مشرق- یكی از وحشیانه ترین و بی سابقه ترین جنایات تاریخ، یورش وحشیانه و ددمنشانه سپاه عمر سعد به اهلبیت امام حسین(ع) است.
پس از شهادت امام حسین(ع)، جرثومه های جنایت، بی رحمی و قساوت نخست زنان و كودكان بی دفاع خاندان رسالت را مورد هجوم وحشیانه خود قرار دادند و با بدترین شیوه هرچه زیور آلات و لباس و وسایل داشتند، غارت كردند. سپس خیمه های آنان را به آتش كشیدند.
زینب كبری - كه مسئولیت حمایت و پاسداری از زنان و كودكان را به عهده داشت - از امام سجاد (ع) پرسید: ای یادگار گذشتگان و پناهگاه بازماندگان! خیمه های ما را به آتش كشیدند در این باره چه فرمان میدهی؟
امام سجاد (ع) فرمود: فرار كنید!
در این هنگام زنان و كودكان خاندان پیامبر اكرم (ص) با گریه و زاری سر به بیابان نهادند. ولی زینب كبری نمیتوانست صحنه را ترك گوید و فرار كند، بلكه او باید می ماند و از امام سجاد(ع) نگهداری و پرستاری می نمود.
شخصی كه شاهد آن صحنه جانگداز بود، می گوید: همانگونه كه آتش از خیمه های خاندان رسالت شعله می كشید، بانوی بزرگواری را دیدم كه در كنار خیمه ای ایستاده است. آتش از اطرافش زبانه می كشد و او پیوسته به سوی راست و چپ و آسمان نگاه می كرد، دست بر دست می كوبید و به درون خیم های می رفت و از آن خارج می شد. با سرعت خود را به او رساندم و گفتم: ای بانوا! چرا در میان آتش ایستاده ای؟ مگر نمی بینی كه همه زنان فرار كرده اند و در بیابان پراكنده گردیده اند؟ چرا تو به آنان نمی پیوندی؟
زینب با شنیدن این سخن گریست و گفت: من بیماری در خیمه دارم كه قدرت ایستادن و نشستن ندارد، در این حال كه آتش او را احاطه كرده، چگونه میتوانم او را تنها رها كنم.
پس از آنكه آتش خیمه ها فرو نشست، زینب كبری برای جمع آوری زنان و كودكان به جستجو در بیابان های اطراف پرداخت. او در بیابان های اطراف می گشت و یكایك زنان و كودكان را پیدا می كرد و گِرد هم جمع می كرد.
ولی هر چه جستجو كرد، نتوانست دو تن از كودكان امام حسین (ع) را بیابد!
سرانجام پس از تلاش و كوشش بسیار مشاهده كرد، آنان دست در گردن یكدیگر نموده، در گوشه ای از بیابان به خواب رفته اند! وقتی نزدیكتر شد و آنان را حركت داد، دانست كه آنان بر اثر تشنگی فراوان و ترس و وحشت بسیار در آن بیابان، تنها جان به جان آفرین تسلیم كرده اند./ «محمد مهدی حائری، معالی السبطین فی احوال الحسن و الحسین، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم،ج 2 ص88-89»
زینب كبری كه مسئولیت حمایت و پاسداری از زنان و كودكان را به عهده داشت از امام سجاد (ع) پرسید: ای یادگار گذشتگان و پناهگاه بازماندگان! خیمه های ما را به آتش كشیدند در این باره چه فرمان میدهی؟
