به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، سه تیم از این کشورها در رقابت برای دستیابی به یکی از چند دریاچه آب شیرین مدفون در اعماق دو کیلومتری چندین تریلیون تن یخ قطب شمال، به برنامه‌ریزی و حفاری مشغول هستند.
محققان امیدوارند این پژوهش‌ها بتواند به شناسایی اشکال جدید حیات در آب‌های تیره و منجمد قطبی کمک کند که تاکنون نور خورشید را ندیده‌اند.
تیم روسی در آخرین روزهای سال 2012 یک دستاورد را معرفی کرد که طی آن اولین نمونه آب از دریاچه 15.5 هزار کیلومتری وستوک پس از میلیون‌ها سال به بیرون کشیده شد. اما این نمونه آلوده به نفت سفید بود که یک محصول جانبی فرآیند حفاری است.
روسیه به حفاری گودال خود برای اجتناب از آلودگی ادامه داده درحالیکه یک پروژه انگلیسی با هدف بازیابی نمونه‌های آب از دریاچه مدفون السوورث در نزدیکی کریسمس پس از بروز مشکل برای تیم معلق شد. پروژه آمریکا در دریاچه ویلیتز به نظر از شانس بیشتری برای موفقیت در این جنگ سرد برخوردار است.
حدود 50 دانشمند، محقق، کاوشگر و مهندس در پروژه WISSARD آمریکا شرکت داشته که قرار است عملیات حفر یک گودال در یخ دریاچه ویلینز را برای بررسی‌های بیشتر انجام دهند.
تیمی از مهندسان و متخصصان برای دو سال به ساخت یک مته آب داغ با قابلیت ذوب 762 متر یخ طی چند روز مشغول بوده‌اند. این مته یک فوران پرفشار آب داغ با ظرفیت 50 گالون در دقیقه است.
این مته سلول‌ها و ذرات بزرگتر از هشت یک میلیونیوم یک اینچ را حذف کرده و مابقی سلول‌ها را با یک دوز قدرتمند تابش فرابنفش ضدباکتری از بین می‌برد. تمام بخش‌های این مته و ابزارهای علمی وارد شده در این گودال از پیش با پروکسید هیدروژن پاکسازی شده و در نهایت از یک محفظه میکروب‌زدا عبور می‌کند.
محل پروژه روس‌ها در دریاچه وستوک از سردترین دمای روی کره زمین با منفی 128.6 درجه فارنهایت برخوردار است.
دریاچه ویلینز بسیار کوچکتر از دریاچه وستوک بوده و حجم کلی آن 0.5 کیلومتر مکعب تخمین زده شده است. آب این دریاچه هر 10 سال با جریانات آب‌های زیرزمینی تامین می‌شود. این زمان از فاصله بسیار زیادی با دریاچه السورث (750 سال) و ووستوک (10 هزار سال) برخوردار است.
دانشمندان روسی در نمونه بدست آمده هیچ چیز بجز آب بکر ندیدند به این معنی که تیم WISSARD آمریکا ممکن است بتواند به عنوان اولین گروه به کشف حیات میکروبی در زیر یخهای قطبی نائل شود.
دریاچه ویلینز در سال 2007 با استفاده از یک ماهواره ناسا که ویژگی‌های صفحه یخی قطب را بررسی کرده و ضخامت و ترکیبات آنها را می‌سنجد، شناسایی شد. محققان در کنار آن یک شبکه از دریاچه‌ها، رودخانه و جریانات آبی را کشف کرده‌اند که هرگز نور خورشید را ندیده‌اند.
بجز تلاش برای شناسایی حیات بیگانه، محققان قصد دارند که پوسته یخی و لوله‌کشی آنها را مطالعه کرده و تعامل آن با حرکات آب و چگونگی تاثیر آن بر هواشناسی زمین را بررسی کنند.
محققان امیدوارند این پژوهش‌ها بتواند به شناسایی اشکال جدید حیات در آب‌های تیره و منجمد قطبی کمک کند که تاکنون نور خورشید را ندیده‌اند.
تیم روسی در آخرین روزهای سال 2012 یک دستاورد را معرفی کرد که طی آن اولین نمونه آب از دریاچه 15.5 هزار کیلومتری وستوک پس از میلیون‌ها سال به بیرون کشیده شد. اما این نمونه آلوده به نفت سفید بود که یک محصول جانبی فرآیند حفاری است.
روسیه به حفاری گودال خود برای اجتناب از آلودگی ادامه داده درحالیکه یک پروژه انگلیسی با هدف بازیابی نمونه‌های آب از دریاچه مدفون السوورث در نزدیکی کریسمس پس از بروز مشکل برای تیم معلق شد. پروژه آمریکا در دریاچه ویلیتز به نظر از شانس بیشتری برای موفقیت در این جنگ سرد برخوردار است.
حدود 50 دانشمند، محقق، کاوشگر و مهندس در پروژه WISSARD آمریکا شرکت داشته که قرار است عملیات حفر یک گودال در یخ دریاچه ویلینز را برای بررسی‌های بیشتر انجام دهند.
تیمی از مهندسان و متخصصان برای دو سال به ساخت یک مته آب داغ با قابلیت ذوب 762 متر یخ طی چند روز مشغول بوده‌اند. این مته یک فوران پرفشار آب داغ با ظرفیت 50 گالون در دقیقه است.
این مته سلول‌ها و ذرات بزرگتر از هشت یک میلیونیوم یک اینچ را حذف کرده و مابقی سلول‌ها را با یک دوز قدرتمند تابش فرابنفش ضدباکتری از بین می‌برد. تمام بخش‌های این مته و ابزارهای علمی وارد شده در این گودال از پیش با پروکسید هیدروژن پاکسازی شده و در نهایت از یک محفظه میکروب‌زدا عبور می‌کند.
محل پروژه روس‌ها در دریاچه وستوک از سردترین دمای روی کره زمین با منفی 128.6 درجه فارنهایت برخوردار است.
دریاچه ویلینز بسیار کوچکتر از دریاچه وستوک بوده و حجم کلی آن 0.5 کیلومتر مکعب تخمین زده شده است. آب این دریاچه هر 10 سال با جریانات آب‌های زیرزمینی تامین می‌شود. این زمان از فاصله بسیار زیادی با دریاچه السورث (750 سال) و ووستوک (10 هزار سال) برخوردار است.
دانشمندان روسی در نمونه بدست آمده هیچ چیز بجز آب بکر ندیدند به این معنی که تیم WISSARD آمریکا ممکن است بتواند به عنوان اولین گروه به کشف حیات میکروبی در زیر یخهای قطبی نائل شود.
دریاچه ویلینز در سال 2007 با استفاده از یک ماهواره ناسا که ویژگی‌های صفحه یخی قطب را بررسی کرده و ضخامت و ترکیبات آنها را می‌سنجد، شناسایی شد. محققان در کنار آن یک شبکه از دریاچه‌ها، رودخانه و جریانات آبی را کشف کرده‌اند که هرگز نور خورشید را ندیده‌اند.
بجز تلاش برای شناسایی حیات بیگانه، محققان قصد دارند که پوسته یخی و لوله‌کشی آنها را مطالعه کرده و تعامل آن با حرکات آب و چگونگی تاثیر آن بر هواشناسی زمین را بررسی کنند.
محل حفاری پروژه آمریکا در دریاچه ویلینز
محل کاوشهای کشورهای روسیه، آمریکا و انگلیس در قطب شمال
