به گزارش مشرق، رجانيوز نوشت: نخستين اعتراضات مربوط مي‌شود به پخش فيلم ايتاليايي «دو کلاهبردار و نصفي» در آستانه‌ي نيمهي شعبان که متاسفانه هنرپيشه‌ي نقش اول زن اين فيلم يک ستاره پورنوگرافي است. تاسف آورتر اين است که اين فيلم براي دومين بار در ايام نيمهي شعبان در کنداکتور پخش قرار مي‌گيرد به نحوي که اين فيلم در سال 87 نيز در روز نيمهي شعبان از سيماي جمهوري اسلامي پخش شده بود. اين اقدام نسنجيده‌ي صدا و سيما باعث شد تا سايت هايي مانند بالاترين و پارلمان نيوز از پخش چنين فيلمي از سيما به وجد بيايند. البته روشن است اين مسئله بيشتر در رسانه هايي مورد توجه قرار گرفت که گردانندگان آن بهتر در جريان احوالات چنين هنرپيشه هايي هستند.اما فيلم دومي که در برخي وبسايت‌هاي ديگر خبرساز شد، «کادوي در به در» نام داشت که پيش از اين در شبکه‌ي ويدئويي (بخوانيد سوپرمارکت‌ها) توزيع شده بود و از آن دسته فيلم‌هايي بود که اخيرا به لقب فيلم‌هاي «شانه تخم مرغي» نائل شده‌اند. فيلمي به کارگرداني يوسف تيموري با محوريت يک «در بخارپز»! که اصلا مشخص نبود چه نتيجه‌ي اخلاقي‌اي از ماجراهاي اين فيلم و دست به دست شدن اين در بخارپز قرار بوده عايد بيننده شود.
يکي از پايگاه هاي خبري صحنه هاي سخنراني عمه خانم در اين فيلم و تشويق وي با شعار "صل علي محمد؛ عمه خانوم خوش آمد" را شبيه سازي اهانت آميز و عجيب در اين فيلم با شخصيت هاي سياسي و بزرگان نظام در سي سال گذشته دانست.
به هر حال اين بار در غياب هنرپيشه هاي آنچناني غربي، هنرپيشگان و يک کارگردان وطني (اگر بتوان يوسف تيموري را کارگردان ناميد) دست به دست هم داده بودند تا فضاي معنوي عيد نيمهي شعبان ايرانيان را خراب کنند.
علاوه بر «دو کلاهبردار و نصفي» و «کادوي در به در» که واکنش برانگيز شد، فيلم‌هاي ديگري نيز در کنداکتور پخش صدا و سيما قرار گرفتند که در بهترين حالت، سنخيتي با اين ايام نداشتند. از پخش فيلم هاي سينمايي سخيف «دلداده و خواستگار محترم» که بگذريم، مي رسيم به تله فيلم‌هاي «مسافرت» و «آماده باش» که اين آخري از آغاز سال جديد در هر عيدي از سيما پخش مي‌شود.
البته در اين ميان فيلم هاي خارجي خانم دابت فاير، جي فورس، ماه، ماجراي دسپرو و ... نيز پخش شدند که حداقل از توليدات ايراني برتر و سرگرم کننده تر بودند.
اما مهمتر از همه اين حقيقت تاسف بار بود که صدا و سيما در روز نيمهي شعبان امسال -مانند دو سه سال اخير - هيچ فيلمي با موضوع مهدويت تدارک نديده بود. دست اندرکاران پخش صدا و سيما چطور توانستند کنداکتور روز مقدس نيمهي شعبان را با فيلمي راجع به «در بخارپز» پر کنند؟ يعني واقعا در چنين روزي سوژه‌ي مهمتري نبود که دستمايه‌ي ساخت يک فيلم قرار گيرد؟
از سوي ديگر، سينماي ايران نيز فعلا در حال و هواي ديگري به سر مي برد و انتظاري براي توليد آثار مهدوي و آخرالزماني از آن نمي‌رود. بعد از توليد فيلم ارزشمند «قدمگاه» توسط سيماي جمهوري اسلامي، علي رغم استقبال مناسب منتقدان و مخاطبان از اين فيلم، شاهد آن بوديم که سينما و سيماي جمهوري اسلامي، ديگر سراغ چنين حوزه‌اي نرفتند تا غيبت مفهوم مهدويت روي پرده‌ي سينماي ايران هم حسابي به چشم بيايد.
همه‌ي اين‌ها در حالي است که هاليوود سالهاست با قدرت تمام در عرصه‌ي فيلم‌هاي آخرالزماني و موعوگرايانه فعاليت مي‌کند و سالانه توليدات پرهزينه و پرشماري را با اين موضوع راهي سالن هاي سينماهاي خود و جهان مي‌کند. براي اثبات اين موضوع کافي‌است نگاهي اجمالي به فهرست توليدات شاخص آخرالزماني که فقط مربوط به سال 2010 هستند بيندازيم:
1. Legion (لژيون)
2. Percy Jackson and the Lightning Thief(پرسي جکسون و خدايان يونان)
3. The Book of Eli (کتاب الي)
4. Daybreakers
5. Clash of the Titans (نبرد تايتان‌ها)
6. The Last Airbender(آخرين ايربندر)
7. The Sorcerer's Apprentice (شاگرد جادوگر)
8. Predators (غارتگران)
شرح موضوع اين فيلم ها و نشان دادن قوت هنري اين آثار، نيازمند گزارشي جداگانه بوده اما نشانگر آنست که هاليوود با قدرت تمام در اين عرصه وارد شده است و ما نيز مسئوليم براي مقابله با اين فيلم‌ها، مهدويت را از صفحات کتاب به پرده‌ي سينما منتقل نماييم.
