به گزارش مشرق به نقل از ایران، فضای مناسبی که برای پیشرفت های علمی در کشور فراهم شده روحیه افراد مستعد را برای پیشبرد خدمات علمی بویژه تحقیق، ابتکار و اختراع افزایش داده و موجب شده است هر روز خبری جدید از ساخته‌ها و یافته‌های جوانان مستعد و پرانگیزه ایرانی منتشر شود.
یکی از ساخته‌های جدید جوانان ایرانی هلیکوپتر دست‌سازی است که با امکانات دم دستی و تلاش و پشتکار شخصی و حمایت مالی خانوادگی به مرحله ساخت رسیده و برای علاقه مندان به دانش ایرانی به نمایش در آمده است.
این هلیکوپتر توسط علی و برادرش ایوب علیرضایی در طول 2 سال طراحی و با تشویق و حمایت مالی پدرشان کیوان علیرضایی ساخته شده است.

علی علیرضایی شهرکی متولد 1369 ساکن استان چهارمحال و بختیاری، شهر کیان، اکنون دانشجوی مهندسی تکنولوژی الکترونیک دانشگاه آزاد شهرکرد است. برادر وی ایوب نیز متولد 1365 فارغ التحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه شهرکرد است.
نخستین هلیکوپتر قابل پرواز در سال 1941 توسط شخصی به نام ایگور سیکوررسکی ساخته شد. سپس و به مرور زمان تلاش گردید تا با بهینه کردن این وسیله رفته رفته آن را بشکل کنونی و پیشرفته در آورند. درست مانند هر وسیله دیگری مثل خودرو، لکوموتیو، یخچال، دوچرخه و غیره که در ابتدا به شکل امروزی نبوده و از تکنولوژی امروزی برخوردار نبودند.
با پی بردن به کارایی و قابلیت‌های چشمگیر این وسیله و کاربری آن در زمینه‌های مختلف با توجه به مأموریت‌های پیش‌بینی شده برای این وسیله می‌توان آن را در کلاس‌های مختلفی دسته‌بندی کرد از جمله: هلیکوپترهای نظامی (که خود به چند گروه تقسیم بندی می‌شود)،
هلیکوپتر‌های نجات و امداد و هلیکوپترهایی با کاربری شخصی که به دو گروه پیشرفته و گروه‌های تفننی که تماماً دست‌ساز بوده و به دلیل نیاز نداشتن به دانش فنی، دسترسی آسان به ابزار و مواد اولیه ساخت و نیز ارزانی قیمت، از چند دهه قبل تاکنون در بیشتر کشورها بویژه اروپا و امریکا افراد عادی با خرید نقشه، خود اقدام به ساخت و مونتاژ این وسیله می‌کنند.
در دنیا اکنون کیت‌های آماده‌ای وجود دارد که افراد می‌توانند با خریدن این کیت‌ها و سر هم کردن قطعات کیت، هلیکوپتر بسازند و آن را به پرواز درآورند اما این دو برادر با طراحی اولیه توانسته‌اند موفق به ساخت این هلیکوپتر شوند.
به گفته برادران شهرکی سازندگان چهارمحالی هلیکوپتر دست‌ساز، محرک اصلی این هلیکوپتر موتور پراید است که با حذف گیربکس و جایگزینی پولی و تسمه و چرخ دنده، فرایند انتقال قدرت از خروجی شفت موتور به قسمت سواش پلیت ملخ‌ها انجام می‌شود.
طول کل هلیکوپتر 7 متر و ارتفاع آن نیز 5/2 متر است. همچنین، عرض این وسیله 160 سانتی متر است. این هلیکوپتر طوری طراحی شده که فعلاً ظرفیت حمل یک سرنشین با وزن متوسط 80 کیلو گرم را دارد. به گفته علیرضایی می‌توان با تغییراتی حساب شده در ظرفیت این وسیله تغییراتی نیز ایجاد کرد.
تمام قطعات به کار رفته در بدنه و موتور این هلیکوپتر دارای طراحی و مواد اولیه کاملاً داخلی و شخصی و منحصر به فرد است.