زیاد اهل فیلم دیدن و سینما و ... نیستم (یعنی فیلم باز !!! نیستم) نه اینکه وقت و زمانش را نداشته باشم،حوصله فیلم دیدن را ندارم. و سعی می کنم فیلم یک ساعت و نیمی را در عرض ده دقیقه ببینم و خلاص شوم !.
به هرحال اگرفیلمی از یک دوست هدیه بگیرم که توصیه کند فیلم را ببینم برای احترام به آن دوست عزیزمان ! و فرو نشاندن حس کنجکاوی ! حداقل یک نگاه اجمالی به فیلم می کنم .
اتفاقا چند روز پیش فیلمی ازیکی از دوستان به دستم رسید به نام زمانی برای دوست داشتن(ساخت1386) که از اول تا آخرش را خوب، نگاه کردم.فیلم که از یک کارگردان کمترشناخته شده است، داستان نوجوانی استثنایی است که زندگی پرفرازونشیبی را دارد.قصه فیلم به شکلی ست که زیرکانه و زیبا می تواند احساسات خوب مخاطب را برانگیزد، احساسات پاک کودکی و نوجوانی و ... .
در آخر فیلم هم ، خیالت راحت است که توانسته ای فیلمی خوب با خانواده ببینی. فیلمی که مثل برخی از فیلمها نه بیانیه سیاسی است ! و می خواهد به زور ! نگاه نویسنده و کارگردان را به تو غالب و قالب کند! و نه از آن فیلم هاست که به دنبال سیاه نمایی است و طعنه زدن به دین و ایمان مردم و تکه پراکنی به کشور و همه چیز و همه کس !!!
-غرض اگر جایی مجبور شدید فیلمی را با خانواده و دوستان ببینید این فیلم را هم در سبد فرهنگیتان ! قرار دهید.
- در کنار این تعریف و تمجید باید عرض کنم که پوشش بازیگران زن میتوانست بهتراز این باشد !
