به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، فيلم «موج سبز» نگاهي‌ست به روزهاي پيش از انتخابات رياست‌جمهوري 1388 و اغتشاشات پس از آن. نسخه کوتاه اين فيلم با نام "انتخابات ايران 2009" به زودي از شبکه تلويزيوني مشترک آلمان و فرانسه پخش خواهد شد.
البته ترسيم چهره اي چرک آلود و خشن و غم انگيز از ايران چيز تازه اي نيست. سالهاست که عادت کرده ايم ، سفيران فرهنگي و غير رسمي کشورمان همين که پايشان به آنور آب باز مي شود، سياه نمايي کنند و جايزه بگيرند. حالا به لطف دوستان سابق، و به مدد فستيوال هاي فيلم، شبکه هاي خبري، روزنامه ها و و ساير رسانه ها و مجامع بين المللي و... حتي ديگر کوچکترين مسايل داخلي هم رنگ و بوي جهاني به خود مي گيرد. روييترز اخبار تعطيي تهران به خاطر آلودگي هوا را خبر اول خود مي داند. کارلا بروني نام خود را سکينه مي گذارد. انجمن سگهاي نگهبان فرانسه دفاع از سکينه آشتياني را وظيفه خود مي داند. علي دايي قهرمان ملي(!) کشورمان، براي گرفتن مبلغ قرارداد خود به فدراسيون جهاني فيفا از ايران شکايت مي کند و ... و از همه اينها که بگذريم ايرانياني که با همکاري در مراکز تصميم سازي آمريکا، براي خود شيريني بيشتر، ليبراليسم نظامي را به جنگ با ايران تشويق مي کنند، بيش از همه شرم آورند.
فيلم «موج سبز» که ترکيبي از انيميشن و صحنه‌هايي مستند است، چهارشنبه شب، 16 ژوئن، براي اولين بار در شهر کلن آلمان نمايش داده شد.
سازندگان اين فيلم مي‌گويند که مخاطب اصلي‌شان را افراد غيرايراني (!) مي‌دانند که از طريق اين فيلم بيشتر از وقايع يک سال اخير ايران مطلع شوند. به هر حال آنها نبايد از اوضاع داخلي ايران بي اطلاع بمانند.
در اين فيلم با چهره‌هاي وطن فروشي نظير شيرين عبادي، شادي صدر، وکيل ايراني که پس از انتخابات کشور را ترک کرد، پيام اخوان، دادستان پيشين دادگاه لاهه و روزنامه‌نگاراني تازه خارج شده از ايران مصاحبه شده است.
"موج سبز" روايت‌گر کمپين‌هاي انتخاباتي پيش از 22 خرداد سال پيش و اغتشاشات ، دستگيري‌ها و حتي مساله کهريزک است. که قرار است با جزييات کامل به اطلاع شهروندان آلماني برسد.
اين فيلم سومين ساخته علي صمدي احدي‌ست. وي پيش از اين دو فيلم "بچه‌هاي از دست‌رفته" و "سالامي عليکم" را کارگرداني کرده است.
صمدي براي دو فيلم قبلي خود برنده جوايزي نيز شده است. تهيه کننده فيلم يان کروگر از شرکت دريمر است که پيش از اين نيز تهيه‌کنندگي آثار صمدي را بر عهده داشت است.
نسخه کوتاه ساخته جديد اين کارگردان با نام "انتخابات ايران 2009" بيست و دوم ماه جون ساعت هشت و ربع به وقت آلمان از شبکه آر تي آلمان پخش خواهد شد.
علي صمدي احدي کارگردان درباره نحوه کليد خوردن ساخت «موج سبز» به دويچه وله گفت: «من هم يک انسان هستم. وقتي تصاوير ايران را مي‌ديدم، شوکه‌ام مي‌کردند و تکانم مي‌دادند. به عنوان فيلم‌ساز تنها امکاني که داشتم اين بود که فيلمي درباره اين اتفاقات بسازم.»
به گفته صمدي اولين قدم‌هاي ساخت فيلم "موج سبز" از 10 ماه پيش با تحقيقات ابتدايي و ديگر اقدامات لازم برداشته شد و در نهايت از شش ماه پيش ساخت فيلم آغاز شد.
