دلم قرار نمي گيرد از فغان بي تو
سپند وار زکف داده ام عنان بي تو

ز تلخ کامي دوران نشد دلم فارغ
زجام عشق لبي تر نکرد جان بي تو

چون آسمان مه آلوده ام زتنگ دلي
پراست سينه ام از اندوه گران بي تو

نسيم صبح نمي آورد ترانه شوق
ســــر بهـــار ندارند بلبـــلان بي تو

لب از حکايت شبهاي تار مي بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان بي تو

چو شمع کشته ندارم شراره اي به زبان
نمي زندسخنم آتشي به جان بي تو

ز بي دلي و خموشي چو نقش تصويرم
نمي گشايدم از بي خودي زبان بي تو

عقيق سرد به زير زبان تشنه نهم
چو يادم آيد از آن شکرين دهان بي تو

گزاره غم دل را مگر کنم چو امين
جدا ز خلق به محراب جمکران بي تو