صادقي نويسنده وبلاگ "4سوق" در جديدترين مطلب خود نوشت:
در کتاب تاريخ خوانديم
اصفهان پايتخت بود.
تبريز پايتخت بود.
هگمتانه پايتخت بود.
بخارا پايتخت بود.
يعني هگمتانه يا تبريز مثل تهران بوده اند!!
از معلم مي پرسم: پايتخت يعني چه؟!
شايد
پايتخت يعني «پاي تخت»!
يعني هر کجا تخت حاکم بوده همان جا مي شده پايتخت!
پس بيرجند، بشاگرد، پاوه، خوي، لالي يا روستاي ما کجاي تخت مي شوند؟!
معلم گفت: تهران پايتخت ايران است.
در تهران خانه هايي هست که دل آسمان را خراش مي دهند.
بيچاره پرنده ها!
پس آسمان آن جا حق دارد اينطور سياه و گرفته باشد.
پاي تخت جايي است که همه اخبار مال آنجاست و در بقيه ايران ملالي نيست جز دوري از پايتخت!
در تقسيم ميراث بيت المال، سند از خاک تا به لب بام از آن پايتخت نشينان است و از پشت بام تا به ثريا متعلق به بقيه مردم ايران!
جايي که وقتي درصد آلودگي هوايش بالا مي رود، کارمندانش حق دارند در خانه بنشينند؛ ولي در بوشهر يا اهواز که تمام سال هوا غبارآلود است، «حق هواي پاک» جوکي است مثل تحقير شهرستاني ها در صدا و سيما !
آن جا حتي پل ها از روي هم پل زده اند.
اگر مردم به کسي رأي بدهند که پايتختيها دوستش ندارند، حق دارند که مثل آدم هاي متمدن !سطل آشغال آتش بزنند و در حالي که پاي تخت لم داده اند آبروي نظام را با صداي بي بي سي تنظيم کنند.
يواشکي از ابراهيم مي پرسم: يعني تهران چند تا هيونداي آوانتاي سفيد دارد؟!
در تهران همه هميشه کار دارند ولي وقت ندارند.
بچه ها حتي وقتي مدرسه ندارند کلاس دارند!
فرهنگ هم براي خودش سرا دارد.
آقا اجازه: يعني اينجا که فرهنگ، سرا ندارد، فرهنگ نداريم؟!
در روستاي ما همه آفتاب سوخته اند و کسي از ترس آفتاب عينک نمي زند.
ابراهيم گفت:
عمويم ميدان انقلاب تهران کار مي کند.
پس پاي تخت، انقلاب هم دارد!!
اصلًا مگر انقلاب تخت دارد؟!
معلم گفت:
گمنام دهر گردد و ويران شود به قهر شهري که شاه عشق، در آن شهريار نيست.
نمي دانم شاه عشق، شهريار و پايتخت چه ربطي به هم دارند!
هگمتانه الآن همدان است.
همدان الآن پايتخت نيست.
تهران بعدًا چه مي شود؟!
معلم هم نمي دانست بعدًا کدام شهر پايتخت مي شود.
خدا کند پاي تخت
نزديک روستاي ما نباشد تا روستاي ما هميشه باشد!
*پاي پست نوشت:
- البته که در اينجا منظور گفتمان پايتخت نشيني است و گرنه کيست که نداند در اين اقيانوس تهران هم عروس دريايي هست هم شاه ماهي هم کوسه هم ستاره دريايي هم. . .