صمدي با بيان اين‌که بيشتر کساني که دست‌اندرکار ساخت فيلم بوده‌اند "مثل خود او دغدغه ايران را دارند" گفت: "بيشتر يا ايراني هستند و يا ايراني‌الاصل و دل‌شان مي‌خواست بخشي از اتفاقاتي را که خود ديده‌اند يا آن‌چه را که به ذهن‌شان مي‌آمد بيان کنند. به همين علت هم براي ساخت فيلم با من همکاري کردند."
"آن افرادي هم با آنها در فيلم مصاحبه شده، اکثراَ افرادي هستند که يا در ايران بوده‌اند و يا ارتباط خيلي نزديکي با ايراني‌هاي مقيم ايران دارند و بالاخره اين اتفاقات را از دور يا نزديک ديده‌اند و با پوست خود لمس کرده‌اند و برايش تحليل دارند." اين چيزي‌ست که صمدي کارگردان ايراني ساکن آلمان مي‌گويد.
او درباره اولين نمايش فيلم و واکنش بيننده‌هاي غيرايراني فيلم گفت: "اکثراَ خوشحال بودند که چهره‌اي از اتفاقات ايران را مي‌بينند که فقط شامل تصاوير خشونت‌بار فلج کننده نيست بلکه تلاش مي‌کند تحليلي هم از قضيه ارايه بدهد." و قطعا آقاي صمدي کارگردان اين فيلم، از ديدن خوشحالي آنها خوشحال شده است.
او تاکيد کرد: "اين فيلم فيلمي براي گريستن نيست. درست است که غم و اندوه در يک سال گذشته بر جامعه ايراني و بر ما ايراني‌ها غلبه کرد ولي واقعيتش اين است که اين فيلم هم همچون خود من فيلمي‌ست که به آينده نظر دارد. ايمان دارم که هيچ وقت زور و خشونت نتوانسته راه آزادي‌خواهي مردم را به طور مداوم سد کند."
اما روشنک خدابخش، دستيار تهيه و کارگردان «موج سبز» نظر ديگري دارد. او در گفت‌وگو با دويچه وله از يکي از دوستانش نقل کرد که در طول نمايش فيلم مي‌گريسته است.
او گفت: "اول فيلم اتفاقاَ هم خيلي خوشايند است چرا که اميد را نشان مي‌دهد که مردم چطور با هم تلاش کردند، اما وقتي آدم ايراني باشد و تمام اميدش را گذاشته باشد براي انتخابات و بعد ببيند که چه اتفاقي افتاد خب از اول تا آخر گريه مي‌کند."
او درباره چگونگي وارد شدن انيميشن به پروسه ساخت فيلم گفت: «وقتي براي تحقيقات ابتدايي ساخت فيلم، وبلاگ جوان‌هاي ايراني را که با آن همه احساس نوشته شده بودند مي‌خوانديم به اين فکر مي‌کرديم که چطور مي‌شود آن‌همه احساس را به تصوير کشيد. ديديم موضوع فيلم‌برداري که منتفي‌ست و ايده آقاي صمدي اين بود که با انيميشن ترکيب کنيم. که هم مستند باشد و هم متن وبلاگ‌ها را که اين همه هم قوي هستند تصوير کند.»
اگرچه نسخه تلويزيوني فيلم قرار است در اواخر ماه پخش شود، اما هنوز زمان پخش سينمايي فيلم مشخص نشده است. خانم خدابخش در پاسخ به اين‌که عوامل فيلم نگران اين نيستند که موضوع فيلم قديمي شود، گفت: " اين فيلم به موضوعي بر مي‌گردد که ديگر بخشي از تاريخ ايران شده است. مثل اين‌که بگوييم انقلاب 57 قديمي شود "
اين انقلاب از آنجا که با تحول انفسي انسان و توبه ي تاريخي او عجين شده است، راه صعبي را براي تحقق پيموده و کوشش شيطان براي فروپاشي اين توبه تاريخي، نه تنها ثمره اي در بر نخواهد داشت بلکه به تعالي او خواهد انجاميد. راه حسن استفاده از اين رسانه هاي آنچناني بر ما بسته نيست. اگرچه تمدن غرب به مدد رسانه هاي جمعي اش توانسته براي مدتي انسانها را بفريبد. اما نبايد هراس داشت. حقيقت صبورانه از روزنه ي فطرت انسان نفوذ کرده و باطن عالم را در خواهد نورديد.
