به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، وقتی ماشین جنگی ارتش صهیونیستی به دستور آریل شارون (قصاب صبرا و شتیلا) و با فرماندهی میدانی شائول موفاز، با تمام قوا خود را به پشت دیوارهای جنین رساند، به دنبال شکار یک نفر بود: ژنرال محمود؛ فرمانده گردانهای استشهادیون جنبش جهاد اسلامی در این شهر.

پس از آغاز انتفاضه الاقصی در سال 2000 بود که نقش "طوالبه" در جریان مبارزه آشکار شد.
او پس از آشنایی با «محمد بشارات»، یکی از رزمندگان جنبش جهاد اسلامی به این جنبش ملحق شد و کارش را با انجام عملیاتهایی نظیر‌ حمله به مراکز و پست‌های ایست و بازرسی اشغالگران صهیونیست آغاز کرد.
مدتی پس از انجام مبارزات مسلحانه در صفوف گردان‌های «القدس» (شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی)، طوالبه مسئولیت این گردان‌ها در اردوگاه پناهندگان فلسطینی در «جنین» را بر عهده گرفت.

اردوگاه آوارگان جنین، منطقه‌ای در کرانه باختری است که نقطه اتصال مسیرهای منتهی به حیفا، ناصره، نابلس و قدس به حساب می‌آید.
رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۶ کنترل این منطقه را به دولت فلسطینی واگذار کرد اما در آغاز انتفاضه الاقصی، این رژیم مدعی شد که این شهر به منبع اصلی ارسال عاملین انتحاری (استشهادیون) به شمال و مرکز اسرائیل تبدیل شده است.
تشکیلات خودگردان فلسطینی در سال 2001 میلادی «محمود طوالبه» را ربود. حادثه ای که تظاهرات‌ بیشمار فلسطینیان در مقابل مرکز امنیت این تشکیلات را به دنبال داشت.
این اعتراض‌ها، تشکیلات خودگردان را واداشت تا او را به بازداشتگاه دیگری در طولکرم منتقل کند و پس از اقدام رژیم صهیونیستی به بمباران زندانی که «طوالبه» در آن به سرمی‌برد، موفق به فرار شد.

پس از آن، فرمانده شهادت طلبان در اولویت لیست جوخه های ترور اسراییلی قرار گرفت که تمام آنها با شکست و ناکامی مواجه شد.
«طوالبه» در زمینه ساخت و تهیه مواد منفجره، بمب‌ها، کمربندهای انفجاری و بمب‌های دستی تبحر بسیاری داشت و معتقد به ایده «موازنه وحشت» در قبال ارتش رژیم صهیونیستی به جای «موازنه در تجهیزات و تسلیحات» بود.
به همین منظور اقدام به بررسی نقاط حساس و استراتژیک رژیم صهیونیستی کرد که ضربه وارد کردن به آن نقاط برای این رژیم بسیار دردناک بود.

او عملیات‌های شهادت طلبانه را بهترین راهبرد برای دستیابی به موازنه وحشت می دانست و برای اجرای این راهبرد، شهادت‌طلبان بی‌شماری را به داخل سرزمینهای اشغالی فرستاد که طبق برخی آمارها، تعداد این عملیات‌ها به بیش از 12 فقره می‌رسید.
محمود طوالبه برادر خود «مراد» را به عنوان یک شهادطلب راهی شهر «حیفا» در سرزمین‌های اشغالی می کند، اما کمربند منفجر نشده و مراد بازداشت می شود.

 

 

29 مارس 2002 ارتش اشغالگر به فرماندهی آریل شارون و شائول موفاز آماده هجوم به اردوگاه جنین شد؛ حمله ای که یکی از بزرگترین جنایات این رژیم علیه فلسطینیان را رقم می زد.
ارتش اسراییل در حالی خود را به پشت دروازه جنین می رساند که مهمترین هدفشان شکار فرمانده 23 ساله شهادت طلبان یعنی «ژنرال محمود طوالبه» بود اما هرچه می زنند موفق به ورود به شهر نمی شوند.

 

 

 

 

طوالبه و همرزمانش از گردان‌های فلسطینی، کمین‌های بی‌شماری را برای نظامیان صهیونیست تدارک دیده و موفق شدند، بیش از 58 نظامی صهیونیست را در این نبرد به هلاکت برسانند.
آنها خانه خود و بسیاری از اهالی اردوگاه جنین را بمبگذاری کرده و سپس آنها را تخلیه می کردن و پس از ورود نظامیان صهیونیست به هریک از آنها بود که این خانه‌ها را منفجر می‌کردند.
بمبهای 70 کیلوگرمی ساخته شده توسط رزمندگان مقاومت در مسیر تانکهای مرکاوا قرار می‌گیرد تا جنین قتلگاهی باشد برای ناموس ارتش اشغالگر. بعد از این فضاحت ارتش اسراییل بود که قراردادهای فروش مرکاوا به کشورهایی نظیر ترکیه و ژاپن متوقف شد.
محمود طوالبه و نیروهایش با کمین بزرگی که برای اشغالگران تدارک دیده بودند، موفق می شوند تعداد 13 نظامی صهیونیست را در یک آن کشته و 7 نفر دیگر را نیز زخمی کنند اما اندکی بعد با لو رفتن محل استقرار آنها، بالگردهای آپاچی، توپخانه و تانک‌های رژیم صهیونیستی موقعیت رزمندگان فلسطینی را که «محمود طوالبه» و ده‌ها همرزمش در آنجا حضور داشتند، به شدت بمباران و گلوله‌باران می کنند که در این میان فرمانده شهادت طلبان به شهادت می ‌رسد.

با پایان مهمات رزمندگان فلسطینی بعد از 15 روز و شهادت حدود 70 نفر از آنها در جریان نبرد، نظامیان صهیونیست که حالا دیگر جنین را به محاصره درآورده‌اند، با هجوم تانکها، وارد شهر شده و کشتار مردم بی دفاع آغاز می‌شود.
بلدوزرهای غول پیکر وزره پوش شده به جان خانه‌های فلسطینیان می افتند و 700 خانه را تخریب می کنند.
با اعدام بسیارى از جوانان اردوگاه جنین، بنا بر برخی آمارها، تعداد شهداى این واقعه به حدود 200 نفر می‌رسد اما هنوز تعداد شهداى دفن شده در گورهاى دسته جمعى، مشخص نیست.
از محمود طوالبه یک دختر به نام «دعاء» و یک پسر به نام «عبدالله» به یادگار مانده است.