به گزارش مشرق به نقل از ایران آباد، در طول چند روز اخير و در پي حملات هوايي ارتش رژيم صهيونيستي به باريکه غزه، گردان‌هاي عزالدين قسام در پاسخ به اين حملات اقدام به شليک چندين موشک دست‌ساز و گراد به سمت مواضع ارتش رژيم صهيونيستي و برخي از شهرک‌هاي اطراف کردند.

اما حملات موشکي اين گردان‌ها چندان دقيق نبوده است و در مقابل گردان‌هاي قدس شاخه نظامي جنبش جهاد اسلامي موشک‌هاي خود را دقيق‌تر به سمت اهداف از پيش تعيين شده شليک کرده است.

در گزازش‌هاي منتشر شده در مورد حملات تلافي جويانه گردان‌هاي قسام آمده است که موشک‌هاي شليک شده توسط اين گردان‌ها علي‌رغم آنکه داراي دقت کافي است، اما به نظر مي‌رسد به صورت عمد، با اختلاف زياد و يا کم به اطراف اهداف تعيين شده اصابت مي‌کند.

ايران آباد براي پاسخ به اين سوال، دلايل آن را در ميان گزارش‌هاي منتشر شده در رسانه‌هاي اسرائيلي پيدا کرد. بر اساس اين گزارش‌ها؛ فلسطيني‌ها به خصوص گردان‌هاي قسام تحت فشار رهبران سياسي خود از شليک مناطق اشغالي 1948 منع شده‌اند و گفته مي‌شود که دليل اصلي اين اقدام نيز فشار دو کشور عربستان و قطر به عنوان حاميان اصلي خالد مشعل و تيم او مي‌باشد.

قطر اميدوار بوده و هست که پس از پايان دادن به کار بشار اسد رئيس جمهور سوريه و شکست محور مقاومت، مذاکرات ميان فلسطيني‌ها و رژيم صهيونيستي را از سر بگيرد و به حماس نيز قول داده که در مقابل با تشکيلات خودگردان فلسطين، حداکثر امتيازات را کسب کند.

اين قول و وعده‌ها هر چند سال‌هاست ادامه دارد، اما در طول 19 ماه گذشته و با شروع بحران در سوريه شدت و حدت بيشتري داشته و سران سياسي حماس اميدوارند که با سرنگوني نظام حاکم بر سوريه که براي مقابله با آن اقدام به توزيع پول و سلاح ميان شورشيان کرده‌اند؛ آنها بتوانند با آرامش بيشتري به صلح با اسرائيل بپردازند.

حال بايد منتظر ماند و ديد که تا چه زمان مردم غزه که تحت محاصره شديد نظاميان صهيونيست هستند و از سوي ديگر دولت محمد مرسي دستور داده تا تونل‌هاي ارتباطي آنها با مصر را نابود کنند، مي‌توانند کلاه‌برداي سران حماس را تحمل کنند و به بهانه مبارزه با دشمن اشغالگر، بر کنترل خود بر اين باريکه ادامه دهند.

آمارهاي موجود حکايت از آن دارد که در صورت برگزاري انتخابات پارلماني در فلسطين، شکستي که فتح در سال 2006 تجربه کرد، اين بار حماس تجربه خواهد کرد و به همين دليل است که اين روزها رهبران اين جنبش به بهانه‌هاي مختلف مذاکرات آشتي ملي را به هم زده و به تعويق انداخته و اتهام شکست آن را متوجه تشکيلات خودگردان مي‌کنند.