همچنین پیش بینی می شود تولید تلویزیونهای هوشمند در سال 2013 به مرز 108 دستگاه برسد.
این درشرایطی است که تحلیلگران اظهار داشتند تلویزیونهای هوشمند به تنهایی نمی توانند پاسخگوی نیاز مصرف کننده در بازار تلویزیون باشند. از این رو سازندگان تلویزیون باید این نیاز را برای پاسخگویی به مشتری به رسمیت بشناسند تا این امر علت متقاعد کننده ای برای انتخاب برند آنها باشد.
پل اوداناوان تحلیلگر اصلی در بخش پژوهش گارتنر اظهار داشت: در نهایت انتخاب به محتویات اضافه ای برمی گردد که یک برند تلویزیون نسبت به برند دیگر ارائه می کند و مصرف کنندگان در آینده این پرسشها را می پرسند که این تلویزیون به کدام خدمات تلویزیونی اینترنتی دسترسی دارد و آیا می توانیم از تلفن هوشمند و یا تبلت با این تلویزیون استفاده کنم یا خیر.
وی تصریح کرد: در طی این رکود اقتصادی جهانی و کاهش سطح اعتماد مصرف کننده، اگر قیمتها رقابتی باشند سایر متغیرها میان برندهای مختلف یکسان است. وقتی که تقاضا پایین آمده عملکردهای اضافی ارائه شده توسط تلویزیونهای هوشمند به نقطه تمایز این محصول با سایر محصولات تبدیل می شود.
گارتنر یک تلویزیون هوشمند عادی را دستگاهی تعریف کرده که از قابلیت جستجو در اینترنت برای ویدئو و پخش محتوای اینترنتی برخوردار باشد.
ممکن است که این دستگاه ها دارای مرورگر باشند اما یک قابلیت دیگر نیز در این تلویزیونها وجود دارد و آن وجود برنامه های اجرایی ارائه شده توسط سازنده و یا یک برنامه نویس است. عملکرد تلویزیونهای هوشمند می تواند دربرگیرنده قابلیت تعاملی با پخش زنده تلویزیونهای محلی و یا ملی و همچنین امکانات اتصال با سایر دستگاه ها چون تلفنهای هوشمند و یا تبلتها باشد.
