"شلومو بروم"(Shlomo Brom) ژنرال بازنشسته اسرائيلي در همايش "مركز مطالعاتي پيشرفت آمريكا" گفت: "بديهي است كه چنين توافقي بدون موافقت غرب با غني‌سازي درصد پايين اورانيوم در ايران احتمالاً تحقق نخواهد يافت." بروم مدير سابق واحد برنامه‌ريزي استراتژيك در اداره برنامه‌ريزي ستاد كل نيروهاي مسلح است.
"مئير جاودانفر"(Meir Javedanfar) مدرس و تحليل‌گر مسائل ايران و اسرائيل در مركز ميان رشته‌اي در هرتزلياي اسرائيل نيز با اين ديدگاه موافق است. جاودانفر در اين گردهمايي چنين اظهار داشت: "اگر آژانس بين‌المللي انرژي اتمي براي برنامه هسته‌اي ايران گواهي بهداشت صادر كند و از سوي ديگر ما مي‌دانيم كه ايران هيچ قابليتي براي توليد سلاح هسته‌اي ندارد، تصور مي‌كنم اين مسئله براي تل‌آويو نيز مي‌تواند قابل‌قبول باشد."
ايالات متحده آمريكا قطعنامه‌هايي را تصويب كرده است كه به موجب آنها از تهران مي‌خواهد غني‌سازي اورانيوم را به حالت تعليق درآورد. جمهوري اسلامي هنوز به ابهامات آژانس بين‌المللي انرژي اتمي درباره ابعاد نظامي مشكوك برنامه هسته‌اي ايران پاسخ نداده است. برخي معتقدند كه نبايد به ايران اجازه داد كه حتي به عنوان بخشي از توافق فيمابين در آينده، اورانيوم را در هيچ سطحي غني‌سازي نمايد.
"مايكل سينگ"(Michael Singh) از مقامات سابق دولت بوش كه هم‌اكنون در موسسه سياست خاور نزديك واشنگتن فعاليت دارد، ادعا كرد كه اين موضع‌گيري در همايش مركز مطالعاتي پيشرفت آمريكا دال بر يك استراتژي ضعيف در مذاكره و البته "سياست ضعيفي" است كه امكان غني‌سازي اورانيوم را براي تهران فراهم مي‌سازد. وي گفت: "دليلي وجود ندارد كه به برنامه غني‌سازي اورانيوم ايران اعتماد كنيم." وي افزود: فكر مي‌كنم ايران در نهايت به دنبال ساخت تسليحات هسته‌اي است.
اما بروم در واكنش به اين فرضيه كه ايران به دنبال ساخت سلاح هسته‌اي است و هدف سياست مذاكره تغيير ذهنيت مقامات تهران است، چنين پاسخ داد:
مطمئناً اينكه آنها سلاح هسته‌اي مي‌خواهند فرضيه اصلي است. اما فرضيه ديگر اينست كه ما به تهران فشار وارد مي‌سازيم تا ذهنيت خود را تغيير دهد، اينكه آنها به نقطه‌اي برسند كه در آن مرحله هزينه‌ها بسيار بالا خواهد بود، در اينصورت مجبور مي‌شوند كه ديدگاه خود را تغيير دهند. پس، سوال اينست: اگر آنها ديدگاه خود را تغيير دهند چه اتفاقي مي‌افتد؟ ... شما نبايد شرايطي ايجاد كنيد كه در آن هزينه‌هاي تغيير ذهنيت همچنان بالاتر از تحمل هزينه‌هاي فشار وارده از جانب غرب باشد.
بروم گفت: دولتمردان ايران "هرگز به ملت خويش نگفتند كه "آنها برنامه نظامي در دستوركار دارند، پس زمانيكه توافق حاصل شود و به آنها اجازه غني‌سازي با درصد پايين و توليد سوخت هسته‌اي داده شود.... آنها مي‌تواند اين توافق را به مثابه پيروزي بزرگ قلمداد كنند." و همچنين افزود: "يك توافق خوب، توافقي است كه طرفين بتواند آن را در بين عامه مردم به مثابه پيروزي بزرگ اعلام كنند."
دولت اوباما اين احتمال را مطرح ساخت كه مي‌توان به توافقي دست يافت كه تحت لواي آن به ايران اجازه غني‌سازي اورانيوم براي اهداف غيرنظامي به عنوان بخشي از يك توافق بزرگتر داده شود اما در عين حال واشنگتن اعلام كرده است كه ايران بايد به قطعنامه‌هاي سازمان ملل متحد عمل نموده و غني‌سازي اورانيوم را به حالت تعليق درآورد.
این گزارش می افزاید: دولت اوباما از پيامدهاي منفي حمله نظامي به ايران نظير آنچه كه در گزارش كارشناسي اخير مرکز سیاست دو حزبی آمریکا تشريح گرديده است، به خوبي اطلاع دارد. و اينكه ارزيابي‌هاي آمريكا و اسرائيل مبني بر اينكه ايران هنوز تصميم نگرفته است كه سلاح هسته‌اي بسازد، كابينه اوباما را به اين نتيجه مي‌رساند كه راه‌حل ديپلماتيك با ايران را دنبال كند، مسيري كه به نظر مي‌رسد "بهترين و پايدارترين گزينه براي حل مساله هسته‌اي ايران است."
