانند یکی از سلفهایش محمد نجیب الله که ابزاری در دستان کرملین بود، عروسک خیمه شب بازی در دستان قدرت اجرایی آمریکا ارزیابی کرد.

۲۷ سپتامبر سال ۱۹۹۶ طالبان، كه در مدارس مذهبی آوارگان افغانستان در پاكستان آموزش دیده بودند و تا این زمان بر بیشتر نواحی افغانستان مسلط شده بودند پس از محاصره، شهر كابل را كه از طرف دولت افغانستان (برهان الدین ربانی) تخلیه شده بود، تصرف كردند و دكتر نجیب الله رئیس دولت کمونیستی سابق این كشور را كه از سال ۱۹۹۲ به صورت پناهنده در دفتر سازمان ملل در كابل به سر می برد دستگیر كردند و پس از شكنجه فراوان و سوزاندن لبهایش با آتش سیگار تیرباران كردند و جسدش را مقابل ساختمان مقر رییس جمهوری افغانستان به دار كشیدند و دو روز بر بالای دار نگهداشتند.

نجیب الله تا آخرین لحظات زندگی اش به اربابان خود در مسکو وفادار مانده بود. اما کرزای نمی خواهد این خطای نجیب الله را تکرار کند. هر چقدر زمان برگشت نیروهای خارجی از افغانستان نزدیکتر می شود حملات و انتقادات کرزای به غربی ها نیز شدیدتر می شود.

"حامد کرزای"،  بدون شک تصویر سلف کشته شده خود در کابل توسط تروریستهای طالبان جلوی چشمانش است.وی از ترس قدرت گرفتن مجدد طالبان، مذاکرت با مخالفان خود را در پیش گرفته است. البته این مذاکرات در دوحه قطر که یکی از مهمترین حامیان طالبان و القاعده در سوریه است انجام می‎گیرد. تاکنون موفقیتی در این زمینه بدست نیانده است و به ندرت پیشرفتهایی در این راستا در دوحه قابل انتظار است.

طالبان به ندرت تن به این مذاکرات خواهند داد و تلاش می کنند بعد از برگشت نظامیان ناتو از افغانستان تمام قدرت را در دست گیرند.