به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران، اين نظامي کهنه کار روسيه که جنگ افغانستان را نيز تجربه کرده بود، از اين مسئله به خود مي باليد که توانسته است در عرض تنها دو ساعت کنترل منطقه جدايي طلب چچن را به دست گيرد هر چند در ادامه در سال 1994 با مقاومت هاي سرسختانه جدايي طلبان اين جمهوري کوچک روبرو شد و دستور بمباران گسترده اين منطقه را صادر کرد که بر اثر آن دهها هزار نفر کشته يا آواره شدند.

اين اقدام وزير دفاع سابق روسيه انتقادهاي شديد سازمانهاي دفاع از حقوق بشر را برانگيخت به طوري که برخي از مدافعان و فعالان حقوق بشر او را جنايتکار جنگي توصيف کردند. چند سال بعد، اين ژنرال بلند پايه ارتش روسيه اذعان کرد که جنگ چچن يک اشتباه بوده است.

پاول گراچف ،سرگئي کووالف، مدافع حقوق بشر و ناراضي اتحاد جماهير شوروي سابق را «دشمن ميهن» مي دانست.

گراچف دوازدهم سپتامبر به علت مشکلات جسماني که اطلاعات چنداني درباره آن منتشر نشد در بخش مراقبتهاي ويژه بيمارستان ويچنوفسکي مسکو بستري شد.

"ديميتري پسکوف "، سخنگوي رياست جمهوري روسيه در گفتگو با خبرگزاري اينترفاکس اعلام کرد ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه روز شنبه درگذشت وزير دفاع سابق کشور را به اعضاي خانواده و بستگانش تسليت گفت.

اناتولي سرديوکوف، وزير دفاع روسيه، نيز اعلام کرد مراسم خاکسپاري و يادبود ژنرال پيشين ارتش روسيه روز سه شنبه در مرکز فرهنگي نيروهاي مسلح در مسکو برگزار خواهد شد.

گراچف ژانويه سال 1948 متولد شد.

 تحصيلات خود را در مدرسه عالي نيروهاي هوابرد «ريازان» به پايان رساند و سپس به آکادمي نظامي «فرونزه» مسکو وارد شد. وي در پايان مطالعات نظامي خود در سال 1981 ، براي فرماندهي يک گروه از چتربازان ارتش روسيه به افغانستان اعزام شد. پس از پنج سال حضور در افغانستان، در حالي به روسيه بازگشت که مقامات مسکو عنوان افتخارآميز « قهرمان اتحاد جماهير شوروي » را به وي دادند. وي از سال 1988 تا سال 1990 مطالعات خود را در مسکو دنبال کرد سپس از دسامبر سال 1990 تا اوت 1990 و يک هدايت نيروهاي هوابرد اتحاد جماهير شوروي سابق را بر عهده گرفت.

حمايتهاي وي از بوريس يلتسين، رئيس جمهور سابق روسيه، در کودتاي نافرجام  اوت سال 1991 ، باعث شد تا يکسال بعد که اتحاد جماهير شوروي تجزيه شده بود، به عنوان اولين وزير دفاع روسيه مستقل منصوب شود. برغم اينکه اتهامات و انتقادات زيادي از جمله فساد مالي برضد وزارت دفاع روسيه مطرح شد، گراچف توانست تا سال 1996 سمت خود را حفظ کند به طوري که به وي لقب « ناو هواپيمابر غرق نشدني» را دادند.

در سال دو هزار و يک زماني که توسط يک دادگاه نظامي در رابطه با تحقيقات مربوط به قتل يک روزنامه نگار در سال هزار و نهصد و نود و چهار مورد بازجويي قرار گرفت، هر گونه دخالت در کشتن اين روزنامه نگار را که درباره فساد در ارتش تحقيق مي کرد، به شدت انکار کرد.

" الکساندر کونووالوف "، کارشناس روس مي گويد گراچف يک شخصيت بسيار مبهم و تاريک بود و در عين حال مي توان گفت که او در زندگي نظامي و سياسي اش بسيار بدشانس بود.