به گزارش مشرق، مسعود ولدبيگي در گفتگو با پايگاه اطلاع رساني تبيان با بيان اينکه هر کدام از شخصيتهاي سريال مختارنامه پس از چند بار گريم، به گريم نهايي رسيده اند، خاطرنشان کرد: شيوه کار ما به اين شکل بود که وقتي سناريو را مطالعه کرديم، در جلسه اي با حضور کارگردان شرکت کرده و نقطه نظرات او را دريافت کرديم. سپس طرح گريم زديم و طرحها را به صورت تست پياده کرديم. در اين مسير گاه اتفاق افتاده که بازيگري را بيش از 10 بار تست زديم اما به آنچه مي خواستيم، نرسيديم. طراح گريم سريال مختارنامه در باره لزوم حفظ راکوردهاي بازيگران اين سريال، اظهار کرد: تمام کارهايي که روي صورت بازيگر انجام شده به شکل کارتکس ضبط مي شد و در نهايت از هر بازيگر يک پرونده کامل داشتيم. در پروژه هايي مانند مختارنامه، گاه ممکن است بازيگر برود و پس از 6 ماه بازگردد که با استفاده از همان عکسها و بيوگرافي که در پرونده اش
موجود است، مجدداً او را گريم
مي کنيم. ولدبيگي در عين حال گفت: با بعضي از بازيگران از همان ابتدا شرط مي شد که نبايد به چهره شان دست بزنند. اگر نيازي به اصلاح و کوتاه کردن ريش يا مو باشد هم بايد به ما مراجعه مي کردند تا فرم اصلي دست نخورد.
مسعود ولدبيگي در پاسخ به اين پرسش که آيا براي طراحي گريم هاي سريال مختارنامه از اسناد و مدارک خاصي بهره جسته يا گريم‌ها تخيلي بوده اند، يادآور شد: ما براي اين کار الگويي نداشتيم، روايتهاي اين دوران سينه به سينه و نسل به نسل انتقال يافته و ما عکسي در دست نداشتيم که ملاک کار قرار دهيم. در چنين مواردي ذهن است که کار مي کند و طراح گريم پس از مشاوره با کارگردان، طرح خود را پياده مي کند. وي ادامه داد: براي طراحي گريم ها در سريال مختارنامه، بازيگران را به دو دسته اشقيا و اوليا تقسيم بندي کرديم و سعي کرديم اين تقسيم بندي در گريم ها
نيز لحاظ شود. در چنين شرايطي بيننده به مجردي که به شخصيت اشقيا يا اوليا برخورد مي کند، به سرعت متوجه اين موضوع مي شود. مسعود ولدبيگي در عين حال بر تفاوت گريم ها
در سريال مختارنامه تأکيد کرد و گفت: براي اينکه شخصيتها همگي شبيه به هم نشوند، در طراحي اوليه تلاش شد که چهره‌ها يکسان نباشند و در نتيجه تفاوتهايي بين چهره‌ها ديده
مي شود. معمولاً در گذشته در پروژه هايي
مانند مختارنامه، ظاهراً افراد يکنواخت بودند، اما من تلاش کردم بيننده را با چهره هايي مشابه خسته نکنم و او را با چهره هايي رو به رو کنم که برايش تازگي داشته باشد و اين اتفاق در عين حالي رخ داده که ريشه
چهره پردازي همه شخصيتهاي منفي يکي است و شخصيتهاي مثبت نيز داراي وجوه اشتراکي هستند.
طراح چهره پردازي سريال مختارنامه درباره ترفندهايي که وي براي پرهيز از تداعي کردن نقش قبلي بازيگر به کار گرفته است اظهار کرد: بايد از عملکرد و گذشته بازيگر آگاه باشيم و ترفندهايي را در گريم به کار بگيريم که نقش قبلي وي را تداعي نکند. ما تمام تلاشمان را کرديم که المانهاي قبلي را در طراحي گريم بازيگران مختارنامه کنار بگذاريم. گاه اتفاق مي افتاد که 10 بار بازيگر را تست مي زديم تا به آنچه مي خواهيم نزديک شويم.
مسعود ولدبيگي در باره تغييراتي که بر اثر گذشت زمان براي چهره هر بازيگر اتفاق مي افتاد و اعمال آن در گريم شخصيتهاي مختارنامه، گفت: سريال مختارنامه، 16 سال را به تصوير مي کشد که به لحاظ زماني مدت چندان طولاني اي نيست. آقاي ميرباقري تأکيد داشتند که اين 16 سال صرفاً روي چهره مختار تأثير بگذارد. اين شخصيت به دليل درگيريهايي که داشته به يکباره پير و شکسته مي شود. اما چهره اطرافيان وي در طول اين 16 سال چندان تغيير
نمي کند. وي در باره تغيير يکباره گريم شخصيتها که در برخي سريالها اتفاق مي افتد، اظهار کرد: اين اتفاق به طور
حرفه اي بستگي به خود قصه و سناريو دارد و اگر چنين اتفاقي بي هيچ پشتوانه اي رخ دهد، ضعف خود مجري است.
ولدبيگي در پايان، عمده ترين ضعفهاي حوزه چهره پردازي را به کمبود بودجه مربوط دانست و افزود: با داستاني رو به رو بوديم که در آن يک بازيگر 20 ساله بايد سي سال پيرتر مي شده است. چنين اتفاقي در گريم به متريال خاص نياز دارد که هزينه اش بالاست. در چنين شرايطي دو راه بيشتر نداريم يا اينکه تهيه کننده اين متريال را فراهم کند و يا از جيب خودمان پول آن را بدهيم و از آنجا که قيمت بالاست تهيه کننده زير بار نمي رود و از چهره پرداز مي خواهد که يک کاريش بکند. در چنين شرايطي است که حاصل کار آن طور که بايد و شايد نمي شود و ديگران هم قضاوت مي کنند که کار از طراح گريم خوبي بهره مند نبوده است.
